Με ενοχλεί που πολλοί μου λένε ότι είμαι (ή πρέπει να είμαι) συνεχώς ξεκούραστος στις διακοπές. Εγώ όμως δεν κάθομαι όλη μέρα. Παίζω ποδόσφαιρο, μπάσκετ, κάνω ποδήλατο, κάνω κολύμπι, πηγαίνω βόλτες. Είναι πράγματα που απολαμβάνω και κάνω στον ελεύθερό μου χρόνο αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν με κουράζουν πολύ ή λίγο. Η κακή εικόνα που βλέπουν σε άλλα παιδιά φταίει... Ας κάνω ένα "χρονικό" των διακοπών τώρα.
Λοιπόν, πού πήγα φέτος? Και πού δεν πήγα! Αρχικά, λίγο μετά τα μέσα Ιουνίου, πήγα στο χωριό μου, τα Μακρίσια. Είναι στον νομό Ηλείας, κάμποσα χιλιόμετρα μακριά από τον Πύργο και ένα από τα χωριά που δεν κάηκαν το 2007. Πήγα για τους αρραβώνες της ξαδέρφης μου για 3-4 μέρες. Δεν έκανα κανένα μπάνιο εκεί, καθώς η πλησιέστερη παραλία, η Ζαχάρω, ήταν θύμα της φωτιάς το 2007... Μια χαρά ήταν όμως καθώς ήμουν σε εξοχή. Ωραία.
Επιστροφή στη Ραφήνα και μετά φεύγουμε 7 με 15 (νομίζω) Ιουλίου για Χαλκιδική. Πήγαμε στο μεσαίο "πόδι", κάπου στη μέση. Μείναμε σε ένα ξενοδοχείο ανάμεσα στις πόλεις Μαρμαρά και Νικήτη. Πλούσιο πρωινό και μπάνια κάθε μέρα. Πισίνα και παραλία. Τα βράδια είτε μέναμε στο μπαράκι του ξενοδοχείου, είτε πηγαίναμε Θεσσαλονίκη (όπου περάσαμε τέλεια με έναν θείο που έχω εκεί). Μια βραδιά πήγαμε και στο καζίνο εκεί κοντά. Και μια άλλη, μείναμε στο δωμάτιο να ξεκουραστούμε. (Καλά, εγώ Playstasion 2 έπαιζα...)
Με βαριά καρδιά αποχαιρετίσαμε τον θείο μου και την Χαλκιδική και φύγαμε για επιστροφή. Στο δρόμο σταματήσαμε στις Θερμοπύλες. Είδαμε το μνημείο των Θεσπιέων, του Λεωνίδα, και γενικά την περιοχή που έχει αλλάξει πάρα πολύ, σύμφωνα με τους σχετικούς χάρτες που είχε, από την εποχή που πολεμούσαν εκεί οι πρόγονοί μας. Μια χαρά και εκεί. Επίσης, σταματήσαμε και στα Τέμπη, όπου πραγματικά θαύμασα το τεράστιο δάσος, τα ρυάκια και το ποτάμι, και το μοναστήρι. Πήραμε κάτι πήλινα για αναμνστικά, και πολλές φωτογραφίες.
Πίσω στη Ραφήνα για αρκετές μέρες, απ' όπου αναχωρήσαμε (με τον μικρό μου αδερφό μόνο αυτή τη φορά) για Πάρο. 11 έως 16 Αυγούστου αν θυμάμαι καλά. Μας φιλοξένησαν εκεί φίλοι μας (οι οποίοι μένουν εδώ στη Ραφήνα) και μπορώ να πω ότι ήταν πράγματι καλά. Το πρωί (αν θεωρείται πρωινό το μπάνιο στις 12-1 το μεσημέρι) πηγαίναμε για μπάνιο σε καταπληκτικές αμμουδιές, το μεσημέρι φαγητό και ξεκούραση, και το βράδυ έξοδος στη Νάουσα ή την Παροικιά, ή παραμονή στο σπίτι για μουσικούλα και χαλάρωση. Πήγαμε σε πολλά μέρη, συμπεριλαμβανομένων των Κολυμπήθρες και Πίσω Λιβάδι και άλλου (που δεν θυμάμαι αλλά μπορεί να μου υπενθυμίσει ο φίλος μου).
Φύγαμε και από εκεί για να επιστρέψουμε στην Ραφήνα αλλά μόνο για μία εβδομάδα πρίν φύγουμε στις 23 Αυγούστου για Τήνο. Εκεί πήγαμε για τη βάφτιση ενός μωρού, του οποίου νονός έγινε ο αδερφός μου. Εκεί περάσαμε ακόμα πιο ωραία καθώς μπορεί να ήταν σε οικογενειακό επίπεδο αλλά παρέμενε φανταστικό. Το σπίτι που μέναμε ήταν τεράστιο, μερικές σκάλες μόνο πάνω από την θάλασσα, στον Πάνορμο. Επισκεφθήκαμε τον Πύργο, την Τήνο και την Παναγία της (που ομολογουμένως είναι πολύ μεγάλη και επιβλητική εκκλησία αλλά έχει πολύ κόσμο και αυτό το απεχθάνομαι, να είναι "η Σάρα και η Μάρα" μέσα στην εκκλησία), και άλλες όμορφες τοποθεσίες όπως την περιοχή στην οποία βρισκόταν το εκκλησάκι που βαφτίσαμε το μωρό. Το όνομα μού διαφεύγει αυτή τη στιγμή. Φύγαμε στις 26. Δυστυχώς, μείναμε μόνο 3 μέρες λόγω επαγγελματικών και άλλων υποχρεώσεων που μας περιμένανε στη Ραφήνα.
Και μετά? Μετά Ραφήνα και ξερό ψωμί να περιμένουμε να αρχίσει το φθινόπωρο, ο χειμώνας, η καθημερινή μας ρουτίνα σχολείο-σπίτι-φροντιστήρια-σπίτι και πάλι από την αρχή. Φέτος, μπαίνοντας πλέον στη 2α Λυκείου, ελπίζω πως θα έχω μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τα μαθήματα της κατεύθυνσης, της επιλογής αλλά και της γενική παιδείας μιας και η χρονιά αποτελεί σημαντική βάση για την 3η Λυκείου και τις πανελλήνιες εξετάσεις. Δεν με χαλάει όμως. Κάνω και εδώ βόλτες, μπάνια, ποδήλατο και τα λοιπά.
Δεν λέω καλό χειμώνα, είναι λάθος. Θα πω καλό μας καλοκαίρι για άλλες 2 μέρες και ένα καλό φθινόπωρο την ερχόμενη Δευτέρα!