31/10/09

Το Σύνδρομο Ιντερνετικής Ανωμαλίας Συμπεριφοράς Ατόμου (Σ.Ι.Α.Σ.Α.)

Όταν ο Αντώνης και ο Μιχάλης αναπτύσσουν διάλογο, πολλά μπορεί να συμβούν ή να... κονιορτοποιηθούν. Το σίγουρο όμως είναι ότι θα καταλήξουν σε κάποιο συμπέρασμα.

Μ: Καλησπέρα κυρίες και κύριοι. Και πάλι κοντά σας μετά το διαφημιστικό διάλειμμα, με ένα καυτό θέμα προς συζήτηση.
Α: ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ, καλησπέρα και από 'μένα που εκπέμπω από τη σπηλιά μου.
Μ: Από τη σπηλιά του ο Αντώνης και από τα κρυφά υπόγεια όπου βρίσκομαι εγώ, θα κάνουμε λόγο σήμερα για το πώς αλλάζει η συμπεριφορά του ατόμου όταν βρίσκεται μπροστά σε μία οθόνη. Και φυσικά, σε σχέση με το τι κάνει σε αυτή την οθόνη (για όσους δεν έχουν τυχόν καταλάβει, είναι η οθόνη του Η/Υ).
 Α: Μάλιστα. Θα αναλύσουμε τον εγκέφαλο του υποκειμένου τη στιγμή που τα μάτια του βομβαρδίζονται από εκατομμύρια χιλιάδες χρωματιστά πίξελ το δευτερόλεπτο τη στιγμή που παίζει counter strike, κατεβάζει παράνομα αρχεία ή βλέπει ταινίες "εκπαιδευτικού περιεχομένου". Πώς αντιδράει? Τι αποθηκεύεται στο υποσυνείδητο του? Τι (και αν) σκέφτεται?
Μ: Ας ξεκινήσουμε λοιπόν αναφέροντας τις συνηθισμένες δραστηριότητες ενός εφήβου/ μιας έφηβης κατά τη διάρκεια παραμονής σε αυτή την κατάσταση ηλεκτρονικού βομβαρδισμού. Πρώτο και καλύτερο, το WLM (Windows Live Messenger) αλλιώς γνωστό ως MSΝ. Οι νεαροί και οι νεαρές επιδίδονται στην συζήτηση και σε κλήσεις βίντεο και ήχου επί πολλές ώρες με μεγάλο ζήλο τροποποιώντας με το παραμικρό το όνομα και το προσωπικό τους μήνυμα, έτσι για να περνάει η ώρα βρε αδερφέ. Έτσι για να τα σπάμε.
Α: Θα αναφερθώ στα προσωπικά μηνύματα γνωστά και ως "πιμί" ή "η μαλακία εκεί πάνω". Καταρχάς είναι σατανικό για το λόγο ότι εκβιάζει τους άλλους στο να μάθουν τι μουσική σου αρέσει να ακούς. Ποιος σου είπε εσένα μαντάμ ότι θέλω να βλέπω για π.μ. το "Oso 8a Pairnw tis Strofes_track1_downloaded _from_stompoutsomou.com"??? Ύστερα το π.μ. μπορεί να λειτουργήσει σαν δόλωμα για ομιλία, με κλασσικά παραδείγματα τα "ΜΗ ΜΟΥ ΜΙΛΑΤΕ", "βαριέμαι βρε παιδιά, πείτε τπτ lolz" και άλλα τέτοια γραφικά. Επίσης από ένα π.μ. μπορούμε να καταλάβουμε αν και με ποιόν τα έχει το υποκείμενο μας, αν έχουν κάνει σεξ και γενικά την ερωτική του ζωή. Όπως είπες το π.μ αλλάζει με το παραμικρό π.χ. "Παιδιά, πάω να χέσω τώρα, επιστρέφω σε 5", βέβαια υπάρχουν και τύποι που αλλάζουν το π.μ τους κάθε δίσεκτο έτος αλλά αυτοί είναι άλλη φάρα!
Μ: Είναι διάφορες οι φάρες αλλά δεν θα επεκταθούμε σε αυτό τώρα. Πρέπει να τονίσουμε πως όταν τα εν λόγω άτομα βρίσκονται εντός σύνδεσης και επί του πληκτρολογίου τους, αλλάζουν τη συμπεριφορά τους, γυρνώντας την σε ένα "Χαζοχαρούμενο Mode". Άλλα άτομα έχουν πολύ έντονο χαζοχαρούμενο mode και άλλα λιγότερο έντονο έως και καθόλου. Υπάρχουν και άτομα που τις περισσότερες φορές διατηρούν τον χαρακτήρα τους και μπροστά στην οθόνη. Παρολ' αυτά πιστεύω πως όλων μας η συμπεριφορά αλλάζει από λίγο έως πολύ όταν καθόμαστε μπροστά στην φωτεινή οθόνη. Από εκεί και πέρα διαφέρει το πώς και το πόσο επηρεαζόμαστε και αλλάζουμε.
Α: Σίγουρα. Κάποια άτομα αλλάζουν τόσο πολύ που δε συνεννοείσαι μαζί τους καθώς απαντάνε ακαταλαβίστικα... Πάντως ένα φαινόμενο που έχω παρατηρήσει τον τελευταίο μισό χρόνο είναι ότι όλοι ανακαλύψανε ξαφνικά το "Busy" και το χρησιμοποιούν χωρίς λόγο. Φαντάσου ότι στο Facebook υπάρχει μια βλακεία που ρωτάει "Ποιο mode στο msn σ' αρέσει περισσότερο?"... Ε, η πλειοψηφία επέλεξε το "busy". Από την άλλη, το MSN και γενικά το διαδίκτυο σε προδιαθέτει για να κάνεις "βλακιούλες" αφού δεν υπάρχει οπτική επαφή μεταξύ των χρηστών άρα έχουμε πλήρη ανωνυμία. Το τελευταίο ειδικά κάνει το κάθε 13χρονο παιδί του Conn-X να γράφει ηλίθια ανορθόγραφα σχόλια στο youtube όπως "MpraXami CITY 7 re mounopana!!111!".
Μ: Χαρακτηριστικά, ρώτησα πριν κάποιες μέρες μια επαφή μου στο MSN για ποιο λόγο επιλέγει συνεχώς το status του να δείχνει busy ή away ενώ είναι τις περισσότερες ώρες online. "Γιατί μου αρέσει το status και το χρώμα του εικονιδίου του.". Όσο για τα 9-10-11-12-13-14χρονα του ίντερνετ, αποτελούν μια ολόκληρη κατηγορία χρηστών του ίντερνετ, άκρως επικίνδυνη και πολύπλοκη στη μελέτη της. Ας προχωρήσουμε τώρα στον καθοριστικό ρόλο των emoticons/smilies/φατσούλων και των άλλων συντομογραφιών τα οποία χρησιμοποιούνται για να συμπυκνώσουν και να εκφράσουν συναισθήματα με το πάτημα δυο κουμπιών. Κάτι που όπως έχουμε πει, χρησιμοποιείται ασκόπως και επανειλημμένως από πολλούς και πολλές "καλωδιωμένους"...
Α: Αλλουνού παπά Ευαγγέλιο και τούτο! Τα emoticons διακρίνονται σε δύο βασικές κατηγορίες, τα "μαμίσια" που έχει το MSN από μόνο του και τα "aftermarket" που τα προσθέτουμε μόνοι μας συνήθως μέσω επαφών μας που μας τα στέλνουν. Υπάρχουν άτομα τα οποία έχουν ίσα με 2.000.000 emoticon, ένα για κάθε λέξη. Πραγματικά! Αφού όταν σου στέλνουν κάτι δε βλέπεις τίποτα επειδή περιμένεις να εμφανιστεί το δίχως άλλο ηλίθιο emoticon τους! Αίσχος κύριοι! Βέβαια αυτό δε πάει να πει ότι δεν έχουμε και ωραία, τίμια emoticons. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα 3 emoticon που αν τα βάλεις σε σειρά, εμφανίζουν τον Jim Carrey και τη παρέα του να χορεύουν στο ρυθμό του "What is Love" μέσα στο αμάξι τους!...
Μ: Είναι οι λίγες εξαιρέσεις αυτά... Είναι οι κάγκουρες των emoticons αυτοί που ανέφερες και για να μην πολυλογούμε, ας περάσουμε σε άλλον ένα τομέα της μελέτης μας. Το facebook. Εκεί έχουμε στην πλειοψηφία τα τραγικά παραδείγματα "πέφτουλα" και "λιωμένου". Ο πρώτος έφτιαξε το facebook για να δείξει πόσο άντρας είναι, να γράψει ό,τι παπαριά του κατέβει στο άδειο του κεφάλι και να την πέσει σε όσα πιο πολλά θηλυκά μέλη του facebook μπορεί, και αυτό φυσικά με τον πιο ηλίθιο και αισχρό τρόπο. Οι λιωμένοι (και λιωμένες εδώ) έχουν ως βασική απασχόληση την απάντηση σε κάθε είδους και θέματος quiz και την δοκιμή όσο περισσότερων εφαρμογών είναι δυνατόν. Επίσης ανεβάζουν μεγάλο όγκο φωτογραφικού υλικού, έτσι να ξέρουμε όλοι τι κάνουν κάθε μέρα, πώς και γιατί. Τα προσωπικά μηνύματα και τα μηνύματα τοίχου, όπως και στο MSN, δίνουν και παίρνουν, εδώ όμως μπορείς να δεις περισσότερες αμπελοφιλοσοφίες και χαζά λογοπαίγνια καθώς και κάθε είδους (ΜΑ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ) ομάδες και σελίδες θαυμαστών. Οι λιωμένοι να σημειώσω ότι μάλλον φορούν παρωπίδες όταν χρησιμοποιούν το facebook. (Υπάρχουν εκατοντάδες group με το ίδιο ακριβώς θέμα και όνομα, και αυτό ισχύει για διάφορα θέματα και ονόματα). Τέλος, να σημειώσω ότι και οι πέφτουλες και οι λιωμένοι/λιωμένες αποτελούν βασική απόδειξη της αλλαγής συμπεριφοράς στο διαδίκτυο, αφού δείχνουν ξεκάθαρα την ανασφάλεια τους και την αδυναμία τους να κάνουν κάτι καλύτερο εκτός facebook και εκτός σύνδεσης...
Α: Είσαι μέσα στο μυαλό μου! Οι πέφτουλες επίσης αρέσκονται στo να κάνουν "Like" σε κάθε χαζο-τράγουδο, χαζο-στάτους(όχι το παγωτό) και καλά για να δείξουν ότι έχουν τα ίδια γούστα με τη χοντρή γκόμενα των ονείρων τους που αν και μπάζο σίγουρα έχει τόνους φωτογραφικού υλικού όπως ανέφερες. Να σημειώσουμε ότι αυτές οι "φωτό" συνήθως, είναι σκοτεινές ή υπερφωτισμένες ώστε να μη φαίνεται η μάπα της ξεκάθαρα και γράφουν μαλακίες με το ΜS Paint όπως "azapouliniZzzZ 4 eveR" (υπολείμματα emo "εμποχών", δε θα πω άλλα)... Τα γκρουπ από την άλλη, εκτός από το ότι υπάρχουν πολλά ολόιδια, ώρες ώρες γράφουν καααάτι πίπες όπως: "Η αγάπη δεν εκφράζεται με λόγια" "Η σιωπή είναι καμιά φορά εκκωφαντική" και άλλες τέτοιες μαλαπέρδες που τις έχουν δει/ακούσει σε κάποιο τραγούδι των αδερφών "Κατσιμηχέσω". Ένα άλλο θέμα όσο αφορά το facebook είναι αυτοί οι βλάκες που στέλνουν τα ηλίθια σπαμ μηνύματα σε στυλ "αν δεν απαντήσεις θα σβηστεί το facebook σου επειδή και καλά τρως χώρο και γίνεται αργό" ή "κάνε join εδώ για να βλέπεις ποιός μπαίνει στο προφίλ σου και κοιτά τις φωτογραφίες σου. ΣΤΑ ΑΡΧΙΔΙΑ ΜΟΥ ΡΕ ΦΙΛΕ! Αν δεν ήθελα να δεις τις φωτογραφίες μου δε θα τις ανέβαζα ή δε θα σε έκανα add! Και σταματήστε επιτέλους να ανεβάζετε βίντεο του μαλάκα του ράπερ του Sanjuro! Και όποιο 12χρονο ξαναδώ να ρωτάει σε ιντερνετικό φόρουμ πόσα εκατοστά χρειάζονται για να ικανοποιήσεις μια γυναίκα θα έρθω από το σπίτι του να του κόψω και τα λίγα που είχε! Άσταδιαλα όλοι σας καμμένοι βλάκες περιπλανώμενοι του διαδικτύου που κάνετε copy paste με το δεξί κλικ και αφήνετε το MSN όλη μέρα στο busy και άμα σας ρωτήσουν τι κάνετε θα πείτε: "Τίποτα...βαρεμάρα."! Αει παένετε απο 'δω! A! Ξέχασα να πω ότι οι φωτογραφίες με ναργιλέδες και καπνούς είναι τουλάχιστον Ε-ΜΕ-ΤΙ-ΚΕΣ.
Μ: Συμφωνώ (και μάλιστα απολύτως) μαζί σου αλλά για να μην γινόμαστε υπερβολικά υποκειμενικοί και φυσικά για να διατηρούμε το επίπεδο, ας αφήσουμε εκτός τις μουσικές προτιμήσεις του καθενός καθώς και τους υβριστικούς χαρακτηρισμούς, φίλτατε. Άλλωστε η κονιορτοποίηση αποτελεί πρότυπο συζήτησης, με ψυχραιμία και ουσία. Και για να κλείσουμε το όλο θέμα, για να μην επεκταθούμε άσκοπα περαιτέρω, υπάρχει κάποιο άλλο στοιχείο, εκτός facebook, το οποίο ίσως παραλείψαμε?
Α: Έχεις δίκιο ανερχόμενε... Νομίζω τα καλύψαμε όλα για σήμερα δεδομένου οτι το κλασσικό άτομο αυτά κάνει. MSN, facebook, youporn, κακά και νάνι. Να δώσω το σύνθημα της ημέρας?
Μ: Και σε περίπτωση που δεν έχουμε καλύψει, θα μας έρθει η φλασιά και ίσως το καλύψουμε σε ένα Part 2 του παρόντος κειμένου. Ριχ' το, γιατί σε βλέπω, έχεις έμπνευση σήμερα.
Α: "Μισώ τους Ατρόμητους". Τάδε έφη Αλφόνσο!
Μ: Παλιές καλές εποχές. Ζήτω ο Ταρούσα. Και καλό Σαββατοκύριακο στους αγαπητούς αναγνώστες.

Βλέπε και: Σ.Ι.Α.Σ.Α. 2

28/10/09

Ζήτω το έθνος...

Σκέψεις της ημέρας...

- 28η Οκτωβρίου...
- Χρόνια πολλά στο ένδοξο έθνος... Χρόνια πολλά στην κατάντια...
- Το μήνυμα της ημέρας: "Ο νόμος είναι σαν τον ιστό της αράχνης. Οι μικρές μύγες πιάνονται, ενώ οι μεγάλες σχίζουν το δίχτυ και φεύγουν."
- Διαβάστε εκεί και για το περιστατικό στο Α.Τ. της Αγίας Παρασκευής.
- Εγώ δεν έχω πάντως την διάθεση να γιορτάζω για το έθνος μου όταν είναι σε τέτοια κατάσταση.
- Ίσως μόνο να γιορτάζω για το τότε. Για τις στιγμές που ήταν πράγματι ένδοξο το έθνος.
- Τότε που ήμαστε τίμιοι πρωταγωνιστές.
- Όχι τώρα, που είμαστε άδοξοι μπάσταρδοι.
- Έλληνες.
- Ασχοληθείτε με το ποδόσφαιρο, το τι έκανε ο κάθε "σταρ" την περασμένη εβδομάδα και τι θα φορέσει η Πετρούλα στο επόμενο δελτίο καιρού.
- Now listening to: "Fiona Culley - Something To Die For"
- O Γιούρι Γκέλερ και οι υπόλοιποι (υποψήφιοι διάδοχοι) απατεώνες και καραγκιόζηδες, για άλλη μια φορά απέδειξαν την ανύπαρκτη νοημοσύνη των Ελλήνων που παρακολουθούν τηλεόραση. Πάνω από 40% των τηλεθεατών παρακολούθησαν την πρώτη εκπομπή "για τον διάδοχό του".
- Έχουμε καταντήσει να δεχόμαστε να μας σερβίρουν απατεωνιά και ψέμα για θέαμα.
- Αλλά...
- Δώσε θέαμα στο λαό και παρ' του την ψυχή...
- Πρόβατα.
- Είναι αρκετά εκνευριστικό να σε ρωτάνε αν είσαι οικολόγος. Δηλαδή αν ανακυκλώνεις, αν εξοικονομείς και τα λοιπά.
- Ρωτάμε για τα αυτονόητα πλέον?
- Είναι επιλογή του καθενός αν θα νοιαστεί για τον πλανήτη ή όχι?
- Είναι προσωπική επιλογή ποιο θα είναι το μέλλον της ανθρωπότητας?
- Και κάτι τελευταίο.
- Σκεφτείτε λίγο, γιατί ζητάνε οικονομική υποστήριξη από τον απλό πολίτη οι (δήθεν) φιλανθρωπικές οργανώσεις?
- Εμάς δεν μας περισσεύουν λεφτά. Σε άλλους περισσεύουν.
- Εγώ θα ντρεπόμουν να πληρώσω 20 εκατομμύρια για να πάρω έναν άνθρωπο που κλωτσάει σωστά την μπάλα. Όταν πεινάνε αλλού και όταν το κράτος όπου ζω είναι υπό διάλυση.
- Εγώ θα ντρεπόμουν να ρίχνω την ευθύνη στον απλό κόσμο, που κοιτάει πώς να τα βγάλει πέρα με την κρίση.
- Δεν ευθύνομαι εγώ που το παιδάκι στον τρίτο κόσμο πεινάει. Που το παιδάκι στη γάζα επίσης πεινάει. Που και τα δύο παιδάκια κινδυνεύουν.
- Η ευθύνη η δική μου έρχεται τελευταία. Είμαι ο τελευταίος που μπορώ να βοηθήσω. Οικονομικά, λέμε τώρα.
- Ντροπή σας.


Η νέα υπερπαραγωγή του ΣΚΑΪ λέγεται "Ασυνήθιστα ζώα, ακραίες συμπεριφορές.". Την πρώτη φορά που το είδα, το μυαλό μου πήγε πρώτα στους Έλληνες και μετά στο ζωικό βασίλειο...

24/10/09

Το Ελληνικό "Ποδότσιρκο"

Όταν ο Αντώνης και ο Μιχάλης αναπτύσσουν διάλογο, πολλά μπορεί να συμβούν ή να... κονιορτοποιηθούν. Το σίγουρο όμως είναι ότι θα καταλήξουν σε κάποιο συμπέρασμα.

Μ: Ήρθε η ώρα για μια κονιορτοποίηση... αθλητική και άκρως εκπαιδευτική. Η κονιορτοποίηση του αθλήματος με τίτλο "ελληνικό ποδόσφαιρο". Τι θα μάθουμε σήμερα φίλτατε Αντώνη?
Α: Θα μάθουμε για τη συμπεριφορά του Έλληνα οπαδού καθώς και τη νοοτροπία που επικρατεί στα γήπεδα του Ελλαδιστάν.
Μ: Το "Έλληνας οπαδός" σε εισαγωγικά παρακαλώ γιατί έχουμε λίγους από αυτούς. Οι υπόλοιποι λέγονται φανατισμένοι παρατηρητές παράστασης υποκατάστατου αθλήματος με ειδικότητα στο μπινελίκι και πίστη στο σήμα της ομάδας ποδοτσίρκου που υποστηρίζουν.
Α: Ακριβώς, το γήπεδο έχει γίνει ένας χώρος εκτόνωσης και εκ-κάβλωσης του μέσου (βλάκα) Έλληνα. Με τη σειρά του αυτό δείχνει και άλλα προβλήματα σε όλο το εκπαιδευτικό και κοινωνικό σύστημα της Ελλάδας που θα τα πούμε σε κάποια άλλη κονιορτοποίηση.
Ας αρχίσουμε συγκρίνοντας τα γήπεδα μας με αυτά του εξωτερικού, και δε μιλώ για τα γήπεδα ως κτήρια αλλά σαν έναν μικρόκοσμο αφού βρίσκεις κάθε καρυδιάς καρύδι μέσα. Θα πάρουμε για παράδειγμα την Αγγλία. Έχεις δει Αγγλικό γήπεδο-ποδόσφαιρο Μπόμπ?

Μ: Περιμένοντας καθηλωμένος σε ένα δελτίο ειδήσεων, σε ένα κανάλι για να δει η μήτηρ μου δελτίο καιρού έχω παρακολουθήσει απλά highlights και γκολ από Αγγλικό, Ισπανικό, Γαλλικό (και άλλων χωρών) ποδόσφαιρο. Σχετικά με αυτό, να πω μόνο ότι εκεί το ποδόσφαιρο είναι κάτι παραπάνω από εκλεπτυσμένη τέχνη-άθλημα και ψυχαγωγεί τους πάντες, μικρούς και μεγάλους, γυναίκες και άντρες. Όσο για τις υποδομές τους, το μόνο που έχω να πω είναι ότι δεν χρειάζονται κιγκλιδώματα να χωρίζουν τους οπαδούς από τους παίκτες...
Α: Ακριβώς. Οι οπαδοί εκεί δεν είναι κάφροι με δολοφονικά ένστικτα όπως εδώ... Δε τους παίρνει άλλωστε. Αν σε τσακώσει μπάτσος να κάνεις μαλακίες εκεί, ο νόμος λέει ότι όλα τα παιχνίδια της ομάδας σου θα τα βλέπεις στο πλησιέστερο Α.Τ. της περιοχής σου. Δε νομίζω ότι κάποιος που αγαπά την ομάδα του να θέλει κάτι τέτοιο. Φαντάσου ένα παρόμοιο μέτρο στην Ελλάδα! Δε θα έφτανε ο χώρος μέσα στα τμήματα!
Μ: Όπως λέει και η ανάλογη διαφήμιση "το μόνο θύμα της βίας στα γήπεδα είναι το ποδόσφαιρο". Το οποίο μετατρέπεται σε ποδότσιρκο και όχι μόνο λόγω οπαδών. Είναι το πιο "άρρωστο" άθλημα στην Ελλάδα πλέον. Και μην ξεχνάμε πως η βία και ο εκφοβισμός μεταφέρονται και εκτός γηπέδου. "Μπόχουμ δέρνουμε?"... (http://www.youtube.com/watch?v=VLEp8MAbA7g)
Α: "Όοοχι βέβαια". Όντως το ποδόσφαιρο είναι πιο επηρεασμένο από άλλα αθλήματα, ίσως επειδή είναι πιο δημοφιλές. Τώρα, θα ήθελα να θίξω την σχέση οπαδού-ομάδας στην Ελλάδα. Ο καθηγητής των μαθηματικών μου, ο οποίος είναι το πιο "εντάξει" άτομο που έχω γνωρίσει by the way, λέει: "Μάγκες, όπως και να το κάνουμε. Γυναίκα? Αλλάζεις. Κόμμα? Και αυτό το Αλλάζεις. Αμάξι? Αλλάζεις. Ομάδα όμως δεν αλλάζεις ποτέ σου!". Τα λεγόμενα αυτά με έκαναν να σκεφτώ για το γιατί να είμαστε ομάδα "Α" και όχι "Β"? Παλαιότερα, το τι ομάδα ήταν κάποιος επηρεαζόταν άμεσα από το που ζούσε και και σε ποια κοινωνική τάξη ανήκε. Δηλαδή:
Είσαι κάτοικος Πειραιά και ανήκεις στην εργατική τάξη? Ολυμπιακός Πειραιώς τότε.
Είσαι κάτοικος Πειραιά και ανήκεις στην αστική τάξη? Εθνικός Πειραιώς τότε.
Μένεις γύρω από το Κολωνάκι, Γκύζη και ανήκεις στην αστική τάξη? Παναθηναϊκός το δίχως άλλο. Έχεις κάποιο σχόλιο Μ?
Μ: Είναι άλλη μια απόδειξη ότι ο Έλληνας έχει μάθει να ακούει και να ακολουθεί χωρίς να σκέφτεται. Εκτός αν τον ενοχλήσουν. Το οποίο σπάνια συμβαίνει. Και εκτός αυτών που είπες περί επιλογής ομάδας, τα οποία ισχύουν και πρέπει να λαμβάνουμε σοβαρά υπόψιν, ισχύει το ίδιο ακόμα και σε πολιτικό επίπεδο. Και να γινόταν όλο αυτό χωρίς ξύλο, βρισίδι, χρήμα να ρέει και στημένο ποδόσφαιρο, καλά θα ήταν. Εδώ όμως υποχρεώνεσαι αν θες να υποστηρίξεις την ομάδα σου (δημοσίως), να φας ή να ρίξεις ξύλο, να μην μπορείς να συζητάς και απλά να φωνάζεις ότι "ΗΤΑΝ ΠΛΗΡΩΜΕΝΟΣ/ΑΣΧΕΤΟΣ Ο ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ", "είναι στημένο το πρωτάθλημα", "είστε άσχετοι, μην μιλάτε", "γαμώ την ομάδα σου όλη", "θα σε "γραμμίσω" αν ξαναπιάσεις στο στόμα σου την ομάδα μου", κτλ.. Είναι τσίρκο, καλά στημένο και διατηρείται. Και φυσικά αυτό οφείλεται και στο ότι παίζονται και συμφέροντα "πίσω από τις κουρτίνες" και όχι μόνο στη νοοτροπία των οπαδών...
Α: Και μη ξεχνάμε ότι υπάρχουν τρελά συμφέροντα γύρω από όλο το γηπεδικό θέμα, μου είναι αδύνατον να σκεφτώ ότι δεν υπάρχει κάποιος από πίσω και τρίβει τα χέρια του βλέποντας νέα άτομα να σκοτώνονται κυριολεκτικά(!) για μια ομάδα. Και σκοτώνονται τζάμπα αφού όπως προείπα η ομάδα δεν πρεσβεύει κάτι στις μέρες μας. Όσο για τη συμπεριφορά των "οπαδών" που ανέφερες, είναι αυτό που λέμε ψυχολογία της καφετέριας...
Μ: Κάτι για το οποίο θα κάνουμε λόγο σε άλλη κονιορτοποίηση. Και το πιο γελοίο στην όλη ιστορία είναι ότι οι χούλιγκανς και οι λοιποί φανατισμένοι δεν κερδίζουν απολύτως τίποτα από την όλη ιστορία. Και όχι μόνο οι φανατισμένοι αλλά και όσοι ασχολούνται πολύ και παίρνουν στα σοβαρά τις εξελίξεις στη βιομηχανία αυτή (γιατί και περί βιομηχανίας πρόκειται το ποδόσφαιρο) δεν κερδίζουν τίποτα. Οι παίκτες θα πληρωθούν, οι ιδιοκτήτες και άλλοι οικονομικοί παράγοντες θα πληρωθούν αλλά το κέρδος του φανατισμένου ποιο είναι? Πλην της ζωώδους εκτόνωσης μέσω της βίας, δηλαδή...
Α: Ο φανατίλας το μόνο που θα κερδίσει είναι μια μικρής διάρκειας δόση υπερηφάνειας, και έτσι θα μπορεί να "την πει" στον φίλο του-υποστηρικτή αντίπαλης ομάδας. Κάτι άλλο σχετικό με το ποδότσιρκο στην Ελλάδα είναι και το στοίχημα. Πόσους κατεστραμμένους έχεις δει από τούτο? Η όλη πλάκα είναι ότι κάποιοι παίζουν χωρίς λόγο, ας το πούμε έτσι, παραδείγματος "μοσ-χάριν" είναι μια κοπέλα στο σχολείο που παίζει στοίχημα μόνο και μόνο επειδή παίζει ο αδερφός της... Ενδεχομένως και επειδή θέλει να ρίξει έναν φίλο μου που ασχολείται ημι-επαγγελματικά με το ποδόσφαιρο... Τέλος πάντων, το θέμα και το ζουμί είναι ότι άλλοι κερδίζουν με όλα αυτά. Οι mensieur Κόκκαλης, Βαρδινογιάννης, κλπ κλπ... Μήπως λοιπόν όλοι αυτοί που έχουν συμφέροντα μας ρίχνουν "φόλες φανατισμού" που όσο τις τρως τόσο φανατίζεσαι και τους κάνεις πιο πλούσιους παράλληλα? Λέω εγώ τώρα...
Μ: Μια χαρά τα λες... Είναι άλλο ένα είδος χειραγώγησης στο οποίο υποβάλλεται ο Έλληνας και δεν παίρνει χαμπάρι. Και είναι και άλλη μια απόδειξη ότι ο μοντέρνος Έλληνας αρνείται να κρίνει, αρνείται να σκεφτεί. Όσο για το ποδότσιρκο, σου λένε "παρακολούθησε, μάθε τα όλα απέξω, ασχολήσου μέχρι αηδίας, παίξε στοίχημα, έλα να ρίξεις ξύλο στους αγώνες, αγόρασε αμέτρητα είδη ρουχισμού με το σήμα της ομάδας σου, βάψε τα πάντα στο χρώμα της ομάδας σου, σκέψου και φώναξε υβριστικά λογοπαίγνια και συνθήματα για να κράξεις τις αντίπαλες ομάδες ή όποια πρόσωπα σου πουν πως πρέπει να κράξεις, και έτσι θα μας υποστηρίξεις!". Θα έχουν θέμα οι ειδήσεις, θα έχει κάποιους για να πλακώνει η αστυνομία, θα βγάλουν και άλλα λεφτά οι οικονομικοί παράγοντες. Και μέσα από το χάος αναβλύζουν καινούρια είδη κοινωνικών διακρίσεων, απίστευτη βία, τρόμος και ακόμα και θάνατοι... Και ούτε ίχνος αξιοπρέπειας και σεβασμού.
Α: Πολύ σωστά... Υπάρχει όμως κάποιος τρόπος για να τα μειώσουμε έστω όλα αυτά..?
Μ: Ρωτάς με ποιον τρόπο θα μάθουμε στον Έλληνα να σκέφτεται. Ξέρουμε πολύ καλά ότι όλα ξεκινάνε από την παιδεία... Άρα ας μην επαναλαμβανόμαστε. Πάλι στο εκπαιδευτικό σύστημα γυρνάμε. Το οποίο αφού δεν είναι υγιές δεν καταφέρνει, όχι μόνο να περάσει γνώσεις στους νέους, αλλά και να τους μάθει να σκέφτονται. Να τους μεταδώσει την σωστή νοοτροπία για να πάει επιτέλους (!) αυτή η χώρα προς το καλύτερο. Έχεις κάτι να προσθέσεις/σχολιάσεις επί αυτού?
Α: Απολύτως τίποτα φίλτατε. Για άλλη μια φορά καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως πρέπει να αναδιοργανωθεί το εκπαιδευτικό σύστημα και ενδεχομένως το κοινωνικό. Πιστεύω πως αποδείξαμε και σήμερα έμπρακτα πως "Δυο μυαλά είναι καλύτερα από ένα"!
Μ: Μα φυσικά... Ήταν τιμή μου που ρίξαμε άλλο ένα χτύπημα στο κατεστημένο μέσω της σημερινής εποικοδομητικής μας κονιορτοποίησης. Ποιο είναι το μήνυμα της ημέρας αυτήν την φορά φίλτατε?
Α: Χμμμ... Όπως στρώνεις, έτσι κοιμάσαι.
Μ: Ευχαριστούμε τον αγαπητό Αντώνη για την ευγενική προσφορά του ρητού της ημέρας και της προσεχούς εβδομάδας. Να σας ενημερώσω αγαπητοί και αγαπητές αναγνώστες ότι είχαμε ανανέωση του τίτλου του blog και των λέξεων του μεγάλου μικρού λεξικού, σήμερα. Καλησπέρααα!