Κονιορτοποίηση 2009

Όταν ο Αντώνης και ο Μιχάλης αναπτύσσουν διάλογο, πολλά μπορεί να συμβούν ή να... κονιορτοποιηθούν. Το σίγουρο όμως είναι ότι θα καταλήξουν σε κάποιο συμπέρασμα.

Μ: ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ! Χαιρετώ. Μαζευτήκαμε εδώ απόψε για να προκαλέσουμε ανάφλεξη και συνεπώς και την δημιουργία της τελευταίας Κονιορτοποίησης του 2009! Αντώνη?
Α: Παρών!
Μ: Λακωνικό απόψε το αγόρι... Λοιπόν, η (σύντομη) συζήτηση που ακολουθεί είναι -ακατάλληλη για ανηλίκους κάτω των 15 και- γενικού ενδιαφέροντος και αποτελεί ένα πόρισμα που περιλαμβάνει διάφορες παρατηρήσεις που έχουμε να κάνουμε. Και κυρίως εγώ, γιατί κάποιος εδώ την είδε μάγκας Σπαρτιάτης απόψε...
 Α: Ω ξειν, αγγέλειν Λακεδαιμονίοις ότι... εεεεμ, συγγνώμη! Ναι, είναι άκρως ακατάλληλη για ανηλίκους κάτω των 15 και αυτό γιατί θα πούμε αλήθειες! Αλήθειες που πονάνε... Λοιπόν, το έτος που θα περάσει σε λίγες μέρες (2009 για όσους βρίσκονται εκτός τόπου και χρόνου) ήταν άκρως μαλακία κατά τη γνώμη μου. Δε λέω γιατί όμως ακόμα (γιατί είμαι λακωνικός).
Μ: Απόψε λοιπόν ετοιμαστείτε να μας δείτε ίσως και να "μαλλιοτραβιόμαστε" με τον νεαρό γιατί επιμένει στην μυστικοπάθεια-βαρεμάρα του. Και προχωρώ. Το έτος 2009 για την χώρα μας και τον κόσμο γενικότερα, όντως μαλακία ήταν. Λίγα καλά είδαμε. Για την ζωή του καθενός όμως, αυτό ίσως να διαφέρει. Κάποιοι (ονόματα δε λέω) την περάσανε "ζωή και κότα" ενώ άλλοι (πάλι δε λέω ονόματα) μελετούσαν και έκαναν θυσίες στο βωμό της γνώσης και της σοφίας (την οποία απλόχερα προσέφερε). Το κυριότερο κακό που ελπίζουμε να εξαλειφθεί το 2010 είναι η μανία με το facebook, την οποία παρατηρούμε πλέον, ΠΑΝΤΟΥ. 
Α: Μανία, "ξεμανία", και εσύ και εγώ έχουμε προφίλ. Anyway που λένε και στο χωριό μου, το 2009 πραγματικά δε διέφερε από το 2008 το οποίο με τη σειρά του δε διέφερε από το 2007. Φωτιές, πλημμύρες, σκάνδαλα, ρουσφέτια, πορείες που καταλήγουν σε ξύλο και σπασμένα τζάμια... Σε προσωπικό επίπεδο το 2009 μου φάνηκε χάσιμο χρόνου... γενικά. Βασικά δε πήρα είδηση καν ότι πέρασε. Κακό αυτό. Και τώρα περιμένω πάλι το καλοκαίρι, για να περιμένω τα Χριστούγεννα, οπού θα λέω πως μου λείπει το καλοκαίρι και ούτω καθ' εξής.
Μ: Και επειδή έχουμε προφίλ σημαίνει ότι "μανιαζόμαστε" και το λιώνουμε με οποιονδήποτε δυνατό τρόπο? Δε μας τα λες καλά "Λάκωνα"! Είστε ματαιόδοξος κύριε! Άκου εκεί να μην ευχαριστιέται ούτε το καλοκαίρι ούτε το χειμώνα! Και συνεχίζω... Για μένα το 2009 ήταν πρώτα "τα συνηθισμένα", μετά είχα ένα "ξέσπασμα" και από την άνοιξη έως και το τέλος του καλοκαιριού ασχολήθηκα με νέα πράγματα (δεν κάθομαι να αναλύσω τώρα) και μετά βούτηξα στη σκόνη της μελέτης που επιβάλλει η Γ' Λυκείου. Όσο αφορά τις εμπειρίες, είχες καμία τόσο αξιόλογη ώστε να σηματοδοτείται και το έτος 2009 μαζί της? (Θα δείτε που το πάω.)
Α: Όσοι δε καταλαβαίνετε τι εννοεί ο MpoΜp λέγοντας: "είχα ένα ξέσπασμα και από την άνοιξη έως και το τέλος του καλοκαιριού ασχολήθηκα με νέα πράγματα" ένα θα σας πω. Ανακάλυψε τον θεό Αυνάν. Εμπειρίες ορόσημο για το 2009 δε θυμάμαι να είχα εκτός από το ταξίδι μου στο εξωτερικό... και την εμπειρία του Αir Condition στο σπίτι. Αυτά. Λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν.
Μ: Επειδή είμαι ανώτερος άνθρωπος, αντιπαρέρχομαι την "προσβόλα" και δεν απαντώ. Εκεί, λοιπόν, που θέλω να καταλήξω, είναι στο ότι θεωρώ επιεικώς λανθασμένη τη νοοτροπία του "πάει ο παλιός ο καταραμένος χρόνος, ας τον ξεχάσουμε, ας τον ξεπεράσουμε". Όπως με κάθε μεμονωμένη εμπειρία στη ζωή, έτσι πρέπει να απομυζούμε και από το κάθε έτος κάποιο νόημα, κάποιο μάθημα ζωής που πηγάζει από το σύνολο των εμπειριών του έτους αυτού. Και στη συνέχεια να προχωράμε, να κάνουμε τη νέα αρχή, με το νέο έτος, με γνώμονα το νόημα αυτό. Έτσι δεν θα επαναλάβουμε και κάποιο λάθος. Είναι απαραίτητο να μην ξεχνάμε πως από τα λάθη μας πρέπει να μαθαίνουμε... Ε, αυτό ξεχνάνε πολλοί, κυρίως αδαείς νεαροί σαν του λόγου σου!
Α: Καταρχάς. Δε θα με λες νεαρό. Δε με ξε'ς και από χθες! Επανέρχομαι τώρα λέγοντας ότι όντως πρέπει να μαθαίνουμε από τα λάθη μας αλλά όταν κάθε χρόνο κάνουμε πάλι λάθη τότε κάτι δε πάει καλά. Εγώ πάντως (όπως περίπου λέει και ένα "γκρουπάκι" στο Facebook) ελπίζω ο καινούργιος χρόνος να είναι straight γιατί αυτός με γ*****... και όχι, δε μου άρεσε. Περιμένω το 2010 έτσι ώστε να είμαι δυο χρόνια πιο κοντά στην καταστροφή του κόσμου...
Μ: Ρε 'συ σου έχω πει όχι "παπαρολογίες" στο blog μου! Με πληγώνεις! Όσο για το group δεν είναι εύστοχο, ειδικά για μέλη γένους θηλυκού... Όσο για το 2009 δεν έχω κάτι άλλο να πω... Και απόψε δεν πάμε καλά, μάλλον έχεις φάει πολλούς κουραμπιέδες με άσπρη σκόνη άγνωστης προελεύσεως για πασπάλισμα!
Α: Άμα θες να μάθεις δεν ήταν κουραμπιέδες αλλά κεκάκια με κάνναβη. Σήμερα επειδή αυτή είναι μάλλον η τελευταία κονιορτοποίηση του χρόνου έχω πιο πολλά μηνύματα:
-Όχι σκουπίδια, όχι σεξ, όχι καπότες σε θάλασσες και ακτές.
-Πούστη οδηγέ του άσπρου φορντ με αριθμό πινακίδας ΙΒΑ-**** είσαι πολύ μουνί και το δαχτυλάκι βάλτο εκεί που ξέρεις.
-Κυρία Αποστολάτου, ειλικρινά χαίρομαι που δεν έφερα καμιά απολύτως έκθεση στο μάθημα σας. Είμαι περήφανος για αυτό.
Μ: Αντώνης ο Ρήτωρ. Γιατί έτσι μας αρέσει. Καλές γιορτές και καλή χρονιά, άπαντες!

Κονιορτοποίηση

Ήταν μια παραγωγή του άνιωθου μηχανόβιου ΑΝ21 και του νεαρού ειδήμονα Μπομπ. Για το 2009. Όλ ράιτς ριζέρβντ.

Τι εστί Άγιος Βασίλης

Άγιος Βασίλης. Ένα πρόσωπο, ένα πνεύμα, μια ιδέα που έχει υποστεί πολλά. Έχει αμφισβητηθεί, συζητηθεί, χρησιμοποιηθεί, έχει αλλοιωθεί και μεταμορφωθεί. Με πολλούς τρόπους και πολλές φορές.

Αυτή τη φορά, λοιπόν, θα επιχειρήσω μια προσέγγιση του Άγιου Βασίλη ως ιδέα. Και θα το κάνω χωρίς να τον συνδέσω με την θρησκεία, χωρίς να αναφερθώ στην αισχρή εμπορική εκμετάλλευσή του από τους (επίσης αισχρούς και επιτήδειους) διαφημιστές, χωρίς να τον κρίνω μέσω της αυστηρής λογικής, και κυρίως, χωρίς υπερβολές.

Ο Άγιος Βασίλης αποτελεί βασικό συστατικό στοιχείο του περιβόητου "Πνεύματος των Χριστουγέννων", το οποίο θα μετονομάσουμε σε "Πνεύμα της Πρωτοχρονιάς", για να ξεφύγουμε από την θρησκευτική έννοια της λέξης "Χριστούγεννα". Άρα, έχουμε το Πνεύμα της Πρωτοχρονιάς.

Ο ορισμός του πνεύματος αυτού? Ο καθένας δίνει τον δικό του ορισμό. Γενικότερα, όμως, αποτελεί μια γιορτή, μια νέα αρχή που μας υπενθυμίζει τι σημαίνει αγάπη, συμπόνοια, ευτυχία και πως πρέπει να τα μοιραζόμαστε άφοβα και αδιάκοπα. Είναι ένα πνεύμα που "επαναφορτίζει" την ψυχή με μια ενέργεια "φωτεινών" συναισθημάτων. Και έχει καθιερωθεί να γιορτάζεται πριν, κατά και μετά την κάθε αλλαγή έτους. Κακώς κατά την άποψη αρκετών ατόμων, αφού θα έπρεπε καθημερινά να μας διέπουν αυτές οι αξίες και τα συναισθήματα, θα έπρεπε καθημερινά να είμαστε αγαπημένοι, αλτρουιστές, χαρούμενοι και αισιόδοξοι, κι όχι μόνο την πρώτη και την τελευταία εβδομάδα του έτους. Σύμφωνοι, αλλά όπως κάθε ιδέα και κάθε πνεύμα έχει και την επέτειό του, έτσι έχει και το πνεύμα της Πρωτοχρονιάς.

Ο Άγιος Βασίλης, αποτελεί επίσης μια παράδοση και εκφράζει ένα παιδικό όνειρο και την πίστη στο όνειρο αυτό. Είναι ένα θαύμα που μαγεύει την ευάλωτη παιδική ψυχή και γι' αυτό ριζώνεται σε αυτήν, πολλές φορές ακόμα και μετά την πνευματική (ας την πούμε) ενηλικίωση κάποιου.

Η ιστορία είναι λίγο-πολύ γνωστή σε όλους:

Πρόκειται για έναν καλό (ευτραφή και μουσάτο, συνήθως) κύριο με μια φανταχτερή (κόκκινη, συνήθως) αμφίεση, ο οποίος έχει, κάπου σε ένα παγωμένο τοπίο, ένα γιγάντιο μυστικό εργαστήρι με ξωτικά και άλλα μυστήρια πλάσματα, όπου εκπληρώνει παιδικές επιθυμίες. Παρασκευάζει και μοιράζει δώρα (παιχνίδια, συνήθως), για όλα τα παιδιά που ήταν φρόνιμα κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους. Έχει προηγηθεί το γράψιμο και η ταχυδρόμηση ενός γράμματος προς τον Άγιο Βασίλη, εκ μέρους των παιδιών αυτών φυσικά. Και το πρώτο πρωί του νέου έτους θα βρουν δώρο κάτω από το στολισμένο δέντρο (έλατο, συνήθως) του σαλονιού ή του δωματίου τους.

Ο Άγιος Βασίλης, λοιπόν, εκφράζει (αλλά και πηγάζει από) την παιδικότητα του ανθρώπου. Από την ελπίδα και την πίστη του στην ύπαρξη μαγείας, και στην ύπαρξη, γενικότερα, ενός φανταστικού μαγικού κόσμου όπου όλα είναι όμορφα και ξέγνοιαστα, όπου όλα τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα. Ωραία αυτή η παιδικότητα αλλά με μέτρο, γιατί αλλιώς χάνουμε το νόημα και εκεί έρχονται οι συνήθεις υπερβολές.

Τα χριστουγεννιάτικα δέντρα, τα λαμπιόνια και γενικότερα ο εορταστικός στολισμός, συμβάλλουν δραματικά στην δημιουργία αυτού του ωραίου, ονειρικού περιβάλλοντος. Φως, χρώματα, λαμπερά στολίδια, έλατα, χιόνι (τεχνητό ή φυσικό), ο Άι Βασίλης, τα δώρα. Όλα είναι συνυφασμένα με το πνεύμα της πρωτοχρονιάς. Γιατί το συμπληρώνουν και το ενισχύουν.

Είναι όλα σύμβολα της επετείου του πνεύματος. Είναι τρόπος εορτασμού. Είναι και έθιμο, ένα έθιμο ποικιλόμορφο, έθιμο αγνών συναισθημάτων που διαιωνίζεται καθ' αυτό τον τρόπο. Συνεπώς, το πνεύμα της πρωτοχρονιάς δεν είναι κάτι απλό. Συσχετίζεται με πολλά, σημαίνει πολλά, είναι πολλά.

Εν κατακλείδι, δεν τίθεται θέμα "πίστης" στην ύπαρξη του Άγιου Βασίλη. Τίθεται θέμα ορισμού και κατανόησης της ιδέας του. Πρέπει να συνειδητοποιήσει ο καθένας τι σημαίνουν οι γιορτές και η αλλαγή του χρόνου για αυτόν. Πρέπει να κατανοεί και να μην ξεχνά πως αποτελούν μια καινούρια αρχή και πως όλο τον ακόλουθο χρόνο θα πρέπει να επιδιώκουν τη βελτίωσή τους σε κάθε τομέα της ζωής τους και από κάθε άποψη. Και πρώτα στα "μικρά πράγματα" και στη καθημερινότητα. Τα "μεγάλα" έρχονται δεύτερα επειδή σε αυτά σε θυμούνται πολλοί, ενώ αντίθετα στα "μικρά" φαίνονται οι πραγματικοί φίλοι, όσοι σε νοιάζονται αλήθεια και σε αγαπάνε από τα βάθη της ψυχής τους. Ανεξάρτητα από το αν και πώς στο λένε ή στο δείχνουν.

Επίλογος

Τα όνειρα είναι τροφή για την ψυχή, διασκέδαση για το μυαλό. Όσο κάποιος ορίζει τα όνειρά του, είναι ασφαλής. Αν όμως σε οδηγούν αυτά, αν απλά ακολουθείς, τότε είσαι δέσμιος. Έχεις εγκλωβιστεί στην ιδέα του "παιδί για πάντα", ένα παιδί άβουλο, ανεύθυνο, χαζοχαρούμενο.

Αντιθέτως, αν ορίζεις τα όνειρα και τις επιθυμίες σου, μετρημένα και σε λογικά όρια, διατηρείς και τη μαγεία και το "παιδί μέσα σου". Και το απολαμβάνεις αυτό, εφόσον το κατανοήσεις πλήρως. Γιατί στη ζωή και στην φαντασία, όταν κατέχεις το νόημα, κατέχεις τα εφόδια για ταξίδια. Και σε αυτά τα ταξίδια βρίσκεις νέα νοήματα ή συμπληρώνεις προηγούμενα. Αποκτάς εμπειρίες και πάνω απ' όλα, μαθαίνεις.

Χρόνια πολλά, λοιπόν, και ο καθένας ας νιώθει όπως επιθυμεί τον Άγιο Βασίλη, τα χρώματα, το φως, τη μουσική, την αγάπη. 

Χρόνια πολλά!