Ναι, λες και θα μπορούσε ποτέ το ελληνικό κράτος, ή καλύτερα οι Έλληνες γενικώς, να "περάσουν" έναν τέτοιο νόμο χωρίς να γίνει το σύνηθες "τζέρτζελο" και ο εμφύλιος μεταξύ καπνιστών και μη καπνιστών.
Και ενώ μαίνονται οι ατελείωτες αντιπαραθέσεις επί του θέματος, θα ακούσεις ό,τι μπορείς να φανταστείς περί καπνίσματος, περί του πόσο βλάπτει, περί αντιπαθητικών αντικαπνιστών (αντί του όρου μη καπνιστές), περί εγωιστών και ασυνείδητων καπνιστών, περί φασισμού εκ μέρους του κράτους, περί κατάρρευσης του νόμου σύντομα ("ΤΟ ΠΟΛΥ ΔΥΟ ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΤΟ ΒΛΕΠΩ ΝΑ ΚΡΑΤΑΕΙ ΕΓΩ"), περί ηθικών αξιών και πολλών ακόμα, φτάνοντας τελικά σε αδιέξοδο σχεδόν πάντα.
Ναι, βλάπτει, δεν είναι παγκόσμιο σκοτεινό κυβερνητικό ψέμα
Όφελος του καπνίσματος? Η διέγερση που προσφέρει. Ή απλά μπορεί σε κάποιον να αρέσει το "ρούφα-φύσα" καπνό.
Επίσης, κάπου έχω διαβάσει ότι αν κάποιος καπνίζει το πολύ δύο τσιγάρα το μήνα, χωρίς όμως να κάνει και παθητικό κάπνισμα, ο οργανισμός του ωφελείται αφού κατά κάποιο τρόπο οι πνεύμονες λειτουργούν καλύτερα με μια μικρή δόση καπνού μια στο τόσο. Δεν βρίσκω το αντίστοιχο άρθρο τώρα, οπότε ας μας μείνει το "παν μέτρον άριστον" που η ιστορία μάς διδάσκει.
Μαμά, μου στερούν τα δικαιώματα μου!
Και πάμε παρακάτω. Έχω μία απορία, δεν μου τη λύνει κανείς ως τώρα. Εμένα μου αρέσει να στρίβω σελίδες βιβλίων μέσα στις οποίες βάζω αποξηραμένες βρομούσες, κόκκινο πιπέρι, κομματάκια πλαστελίνης και πλαστικών λουλουδιών. Μετά γουστάρω απίστευτα να πηγαίνω σε καφετέριες, να αράζω και να ανάβω το αριστούργημα μου, απολαμβάνοντας ύστερα το ευχάριστο αμάλγαμα αρωμάτων και φυσώντας τον καπνό τριγύρω, καθώς πίνω τον καφέ ή το ρόφημά μου. Δεν μπορώ αλλιώς.
Έχω μάθει από φίλους ότι πολύ συχνά άτομα που κάθονται στα δίπλα τραπέζια δεν αρέσκονται στο να μοιράζονται τον καπνό μου, γιατί τον καπνό δεν τον ελέγχουμε και πάει όπου θέλει τριγύρω. Οπότε επειδή μάλλον δεν καπνίζουν και δεν ξέρουν τι εστί απόλαυση, με κράζουν και γίνονται αντιπαθητικοί! ΟΠΟΥ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΘΑ ΚΑΠΝΙΖΩ ΡΕ!
Η απορία μου λοιπόν είναι: θα μου στερήσετε το δικαίωμα να καπνίζω το στριφτό μου ενώ πίνω τον καφέ επειδή δεν αρέσει σε εσάς? Δε με νοιάζει αν ο άλλος δίπλα δεν καπνίζει, σε ανοιχτό χώρο είμαι!
Το πρώτο γράμμα στη λέξη "Ελλάδα" προέρχεται από το "Εγώ"
Σε αυτό το "δε με νοιάζει" έγκειται το πρόβλημα των Ελλήνων. Στη νοοτροπία που εφαρμόζουν παντού και πάντοτε. Πρώτα μπαίνει το "εγώ" και μετά, αν δεν υφίσταται σύγκρουση με το προσωπικό συμφέρον, θα μπει το "εμείς". Το "εσείς", πάντως, είναι πολύ μακριά ακόμα.
Οι καπνιστές λένε ότι αν δεν τους επιτρέπεται να καπνίζουν, τους στερείται το δικαίωμα να καπνίζουν όπου θέλουν γιατί έχουμε δημοκρατία. Οι μη καπνιστές λένε ότι αν κάνουν παθητικό κάπνισμα, τους στερείται το δικαίωμα να μην καπνίζουν και να διατηρούν την υγεία τους σε καλή κατάσταση γιατί έχουμε δημοκρατία.
ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΡΕ, ΟΤΑΝ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟΥΛΗ ΣΟΥ?
(Βέβαια, η σύγχρονη δημοκρατία ως έννοια και πολίτευμα έχει πολλά ψεγάδια, οπότε ας μεταφερθούμε στην έννοια της ελευθερίας.)
Η δημοκρατία υπαγορεύει πως είσαι ελεύθερος να κάνεις ό,τι θες εντός των κοινώς αποδεκτών ορίων. Μπορείς να ασκείς το δικαίωμα του να είσαι ελεύθερος μόνο αν δεν προσβάλλεις την ελευθερία των άλλων. Υπάρχουν νοητά όρια δηλαδή.
Κι εδώ γίνεται το μπαμ. Το τρίτο όνομα του σύγχρονου έθνους αλλιώς γνωστού ως Greece και Hellas είναι Exaggeration. Υπερβολή. Ο γνωστός άγνωστος "μέσος Έλλην" δεν δέχεται να του τεθούν όρια. Μόνος του θα βάλει τα όρια όπου γουστάρει.
"Διαφωνώ με το νόμο? Δεν τον τηρώ."
Δεν τάσσομαι υπέρ καμίας από τις παρατάξεις καπνιστές-αντικαπνιστές. Το πρόβλημα δεν είναι το τσιγάρο και τα δικαιώματα μας. Είναι ο σεβασμός στον άλλο.
Θυμάμαι, από τα αναρίθμητα μαθήματα ιστορίας που δέχτηκα κατά τη διάρκεια των μακρών σχολικών χρόνων, μου έχει καρφωθεί στο κεφάλι ένα πράγμα που έκαναν οι αρχαίοι Έλληνες στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις:
Ακόμα και αν είχαν παράπονο με τους κυβερνώντες (τους οποίους εκείνοι ψήφιζαν), και ακόμα και αν θεσπίζονταν νόμοι που τους δυσαρεστούσαν απίστευτα, δεν μεταμορφώνονταν άμεσα σε αναρχικούς "ριζοσπάστες" (αρχιδοσπάστες θα τους έλεγα εγώ) που "πάνε κόντρα στο κατεστημένο" και "προβάλλουν αντίσταση στο φασιστικό κίνημα των παρακρατικών". Υπάκουαν σε κάθε ένα νόμο. Αλλά πάθαιναν και μάθαιναν. Όποιοι είχαν εκλεχθεί δεν θα ξαναέβρισκαν θέση εκεί πάνω, και ο λαός θα ψήφιζε πολιτικούς που θα άλλαζαν ό,τι τους δυσαρεστούσε στην παρούσα κυβέρνηση. Θα λάμβαναν ουσιαστική δράση για το συμφέρον της πόλης τους.
Το λέω συνεχώς, οι μισές μου αναρτήσεις εδώ αυτό προσπαθούν να περάσουν: ΕΛΛΗΝΑ - ΔΕΝ - ΣΕΒΕΣΑΙ - ΤΟΝ - ΕΑΥΤΟ - ΣΟΥ. Και συνεπώς δεν σέβεσαι και τον συμπολίτη ή το κράτος. Και κάτι σημαντικό, που πάντα ξεχνάμε: το κράτος είμαστε εμείς. Δεν καταλαβαίνω το νόημα της φράσης "το κράτος φταίει/αυτοί τα κάνουν/εμείς τι φταίμε". Δηλαδή, μας κυβερνούν άλλοι λαοί ή εξωγήινοι?
Η νοοτροπία του "αντιστέκομαι στο κράτος, δεν υπακούω σε ηλίθιους νόμους" πρέπει να διακοπεί. Μια τέτοια νοοτροπία μας οδηγεί στην αυτοκαταστροφή, είναι μια επίθεση εκ των έσω σε εμάς τους ίδιους, ένας φαύλος κύκλος με τεράστια περίμετρο μα τόσο ευδιάκριτη.
Δωσίλογοι, αλήτες, σπιούνοι!
Ακούω πολλούς να λένε πως "το κράτος έβγαλε και τηλεφωνική γραμμή για να μας κάνει ρουφιάνους. να καρφώνουμε τους καπνιστές". Παραπονιέσαι που ο άλλος γίνεται ρουφιάνος? Εσύ δεν είσαι που τον αναγκάζεις να σε καρφώσει? Ποιος είναι χειρότερος? Αυτός που καταπατεί τον νόμο κατά βούληση ή εκείνος που χαίρεται να σε παραδίδει στις αρχές?
Πάτε καλά ρε? Από πότε είναι ρουφιάνος κάποιος που επιθυμεί να τηρείται ο νόμος? Ναι, εντάξει, ξέρω ότι κάποιοι είναι χαιρέκακοι και θέλουν να σου κλείσουν το μαγαζί και να πληρώσεις πρόστιμα και τα λοιπά, αλλά εσύ δεν είσαι πρώτος μαλάκας που παραβαίνεις το νόμο?
Εγώ, το τσιγάρο και ο νόμος
Έχοντας υπόψη ότι η παρούσα διάταξη της Βουλής και της κυβέρνησης δεν πρόκειται να θέσπιζε δίκαιο και σωστό νόμο για την απαγόρευση του καπνίσματος, όπου θα προβλεπόταν ακριβώς πού και πότε επιτρέπεται το κάπνισμα, όπου οι κερδοσκόποι καταστηματάρχες θα υποχρεώνονται να βάλουν εξαερισμούς ή/και διαχωριστικά στα καταστήματά τους για να υπάρχουν χώροι καπνίσματος και μη, πρέπει να αναθεωρήσουμε κάποια πιστεύω και απόψεις μας.
Τηρήστε το νόμο. Σεβαστείτε για να σας σεβαστούν. Γιατί να "αντισταθείς" στο κράτος? Αν κάποτε έρθει η ώρα να εξετάσουμε τα λάθη κυβερνώντων και κυβερνημένων ας είναι οι πολίτες που θα είναι αψεγάδιαστοι. Καθαρός ουρανός αστραπές δε φοβάται.
Σύμφωνα με το υπουργείο υγείας "το κάπνισμα απαγορεύεται σε όλους τους κλειστούς δημόσιους χώρους. Ως εσωτερικοί χώροι νοούνται τα αίθρια των καταστημάτων και οι χώροι με αποσπώμενη ή συρόμενη οροφή και οι εξωτερικοί χώροι των καταστημάτων που έχουν οριοθετηθεί περιμετρικά με τζαμαρία ή μουσαμά ή νάιλον. Προκειμένου να επιτρέπεται το κάπνισμα σε εξωτερικό χώρο καταστήματος, ο χώρος αυτός θα πρέπει να είναι ανοιχτός (χωρίς τζάμια, μουσαμά, νάιλον διαχωριστικά) από δύο τουλάχιστον πλευρές." Εξαίρεση, λέει, αποτελούν οι χώροι άνω των 300 τ.μ. και τα καζίνο, όπου ο νόμος θα ισχύσει από τον Ιούνιο του 2011.
"ΗΡΘΕ ΤΟ ΤΕΛΟΣ"?
Καταλαβαίνω τι ευχαρίστηση αποτελεί το τσιγάρο για όσους καπνίζουν. Ένα πριν, ένα μετά, ένα με τον καφέ... Καταλαβαίνω όμως και τον μη καπνιστή. Ο καπνός σε πολλά άτομα μπορεί να προκαλέσει ακόμα και έντονο βήχα ή ζαλάδα, ακόμα και σε ισχνές ποσότητες.
Προς καπνιστές: Δείτε το και με άλλο μάτι. Δοκιμάστε να διασκεδάσετε και να χαλαρώσετε χωρίς την ανάγκη για τσιγάρο. Και όταν νιώσετε την ανάγκη, κάντε ένα διάλειμμα έξω από τον χώρο που βρίσκεστε, σεβόμενοι τους υπόλοιπους ανθρώπους που διασκεδάζουν εκεί.
Προς μη καπνιστές: Μην γίνεστε αντιπαθητικοί αντικαπνιστές. Αν η συζήτηση δεν αποφέρει καρπούς, τότε υπάρχει και η γραμμή καταγγελιών. Αλλά ας σταματήσουν οι αντικαπνιστικές εκστρατείες και η επίθεση κατά του τσιγάρου. Δεν βρίσκω λόγο να υπάρχουν. Το κάπνισμα (όπως και το αλκοόλ και εκατοντάδες ακόμα πράγματα απολαυστικά και μη, που μας βλάπτουν) είναι επιλογή του κάθε ατόμου. Δεν σας αρέσει? Μην κάνετε παρέα μαζί τους και μην τους καλέσετε στο πάρτυ γενεθλίων σας.
Αυτά προς το παρόν...
If smoking is not allowed in heaven, I shall not go.
Mark Twain
