22/12/08

Χριστούγεννα

Ααααχ... Έχουν τη μαγεία πράγματι. Αλλά τι γιορτάζουμε? Με όλα αυτά τα λαμπιόνια? Με τη μουσική και τα γλυκά? Άλλοι τη γέννηση του Χριστού, άλλοι μόνο την Πρωτοχρονιά, άλλοι αυτά τα δύο, άλλοι κάτι εντελώς διαφορετικό.

Έχω σκεφτεί, ειδικά τώρα που βρίσκομαι σε κατάσταση "ψαξίματος" και προβληματισμού όσο αφορά τη θρησκεία μου, τι μπορεί να γιορτάζω αυτές τις δύο εβδομάδες, από τις 20 περίπου Δεκεμβρίου μέχρι τις 6-7 Ιανουαρίου.

Γιορτάζω λοιπόν, το ότι έζησα μια ακόμα χρονιά, σε ένα σπίτι άνετο, δεν πείνασα, δεν αρρώστησα σοβαρά, δεν μας χτύπησε τυφώνας, δεν πήραμε φωτιά. Εξαρτάται και από εμένα τον ίδιο αυτό (όχι ο τυφώνας), δεν αντιλέγω. Εκτός από τον εορτασμό τρέφω και ελπίδες. Ελπίζω ότι ο νέος χρόνος θα είναι καλύτερος σε κάθε τομέα. Παγκοσμίως αλλά και προσωπικά για εμένα.

Πώς γιορτάζω? Στολίζω ένα έλατο "μεγαλομεσαίου" μεγέθους στο σαλόνι, και ένα μικρό στον κάτω όροφο (δεν το στολίζω εγώ ακόμα, να είναι καλά η μητέρα...). Ακούω Χριστουγεννιάτικα τραγούδια κάθε λογής. Και όχι απαραίτητα επειδή συμφωνώ με το περιεχόμενό τους. Δεν είμαι καθόλου σίγουρος αν πιστεύω όλα τα περί γέννησης του Χριστού. Αλλά το άκουσμα είναι εξαιρετικό, ίσως και γιατί κάθε χρόνο ακούω τα ίδια. Δεν το βαριέμαι όμως. Μερικά πράγματα απλά δεν τα βαριέσαι.

Τώρα για τα γλυκά, τι να πω. Θα με πουν τρελό άμα τους πω "γιατί να μην κάνουμε κουραμπιέδες και την άνοιξη?". Άρα τουλάχιστον μέχρι να μάθω να φτιάχνω μόνος ό,τι θέλω, θα αρκεστώ να τα τρώω μόνο αυτή την εποχή.

Συναισθήματα κατά την περίοδο των Χριστουγέννων. Ε, σε αυτή την ατμόσφαιρα στολισμού και τραγουδιών τελικά θεωρείς λογικό να νιώθουν όλοι ξαφνικά αισθήματα συμπόνοιας, ευτυχίας και αγάπης. Είναι και διακοπές για πολλούς, και ξεκουράζεσαι και νιώθεις ακόμα καλύτερα. Και δίκαια νιώθεις την συμπόνοια, αφού εσύ είσαι στη ζέστη και στην άνεση, ενώ άλλοι στον κόσμο βασανίζονται. Παρόλ' αυτά, θα έπρεπε να νοιαζόμαστε όλο το χρόνο. Όχι μόνο όταν το θυμόμαστε. Δεν πειράζει όμως, από το τίποτα καλά είναι.

Τώρα για τον Άγιο Βασίλη και τους μύθους του ας μην το αναλύσουμε. Ο καθένας μπορεί να πιστεύει ό,τι θέλει. Και γιατί άλλωστε να μην πιστεύει? Ο καθένας μπορεί να ζει το παραμύθι του. Όμως καλό είναι να μην ξεφεύγει αυτός ο κόσμος και έξω από την προσωπική ζωή. Για να μην έχουν αρνητικές επιδράσεις τα παραμύθια. Όσο για τον Άγιο Βασίλη, δυστυχώς ή και ευτυχώς κάποιες φορές, έχει ξεφύγει από τα προσωπικά και έχει εμπορευματοποιηθεί από πολλούς.

Το έλατο και το καράβι. Ναι, έχω ακούσει ότι το έλατο είναι Γερμανικό έθιμο και άλλα τέτοια, αλλά αφού μας αρέσει, γιατί να βρούμε καράβι να στολίσουμε? Δεν είναι κακό να υιοθετούμε έθιμα, αν και οι Έλληνες αποδείχθηκαν ανίκανοι ως τώρα στην υιοθέτηση θεσμών, όχι εορταστικών βέβαια, αλλά τέλοσπαντων.

Ας ελπίσουμε ότι τα Χριστούγεννα θα μας ξεκουράσουν και από τα πρόσφατα στην Ελλάδα. Δεν πρέπει να μας κάνουν να ξεχάσουμε. Αλλά να ξεπεράσουμε. Έχει μεγάλη διαφορά.

Άντε και καλές γιορτές!

9/12/08

Τι είναι η Ελλάδα, αλήθεια?

Είχαν δεν είχαν βρήκαν πάλι αφορμή... ΟΛΟΙ... Πλήθος ερωτηματικών.

Ποιος λέει αλήθεια? Και αυτό αρκεί. Περιέχει μέσα του όλα τα άλλα ερωτηματικά για την Ελλάδα. Και τους πολιτικούς της. Το σύστημά της.

Δεν ξέρω τι να πρωτοπώ. Περιπλέκεται η κατάσταση και εγώ δεν έχω δει στα πολύ "βαθιά" για να μπορώ να εξηγήσω πλήρως και με ακρίβεια. Από εκεί που βλέπω σε γιατί καταλήγω. Το τελευταίο γιατί που βρίσκω είναι: Γιατί ξαναψηφίζουν τους ίδιους οι Έλληνες?

Προβληματίζομαι. Προσπαθώ να καταλάβω γιατί η διαφθορά μπορεί να φτάσει σε τόσο μεγάλα επίπεδα. Τόσο που τελικά να φέρνει το χάος. Γιατί πολλοί εδώ και δεκαετίες δεν δίνουν δεκάρα για την Ελλάδα. Έλληνες.


Οι μάζες παραμένουν. Τα χαμηλά επίπεδα σε ένστικτα, νοημοσύνη, ευφυΐα, ισότητα και συνείδηση παραμένουν. Και έτσι έχουμε έναν κύκλο. Κυβερνούν ηλίθιοι ή έξυπνοι διεφθαρμένοι και ξαναψηφίζονται από ηλίθιους ή διεφθαρμένους "Ελληνάρες".

Τι είναι η Ελλάδα? Απαντώ: χώρα ηλιθίων. Είναι ηλίθιοι, εθνικιστές και ρατσιστές. Διεφθαρμένοι, εγωιστές και ηλίθιοι. Αυτός είναι ο κύκλος. Από τους ηλίθιους πάλι σε ηλίθιους καταλήγεις στην Ελλάδα.

Και οι έξυπνοι τα έχουν χαμένα σε αυτή τη φάση... Δεν ξέρω. Πολλά δεν ξέρω... Αλλά θα αντιδράσω κάπως και εγώ.

Όλα πηγάζουν λοιπόν από τους συμφεροντολόγους, διεφθαρμένους ηλίθιους. Όχι, δεν αναφέρομαι μόνο στους πολιτικούς. Ο νοών νοείτω...
Και μετά αναρωτιέμαι. Φταίνει πρώτα αυτοί ή οι άλλοι ηλίθιοι, εκείνοι που ψηφίζουν?

Και η Αμερική έχει διαφθορά αλλά τουλάχιστον φέρνει στην υφήλιο τεχνολογικά επιτεύγματα και γνώση. Έρευνες στη γη και όχι μόνο. Όπως και άλλες χώρες...

Αλλά η Ελλάδα και διαφθορά έχει "μέχρι το ταβάνι", και ελάχιστα προσφέρει. Γιατί εμποδίζεται από τους λίγους που την ελέγχουν. Ελέγχουν έτσι και τον ηλίθιο λαό για να μην αντιδράσει όπως θα έπρεπε.

Η Ελλάδα λοιπόν δεν είναι χώρα με Δημοκρατία. Όχι, όχι. Έχουμε ένα άλλο πολίτευμα.

Κουράστηκα με την κατάσταση αυτή... Και προσπαθώ να ξεχαστώ. Αλλά πάλι, δεν είναι σωστό. Πρέπει και κάποιοι να ασχοληθούν και πρέπει να βάλω και εγώ το "λιθαράκι" μου. Θα προσπαθήσω.


Ψαχνόμαστε τώρα να δούμε και ποιος έχει δίκιο. Με τι κριτήρια? Με τι ηθικές αξίες? Αυτές που έχουν στα σκουπίδια οι διεφθαρμένοι? Με ποια τάξη και ηρεμία? Πώς μπορεί κανείς να κρίνει σε τέτοιες καταστάσεις?

Έτσι καταλήγουμε στο χάος όχι μόνο στους δρόμους αλλά και στα λόγια και τις απόψεις. Σκάει μια βόμβα με παραπλανητικά σχόλια από κάθε είδους άτομο. Και μπαίνουμε όλοι μέσα στο χορό προσπαθώντας να βάλουμε μια σειρά. Αδύνατο. Προς το παρόν.

Εν κατακλείδι, τα λέμε και τα ξαναλέμε στην Ελλάδα (και όχι μόνο), για την Ελλάδα αλλά πιο αργά και από σαλιγκάρι, από χελώνα, από τις αναπτυσσόμενες χώρες "προχωράμε". Για να ζουν κάποιοι όπως θέλουν...

ΤΕΛΟΣ...



Υ.Γ.
Να αναπαυθεί εν ειρήνη ο νεαρός, αλλά όχι και να το παραχέζουμε ρε σεις... Εκατομμύρια πεθαίνουν κάθε μέρα, παιδιά μόνο, στην Αφρική, στους πολέμους ή από φτώχεια ακόμα και στην Ελλάδα. ΔΕΝ ΣΑΣ ΕΙΔΑ ΝΑ ΚΛΑΙΓΕΣΤΕ ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ...

Υ.Γ. 2
Δεν ξεχνάμε τις εξαιρέσεις, πάντα...

20/11/08

Τι εστί αγάπη?

Κάθισα και σκέφτηκα και κατέληξα σε μία συγκέντρωση σκέψεων σε μορφή ποιήματος όπου δηλώνω τι θεωρώ αγάπη. Ιδού:

Αγάπη εστί άπειρα και άπειρο.
Είναι έρωτας και ηδονές.
Είναι στοργή και προστασία.
Είναι φιλία και ευτυχία.
Ο καθένας την χαρακτηρίζει.
Την βλέπει αλλιώτικα.
Την εκφράζει διαφορετικά.
Την νιώθει μοναδικά.
Η αγάπη έχει ζήλια.
Η αγάπη έχει σεβασμό.
Έχει συγκινήσεις.
Έχει πληθώρα συναισθημάτων.
Η αγάπη παίρνει χρώματα.
Και διάφορα ονόματα.
Στη ψυχή και στις καρδιές.
Λένε "Σ' αγαπώ" χίλιες φορές.
Η αγάπη έχει περιπέτεια.
Η αγάπη έχει παιχνίδια.
Ξεχωριστή ατμόσφαιρα.
Κι εξωτικές εμπειρίες.
Η αγάπη ταράζει.
Αλλά και γαληνεύει.
Η αγάπη ικανοποιεί.
Αλλά και τρελαίνει.
Από την αγάπη δεν λείπει ο θυμός.
Δεν λείπουν οι κρίσεις.
Δεν λείπουν οι αντιθέσεις.
Ούτε οι τσακωμοί.
Η αγάπη είναι πολύπλοκη και περίπλοκη, πολυμορφική και ποικιλόμορφη.
Είναι πολύτιμη και ευαίσθητη.
Η αγάπη δεν πονάει.
Εκτός αν καταστραφεί ή αλλοιωθεί.
Δεν πονάει η αγάπη.
Κακώς το λένε, δεν ισχύει.
Αφού όσο καλά κρατεί.
Κανένας πόνος δεν σε αγγίζει.
Η αγάπη είναι και ευάλωτη.
Και μπορεί να είναι και σκληρή.
Η αγάπη έχει θυσίες.
Η αγάπη έχει αρχή αλλά ποτέ τέλος.
Η αγάπη πλάθει αναμνήσεις.
Ανεξίτηλες και συναρπαστικές.
Η αγάπη φέρει αλληλεγγύη.
Είναι γιατρειά αλλά ίσως και να μολύνει.
Αγάπη είναι να νιώθεις παράξενα και όμορφα.
Αγάπη είναι να νοιάζεσαι.
Η αγάπη σβήνει τον εγωισμό.
Αλλά τονώνει τον εαυτό.
Όλα αυτά και παραπάνω είναι η πραγματική αγάπη.
Ίσως να είναι συναίσθημα, ίσως κατάσταση, ίσως ψευδαίσθηση.
Σίγουρα όμως αγάπη υπάρχει παντού γιατί μαζί της όλα συσχετίζονται.
Και τελικά πιστεύω πως είναι πάνω απ' όλα.
Η αγάπη αλλάζει σχεδόν οτιδήποτε και οποιονδήποτε.
Η αγάπη δεν έχει διακρίσεις, σχεδόν ποτέ.
Μα την αγάπη την μπερδεύουν πολλές φορές.
Με ψεύτικες και ανόητες σκέψεις γεμάτες αλαζονεία και εγωκεντρισμό.
Κι είναι καλύτερα να νιώθεις, να κατέχεις αληθινή αγάπη, παρά να προσπαθείς να την ορίσεις...

14/10/08

Σχολείο. Τα Καλύτερα Χρόνια ή Η Χειρότερη Περίοδος?

Είναι πλέον δεδομένες οι απόψεις περί σχολικών χρόνων. Είτε ανήκεις σε εκείνους που πλέον βρίσκονται σε μία ηλικία μακριά από τα σχολικά χρόνια και αναπολούν το σχολείο ως τα πιο ευχάριστα χρόνια της ζωής τους, ή ανήκεις σε αυτούς (νέους και παιδιά δηλαδή) που ακόμα στο σχολείο βρίσκονται και το καταριούνται. (Εντάξει, υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις/γνώμες...)

Για μένα, το σχολείο είναι απλά το μέρος όπου γνώρισα και γνωρίζω φίλους και "εχθρούς", πέρασα και περνάω καλές και κακές στιγμές και έκανα και κάνω μάθημα. Παίρνουμε τα δύο πρώτα, και έχουμε τα λεγόμενα ξέγνοιαστα σχολικά χρόνια. Το τρίτο αποτελεί τα βάσανα, την κακή και "απωστική" εικόνα του σχολείου.

Τελικά (και αυτό δεν ισχύει μόνο για το σχολείο), σχεδόν όλα τα πράγματα τα εκτιμάς αφού έχουν περάσει. Αλλά μόνο έτσι γίνεται. Και στον γιατρό δεν ήθελα να πάω να κάνω ένεση μικρός αλλά τώρα καταλαβαίνω πόσο με βοήθησε αυτό. Δεν με άφησε να αρρωστήσω. Το ίδιο συμβαίνει και με το σχολείο. Τους περισσότερους καταφέρνει να μην μας αφήσει να "αρρωστήσουμε" στο μέλλον. Αλλά το εκτιμούμε μόνο μετά πολλών ετών, όταν έρθει η ώρα.

Γιατί? Γιατί οι έφηβοι άλλα έχουν στο μυαλό τους. Δεν έχουν όρεξη να διαβάζουν, ούτε να παρακολουθούν μάθημα 6-7 ώρες τη μέρα. Θέλουν να κάθονται, να κάνουν αυτά που θέλουν. Δεν συνειδητοποιούν ότι το σχολείο τους δίνει γνώσεις προς αξιοποίηση. Πολλοί (δεν λέω οι περισσότεροι γιατί πλέον είναι πολλές οι κατηγορίες/περιπτώσεις εφήβων), πάνε στο Λύκειο, για παράδειγμα, μόνο για το απολυτήριο. Δεν προσέχουν κανένα μάθημα, πάνε σε φροντιστήρια ξοδεύοντας χρήμα και χρόνο, και καταλήγουν και πάλι να έχουν προβλήματα. Στην πλειοψηφία τους, έχουν μια λύση. Αυτήν. Την άνετη. Πάω στο σχολείο απλά για να περάσω, κάνω φροντιστήριο για να μάθω όσα θα χρειαστώ στις εξετάσεις, παίρνω απολυτήριο και μετά κάνω ό,τι θέλω.

Θα μου πείτε, φταίνε οι γονείς τους, φταίει το σύστημα, φταίει το κράτος... Και άντε να γλιτώσεις αυτά τα παιδιά. Άντε να γλιτώσεις την χώρα. Από πού πηγάζουν τα προβλήματα είναι άλλο θέμα...

Άρα τα σχολικά χρόνια τα αγαπάμε σχεδόν όλοι μόνο για τους φίλους που κάναμε και τις όμορφες εμπειρίες και αναμνήσεις που αποκτήσαμε. Δεν συνέβησαν όλα στο σχολείο. Αλλά τα καταλογίζουμε σε αυτό όταν αναπολούμε. Συνήθως. Αλλά και για την ξεγνοιασιά που δεν μπορούσαμε τότε να εκτιμήσουμε αλλά τώρα που έχουμε πολύ περισσότερες έννοιες και προβλήματα. Τότε εξαρτιόμαστε από τους γονείς, την οικογένειά μας. Τώρα εξαρτιόμαστε από εμάς. Συνήθως. Μετά από τόσα χρόνια μπορούμε μόνο να δούμε την καλή πλευρά των σχολικών ετών.

Αλλά την κακή πλευρά βλέπουν μόνο όσοι βρίσκονται στο σχολείο. Και μάλλον δικαιολογημένα. Διάβασμα, φροντιστήρια, μπάλλετα και ποδόσφαιρα, βιολιά και γυμναστήρια, Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά και δε συμμαζεύεται... Κι αυτά επειδή μας έχουν βάλει στο κεφάλι από νήπια πως όλα αυτά είναι αναγκαία για το μέλλον μας. Το επαγγελματικό μας μέλλον. Άρα δεν τα κάνουμε με την θέλησή μας και, υποσυνείδητα, όλα αυτά μας κουράζουν ώσπου καταλήγουμε κατά το τέλος του Δημοτικού να μισούμε και να απεχθανόμαστε τη λέξη και μόνο. Τη λέξη σχολείο, τη λέξη διάβασμα, τη λέξη μάθημα. Λάθος από πλευράς κράτους, οικογενειακού και κοινωνικού περιβάλλοντος, και γενικής νοοτροπίας σε αυτή τη χώρα... Και ο νέος, η νέα, καταλήγει να χάνει το νόημα του σχολείου και την καλή διάθεση για μάθημα πριν τα κάπως πιο σημαντικά χρόνια της φοίτησής του. Ειδικά στο Λύκειο, που αν και δεν είναι υποχρεωτικό, έχει πάμπολλους μαθητές που απλά πάνε να πάρουν το χαρτί που λέει "Απολυτήριο Λυκείου". Για να έχουν ένα παραπάνω "προσόν" υποτίθεται... Αλλά δεν αξιοποιούν όσα κάνουν στο Λύκειο.

Το μπέρδεψα το θέμα, για να συνοψίσουμε. Εξαρτάται από τη νοοτροπία του καθενός στην ηλικία που βρίσκεται στο σχολείο και ύστερα στην ηλικία που δουλεύει ήδη κάποια χρόνια η γνώμη του για τα σχολικά χρόνια. Το απεχθάνονται όταν βρίσκονται σε αυτό, αλλά για το μάθημά του. Δεν πιστεύω να υπάρχουν άτομα που να μην επιθυμούσαν πενταήμερη, τριήμερη ή διήμερη και μονοήμερη. Που να μην επιθυμούσαν φίλους και πάρτυ κάθε τόσο.

Επομένως, και οι δύο απόψεις που ανέφερα στην αρχή είναι μάλλον υπερβολικές. Αν τις βάλουμε μαζί, θα δούμε ότι τα σχολικά χρόνια ούτε τέλεια ήταν, ούτε χείριστα. Και τότε έχουμε ανάλογες για την ηλικία μας έννοιες και σκοτούρες και κούραση, όπως έχουμε και στην ηλικία των 30-40 που δουλεύουμε (αν δουλεύουμε). Απλά μας φαίνονται μηδαμινές οι υποχρεώσεις που είχαμε τότε. Με καλή θέληση και διάθεση, κάθε περίοδος της ζωής μας μπορεί να γίνει ευχάριστη...

Don't worry, be happy. :-)

29/8/08

Τέλος Καλοκαιριού. Please insert Autumn Disc.

2 μέρες έμειναν για την επίσημη και τυπική λήξη του καλοκαιριού 2008. Και 15 μέρες έμειναν για την λήξη των διακοπών (μου και κάθε μαθητή). Δεν μπορώ να πω πάντως ότι δεν πέρασα ωραία. Ακόμα και κατά την περίοδο των εξετάσεων, για μπάνια πήγαινα. Μετά τις εξετάσεις, αφού έδωσα και για τα πτυχία των Αγγλικών (και τα οποία τελικά πήρα, ναι, 2 Proficiency) άρχισε η "χαλάρωση". Μια χαρά.

Με ενοχλεί που πολλοί μου λένε ότι είμαι (ή πρέπει να είμαι) συνεχώς ξεκούραστος στις διακοπές. Εγώ όμως δεν κάθομαι όλη μέρα. Παίζω ποδόσφαιρο, μπάσκετ, κάνω ποδήλατο, κάνω κολύμπι, πηγαίνω βόλτες. Είναι πράγματα που απολαμβάνω και κάνω στον ελεύθερό μου χρόνο αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν με κουράζουν πολύ ή λίγο. Η κακή εικόνα που βλέπουν σε άλλα παιδιά φταίει... Ας κάνω ένα "χρονικό" των διακοπών τώρα.

Λοιπόν, πού πήγα φέτος? Και πού δεν πήγα! Αρχικά, λίγο μετά τα μέσα Ιουνίου, πήγα στο χωριό μου, τα Μακρίσια. Είναι στον νομό Ηλείας, κάμποσα χιλιόμετρα μακριά από τον Πύργο και ένα από τα χωριά που δεν κάηκαν το 2007. Πήγα για τους αρραβώνες της ξαδέρφης μου για 3-4 μέρες. Δεν έκανα κανένα μπάνιο εκεί, καθώς η πλησιέστερη παραλία, η Ζαχάρω, ήταν θύμα της φωτιάς το 2007... Μια χαρά ήταν όμως καθώς ήμουν σε εξοχή. Ωραία.

Επιστροφή στη Ραφήνα και μετά φεύγουμε 7 με 15 (νομίζω) Ιουλίου για Χαλκιδική. Πήγαμε στο μεσαίο "πόδι", κάπου στη μέση. Μείναμε σε ένα ξενοδοχείο ανάμεσα στις πόλεις Μαρμαρά και Νικήτη. Πλούσιο πρωινό και μπάνια κάθε μέρα. Πισίνα και παραλία. Τα βράδια είτε μέναμε στο μπαράκι του ξενοδοχείου, είτε πηγαίναμε Θεσσαλονίκη (όπου περάσαμε τέλεια με έναν θείο που έχω εκεί). Μια βραδιά πήγαμε και στο καζίνο εκεί κοντά. Και μια άλλη, μείναμε στο δωμάτιο να ξεκουραστούμε. (Καλά, εγώ Playstasion 2 έπαιζα...)

Με βαριά καρδιά αποχαιρετίσαμε τον θείο μου και την Χαλκιδική και φύγαμε για επιστροφή. Στο δρόμο σταματήσαμε στις Θερμοπύλες. Είδαμε το μνημείο των Θεσπιέων, του Λεωνίδα, και γενικά την περιοχή που έχει αλλάξει πάρα πολύ, σύμφωνα με τους σχετικούς χάρτες που είχε, από την εποχή που πολεμούσαν εκεί οι πρόγονοί μας. Μια χαρά και εκεί. Επίσης, σταματήσαμε και στα Τέμπη, όπου πραγματικά θαύμασα το τεράστιο δάσος, τα ρυάκια και το ποτάμι, και το μοναστήρι. Πήραμε κάτι πήλινα για αναμνστικά, και πολλές φωτογραφίες.

Πίσω στη Ραφήνα για αρκετές μέρες, απ' όπου αναχωρήσαμε (με τον μικρό μου αδερφό μόνο αυτή τη φορά) για Πάρο. 11 έως 16 Αυγούστου αν θυμάμαι καλά. Μας φιλοξένησαν εκεί φίλοι μας (οι οποίοι μένουν εδώ στη Ραφήνα) και μπορώ να πω ότι ήταν πράγματι καλά. Το πρωί (αν θεωρείται πρωινό το μπάνιο στις 12-1 το μεσημέρι) πηγαίναμε για μπάνιο σε καταπληκτικές αμμουδιές, το μεσημέρι φαγητό και ξεκούραση, και το βράδυ έξοδος στη Νάουσα ή την Παροικιά, ή παραμονή στο σπίτι για μουσικούλα και χαλάρωση. Πήγαμε σε πολλά μέρη, συμπεριλαμβανομένων των Κολυμπήθρες και Πίσω Λιβάδι και άλλου (που δεν θυμάμαι αλλά μπορεί να μου υπενθυμίσει ο φίλος μου).

Φύγαμε και από εκεί για να επιστρέψουμε στην Ραφήνα αλλά μόνο για μία εβδομάδα πρίν φύγουμε στις 23 Αυγούστου για Τήνο. Εκεί πήγαμε για τη βάφτιση ενός μωρού, του οποίου νονός έγινε ο αδερφός μου. Εκεί περάσαμε ακόμα πιο ωραία καθώς μπορεί να ήταν σε οικογενειακό επίπεδο αλλά παρέμενε φανταστικό. Το σπίτι που μέναμε ήταν τεράστιο, μερικές σκάλες μόνο πάνω από την θάλασσα, στον Πάνορμο. Επισκεφθήκαμε τον Πύργο, την Τήνο και την Παναγία της (που ομολογουμένως είναι πολύ μεγάλη και επιβλητική εκκλησία αλλά έχει πολύ κόσμο και αυτό το απεχθάνομαι, να είναι "η Σάρα και η Μάρα" μέσα στην εκκλησία), και άλλες όμορφες τοποθεσίες όπως την περιοχή στην οποία βρισκόταν το εκκλησάκι που βαφτίσαμε το μωρό. Το όνομα μού διαφεύγει αυτή τη στιγμή. Φύγαμε στις 26. Δυστυχώς, μείναμε μόνο 3 μέρες λόγω επαγγελματικών και άλλων υποχρεώσεων που μας περιμένανε στη Ραφήνα.

Και μετά? Μετά Ραφήνα και ξερό ψωμί να περιμένουμε να αρχίσει το φθινόπωρο, ο χειμώνας, η καθημερινή μας ρουτίνα σχολείο-σπίτι-φροντιστήρια-σπίτι και πάλι από την αρχή. Φέτος, μπαίνοντας πλέον στη 2α Λυκείου, ελπίζω πως θα έχω μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τα μαθήματα της κατεύθυνσης, της επιλογής αλλά και της γενική παιδείας μιας και η χρονιά αποτελεί σημαντική βάση για την 3η Λυκείου και τις πανελλήνιες εξετάσεις. Δεν με χαλάει όμως. Κάνω και εδώ βόλτες, μπάνια, ποδήλατο και τα λοιπά.

Δεν λέω καλό χειμώνα, είναι λάθος. Θα πω καλό μας καλοκαίρι για άλλες 2 μέρες και ένα καλό φθινόπωρο την ερχόμενη Δευτέρα!

7/5/08

Καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς.




Έτσι είναι. Μερικές φορές είναι προτιμότερο να το βουλώνεις. Και να μασάς κάτι αν γίνεται. Αλλά γίνεται?

Έχω σκεφτεί πολλές φορές ότι κάτι που είχα πει πιο πριν ήθελα να το πω αλλιώς. Ή ήθελα να μην είχα μιλήσει καθόλου. Ή όταν βλέπω μια ταινία, και περιμένουμε για μια απάντηση από "κάποιον", σκέφτομαι ποια απάντηση θεωρώ πως είναι φυσιολογική ή έστω ποια θα χρησιμοποιούσα εγώ. Και σχεδόν πάντα δεν ταιριάζει η σκέψη μου με την απάντηση που θα δώσει ο ηθοποιός. Ή ακόμα μπορεί να μην απαντήσει. Κάποιες φορές αυτό με εκπλήσσει. Αλλά έτσι είναι.

Ας μην ξεφύγουμε από το θέμα όμως. Η ομιλία είναι ένα από τα πράγματα που μας βοηθάνε να εκφραζόμαστε όσο το δυνατόν καλύτερα γίνεται. Μερικές φορές όμως δεν είναι το κατάλληλο για να εκφραστούμε. Και αν το παραβείς αυτό, συνήθως τα αποτελέσματα δεν είναι καλά. Ή μάλλον, είναι πολύ διαφορετικά. Δεν είναι ανάγκη να αναφέρω τέτοια κατάσταση. Νομίζω έχετε δει ή ζήσει κάτι τέτοιο.

Μερικές φορές εκνευρίζεσαι με κάποιον/κάποια (σκόπιμα χρησιμοποιώ και το θηλυκό εδώ) που μιλάει ακατάπαυστα. Ή κουράζεσαι. Τότε τι κάνεις? Εάν δεν πρόκειται για φίλο, τίποτα. Εκτός αν δεν σε πειράζει να φανείς αγενής επειδή σου φάνηκε ο άλλος αγενής. Και από αυτή την φράση βγάζουμε το συμπέρασμα για ένα άλλο θέμα. Γελοιότητα, ακυρότητα, τραγική ειρωνεία, αγένεια ή όπως αλλιώς θέλετε. Φταίει αλλά θεωρεί πως φταις εσύ. Και από αυτό τσουπ και άλλο συμπέρασμα. Η κοινωνία σήμερα (στην Ελλάδα έστω) είναι γεμάτη ανθρώπους με μυαλό υπανάπτυκτο και ανίκανο να σκεφτεί λογικά. Με μία απλή λέξη, χαζούς.

Πάλι εκτός θέματος. Πάμε πίσω πάλι. Αυτό που θέλω να πω είναι πως πρέπει να σκεφτόμαστε και μετά να μιλάμε. Και γενικά να σκεφτόμαστε πριν δράσουμε. Η σκέψη και η λογική έκαναν και κάνουν τον κόσμο καλύτερο. Γιατί τα παρατάτε? Να μου πεις οι "νεολαίοι" βαριούνται να σκεφτούν... Κλείνω εδώ.

Υ. Γ.
Αυτό το τελευταίο μου θυμίζει
έναν φίλο μου που πιστεύει ακράδαντα πως η πολλή σκέψη καίει εγκεφαλικά κύτταρα. Έχει δίκιο? Εγώ πάλι πιστεύω πως με την σκέψη το μυαλό γυμνάζεται. Αλλά όχι με ό,τι σκέψη να 'ναι...
Και ο νοών νοείτω.

5/5/08

Συμβουλές-κανόνες για ένα καλύτερο περιβάλλον και μια καλύτερη ζωή... για όλους μας

Η φύση δεν κάνει τίποτα άχρηστο. - Αριστοτέλης

Νερό
Με το νερό δεν παίζουμε. Προσέχουμε. Είναι ότι πιο πολύτιμο έχουμε.

- Πίνετε όσο περισσότερο μπορείτε κάθε μέρα. Αλλά μην το σπαταλάτε.
- Μην κρατάτε συνέχεια ανοικτή τη βρύση όταν πλένεστε, ξυρίζεστε, ή βουρτσίζετε τα δόντια σας.
- Μην αμελείτε τις διαρροές στα υδραυλικά σας. Μια βρύση που στάζει μπορεί να σας κοστίσει µέχρι και 200 λίτρα επιπλέον κατανάλωση κάθε μήνα.
- Προτιμήστε το ντους από το μπάνιο στη μπανιέρα.
- Μην αφήνετε το νερό από βρύσες ή σωλήνες που στάζουν να φεύγει. Μαζέψτε το μέχρι να διορθωθεί η διαρροή και χρησιμοποιήστε το στο πότισμα ή το πλύσιμο.
- Αντικαταστήστε το συμβατικό σας ντους µε ένα μοντέλο μικρότερης ροής νερού.

Ηλεκτρικό Ρεύμα - Ενέργεια
Αξιοποιήστε τά σωστά.

- Οι συσκευές σε αναμονή εξακολουθούν να καταναλώνουν ενέργεια. Κλείστε τις από τον κεντρικό διακόπτη ή βγάλτε τις από την πρίζα. Υπολογίζεται ότι στην Ελλάδα η διαρροή ενέργειας από την κατάσταση αναμονής είναι υπεύθυνη για περίπου 45 εκατομμύρια ευρώ σε φουσκωμένους λογαριασμούς και για την ετήσια έκλυση 600.000 τόνων διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα.
- Πολλές ηλεκτρικές συσκευές (ψυγεία, πλυντήρια ρούχων και πιάτων, ηλεκτρικές κουζίνες) οφείλουν να αναγράφουν την ενεργειακή τους απόδοση. Προτιμήστε συσκευές που ανήκουν στην κατηγορία Α ή Β. Ενημερωθείτε σχετικά με την κατανάλωση μίας συσκευής που σκέφτεστε να αγοράσετε. Μήπως τελικά σας κοστίσει μία περιουσία σε λογαριασμούς ηλεκτρικού;
- Αντικαταστήστε τους συμβατικούς λαμπτήρες με λάμπες εξοικονόμησης. Μόνο το 10% της ενέργειας που καταναλώνουν οι κοινές λάμπες πυρακτώσεως χρησιμοποιείται για φωτισμό. Το υπόλοιπο 90% της ενέργειας γίνεται θερμότητα και χάνεται. Οι συμπαγείς λαμπτήρες φθορισμού χαμηλής κατανάλωσης χρειάζονται 4 έως 5 φορές λιγότερη ενέργεια και διαρκούν 8-12 φορές περισσότερο.
- Η τοποθέτηση ενός ηλιακού θερμοσίφωνα μπορεί να περικόψει το λογαριασμό του ηλεκτρικού περίπου 20-25% κατά μέσο όρο.
- Κλείστε, όπου είναι δυνατό, τις συσκευές από τον κεντρικό διακόπτη ή βγάλτε τις από την πρίζα όταν δεν λειτουργούν και μη τις αφήνετε σε αναμονή. Μία τέτοια απλή κίνηση προστατεύει το περιβάλλον και μειώνει το λογαριασμό του ηλεκτρικού.
- Χρησιμοποιείτε όσο λιγότερα φώτα μπορείτε στο σπίτι.


Δέντρα
Ο πνεύμονας του πλανήτη μας.

- Προτιμάτε προϊόντα ανακυκλωμένου χαρτιού, χαρτί προερχόμενο από πιστοποιημένη αειφορική ξυλεία, χαρτί που δεν προέρχεται από δέντρα (tree-free) αλλά από άλλες πρώτες ύλες (βαμβάκι, κάνναβη, λινάρι, κενάφ, φύκια, κ.λ.π) και χαρτί που δεν έχει λευκανθεί με χλώριο.
- Ανακυκλώνετε όσα χαρτιά, εφημερίδες, περιοδικά, χαρτόνια, χάρτινα είδη προορίζονται για πέταμα.
- Φυτέψτε ένα δέντρο.


Αέρας
Αυτό που μας κρατάει ζωντανούς και το ρυπαίνουμε σαν ευχαριστώ.

- Προσπαθήστε να χρησιμοποιείτε εναλλακτικούς τρόπους μετακίνησης: λεωφορεία, τρένα, μετρό, τραμ, τρόλεϊ, ποδήλατα ή ...περπάτημα.
- Χρησιμοποιείτε αυτοκίνητο μόνο εάν αυτό είναι αναγκαίο ή αναπόφευκτο.
- Η ποδηλασία βοηθάει στη διατήρηση καλής φυσικής κατάστασης, συμβάλλει στη μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και επιβραδύνει το “φαινόμενο του θερμοκηπίου”.
- Αντί για κλιματιστικές συσκευές, αξιοποιήστε τις δυνατότητες φυσικού δροσισμού.


Σκουπίδια
Τα σκουπίδια του ενός, είναι θησαυρός του άλλου.

- Επαναχρησιμοποιείστε υλικά αντί να τα πετάτε στα σκουπίδια. Μήπως τα παλιά προϊόντα ή συσκευές σας μπορούν να φανούν χρήσιμα σε κάποιον άλλο συμπολίτη σας;
- Μειώστε τα απορρίµµατα προτού ακόμη αγοράσετε τα προϊόντα, προτιμώντας αυτά που η συσκευασία τους είναι μικρή και φιλική προς το περιβάλλον.
- Αποφεύγετε τις συσκευασίες µιας χρήσης. Προτιμήστε τις επιστρεφόμενες φιάλες και συσκευασίες.
- Χρειάζεστε πάντα πλαστικές σακούλες; Προτιμήστε µία πάνινη τσάντα ή µία χάρτινη σακούλα.
- Ανακυκλώστε! Πιέστε το Δήμο σας να ξεκινήσει προγράµµατα ανακύκλωσης αν δεν το κάνει ήδη. Η νέα νομοθεσία επιβάλλει την ανακύκλωση όλων των απορριμμάτων (όχι μόνο των συσκευασίων, αλλά και των ηλεκτρικών-ηλεκτρονικών συσκευών, των οχημάτων, των ορυκτελαίων, των μπαταριών, των οικοδομικών αποβλήτων, κ.λπ).
- Χρησιμοποιήστε επαναφορτιζόμενες μπαταρίες όποτε και όπου αυτό είναι δυνατό.
- Γίνετε εθελοντές σε περιβαλλοντικές οργανώσεις ή σε καθαρισμούς, καμπάνιες.
- Υποστηρίξτε τις τοπικές αγορές αγροτικών προϊόντων.


Ζώα
Τα ζώα είναι τα «αδέρφια» μας. Γιατί να τα σκοτώνουμε και να τα βασανίζουμε?

- Πειραματισθείτε µε τα χορτοφαγικά γεύματα κατά προτίμηση βιολογικής προέλευσης.
- Μην αγοράζετε προϊόντα που προέρχονται από ζώα ή φυτά που κινδυνεύουν µε εξαφάνιση (www.cites.org).
- Μην αγοράζετε ψάρια πολύ μικρού μεγέθους. Δώστε µία ευκαιρία στη φύση να αναπαραχθεί.
- Μην αγοράζετε γούνες ή δέρματα που προέρχονται από ζώα. Τα ζώα βασανίζονται απάνθρωπα για να τους αφαιρεθεί η γούνα ή το δέρμα.

20/4/08

Rambo Facts

Και λίγο χιούμορ. ;)
Ο Rambo μπορεί να σε σκοτώσει με ένα παιχνίδι για μωρά.

Ο Rambo κατέχει το ρεκόρ guiness για το γρηγορότερο δέσιμο κορδονιών παπουτσιού και με τον πιο σφιχτό κόμπο στον κόσμο.

Τα σκουπίδια σου είναι για τον Rambo όπλα με τα οποία μπορεί να σε σκοτώσει.

Ο Rambo κόβει τα νύχια του με οξυγονοκόλληση.

Όταν ο Θεός είπε "Γεννηθήτω φως", ο Rambo είπε "πες παρακαλώ".

Ο Rambo μπορεί να πλυθεί με τυρί.

Ο Rambo μπορεί να σκοτώσει κάποιον πυροβολώντας τον με άδειο νεροπίστολο.

Ο Rambo κάποτε κατάπιε ένα Πάντα.

Ο Rambo κάποτε επέζησε στην έρημο 30 μέρες, έχοντας μόνο μια οδοντόκρεμα και ένα πακέτο με καραμέλες λεμόνι.

Μια φορά και έναν καιρό ήταν τρία γουρουνάκια. Μέχρι που ήρθε ο Rambo και έφαγε τα σπίτια τους.

Έαν γράψεις λάθος το Rambo στο Google δεν σου λέει "Μήπως εννοείτε Rambo?". Απλά σου λέει "Τρέχα όσο έχεις την ευκαιρία."

Ο Rambo δεν περπατάει πάνω στο νερό. Χορεύει breakdance πάνω του.

Τα γουρούνια είναι ροζ επειδή ντράπηκαν όταν είδαν τον Rambo.

Μια φορά που ο Rambo έκανε σεξ σε ένα τρακτέρ, λίγο σπέρμα ξέφυγε και δημιουργήθηκε ο Optimus Prime.

Ο Rambo είναι ο μόνος στην γη που μπορεί να σε κλωτσήσει στο πίσω μέρος του προσώπου.

Ο Rambo είναι η θεραπεία για τα emo.

Κάποτε δημιουργήθηκε ένας στρατός για να νικήσει τον Rambo, αλλά τους νίκησε όταν είπε ένα τόσο καλό ανέκδοτο που πέθαναν από τα γέλια. Μετά ο Rambo είπε το ίδιο ανέκδοτο ανάποδα για να τους ζωντανέψει έτσι ώστε να τους νικήσει και με μάχη.

Κάποτε ένας Μονόκερως
κλώτσησε τον Rambo. Αυτός είναι ο λόγος που δεν υπάρχουν πια.

Υπάρχουν 15 διαφορετικοί καταγεγραμμένοι τρόποι να νικήσει κανείς τον Rambo. Δυστυχώς, μόνο ο Rambo μπορεί να τους εκτελέσει.

Ο Bill Gates ζει με τον φόβο ότι το PC του Rambo μπορεί να χαλάσει.

Ο Θεός κάποτε έφτιαξε ένα χάμπουργκερ τόσο μεγάλο που δεν μπορούσε να το φάει. Έτσι ήρθε ο Rambo και το έφαγε για αυτόν.

Όταν ο Σβαρτζενέγκερ λέει "I'll be back." στο 1ο Terminator, εννοείται ότι θα πάει να ζητήσει βοήθεια από τον Rambo.

Οι ghostbusters καλούν τον Rambo.


Special thanks to Tsapayef για την ιδέα.

19/4/08

Η Ανθρώπινη Γλώσσα

Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα στον τομέα της ψυχολογίας, τα "ακαταλαβίστικα λόγια" των νηπίων μπορεί να αποτελούσαν κάποιες από τις πρώτες μορφές γλώσσας που χρησιμοποιούσαν οι πρόγονοί μας. Αυτά τα ευρήματα δείχνουν ότι η γλώσσα αναπτύχθηκε από βασικούς ήχους που δημιουργούνταν με τη χρήση περιορισμένου αριθμού κινήσεων του στόματος.

Τα νήπια επιχειρούν να επικοινωνήσουν μέσω της ομιλίας κάνοντας πολύ απλές και φυσικές κινήσεις. Ανοιγοκλείνουν τα χείλη τους χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια και αγγίζουν το πάνω μέρος του στόματός τους με την γλώσσα τους. Από την έρευνα βρέθηκε ότι οι ήχοι από αυτές τις κινήσεις έτειναν να έχουν τους ίδιους συνδυασμούς φωνηέντων και συμφώνων. Ακόμα πιο ενδιαφέρουσα είναι η ανακάλυψη πως η δομή των λέξεων σε άλλες γλώσσες παρουσιάζε παρόμοια χαρακτηριστικά. Αυτό υποστηρίζει την θεωρία των ιστορικών γλωσσολόγων ότι μπορεί να έχουν υπάρξει λέξεις οι οποίες χρησιμοποιούνταν κατά τα πρώιμα στάδια ανάπτυξης της γλώσσας, οι οποίες ήταν κοινές σε πολλές κοινότητες ανά τον κόσμο.

Οι ανθρωπολόγοι πιστεύουν ότι οι πρόγονοί μας επικοινωνούσαν με αυτούς τους απλούς ήχους για να ειδοποιούν ο ένας τον άλλον για άμεσο κίνδυνο. Φυσικά επιζούσαν, διαιωνίζοντας το είδος καθώς η γλώσσα εξελισσόταν αργά σε μια πιο σοφιστική μορφή επικοινωνίας.

Η θεωρία των "ακαταλαβίστικων", εντούτοις, έχει προκληθεί από γλωσσολόγους που υποστηρίζουν την θεωρία πως τα γονίδια για την γλώσσα ήταν έμφυτα στους ανθρώπους αλλά όχι στους πιθήκους. Πιστεύουν πως η ικανότητά μας να χρησιμοποιούμε την γλώσσα με την χρήση ενός ευρέως λεξιλογίου και κανόνων συντακτικού διακρίνει τους ανθρώπους από τα ζώα. Ισχυρίζονται ότι ο εγκέφαλος μεταμορφωνόταν καθώς οι άνθρωποι εξελίζονταν από τους πιθήκους, καθιστώντας δυνατή την επικοινωνία με έναν άπειρο αριθμό δημιουργικών εκφράσεων.


Πηγή: HAU ECPE Practice Examinations Book 1
Μετάφραση by MpoMp

17/4/08

Σχετικά με το Broadband

Από τη γέννησή του στις αρχές του 1990, το Διαδίκτυο έχει "δυναμώσει" όλο και περισσότερο. Εντούτοις, ένας θεμελιώδης περιορισμός στις δυνατότητές του είναι ο χρόνος που απαιτείται για να έχουμε πρόσβαση σε και να κατεβάζουμε πληροφορίες και το κόστος στον καταναλωτή που αυτό περιλαμβάνει. Πρόσφατα, ένα νέο σύστημα πρόσβασης στο Διαδίκτυο γνωστό σαν Broadband έχει αναπτυχθεί, επιτρέποντας στους χρήστες του Διαδικτύου να έχουν πρόσβαση στο δίκτυο με ταχύτητες έως και 40 φορές μεγαλύτερες από ένα παλιό modem.

Το Broadband λειτουργεί μεταδίδοντας δεδομένα είτε μέσω ενός ειδικά στημένου δικτύου καλωδίων τα οποία συνδέουν τα σπίτια σε έναν κεντρικό παροχέα, ή μέσω των ήδη υπάρχοντων γραμμών τηλεφώνου. Τα δεδομένα επεξεργάζονται και πριν και μετά την μετάδοση έτσι ώστε να μπορούν πολλά συμπιεσμένα σήματα να στέλνονται και να λαμβάνονται. Ομολογουμένως, αυτό αρχικά απαιτεί υψηλές δαπάνες σε καινούριο εξοπλισμό για τους παροχείς ίντερνετ και τους οργανισμούς τηλεπικοινωνιών, αλλά η αύξηση στους χρήστες, καθώς όλο και περισσότεροι χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο, προβλέπεται να αντισταθμίσει αυτή την δαπάνη.

Για τον καταναλωτή, τα πλεονεκτήματα του Broadband είναι αναρίθμητα. Οι Η/Υ στα σπίτια μπορούν να είναι μόνιμα και φθηνά συνδεδεμένοι στο ίντερνετ 24 ώρες το 24ωρο, χωρίς το κουραστικό χρόνο σύνδεσης. Το Broadband επίσης επιτρέπει να κατεβάσουμε ψηφιακή streaming τηλεόραση χωρίς τις τόσο ενοχλητικές διαστρεβλώσεις και διακοπές για τους σημερινούς surfers. Καθώς οι τηλεοπτικοί και ραδιοφωνικοί σταθμοί συνδέονται στο διαδίκτυο, οι τηλεθεατές/ακροατές θα μπορούν να διαλέξουν κανάλια από όλο τον κόσμο. Έτσι υπάρχει η δυνατότητα για gaming σε πραγματικό χρόνο, όπως επίσης και μία τεράστια αναμενόμενη προσεύλευση στις ηλεκτρονικές αγορές.

Το Broadband θα έχει αναμφίβολα μία βαθιά επίδραση στην διάδοση πληροφοριών και ψυχαγωγίας στο μέλλον, αλλά οι κυβερνήσεις θα πρέπει να σιγουρέψουν ότι το ψηφιακό χάσμα ανάμεσα στα ανεπτυγμένα και στα αναπτυσσόμενα έθνη δεν θα μεγαλώσει περισσότερο.


Πηγή: HAU ECPE Practice Examinations Book 1

Μετάφραση by MpoMp

10/4/08

Περί ανέμων και υδάτων...

Ας εναποθέσω καμιά σκέψη τώρα που τελείωσα το διάβασμα...

Τώρα που απομένουν 1-2 μήνες για το καλοκαίρι αρχίζει να μου λείπει ο χειμώνας. Και ειδικά τα Χριστούγεννα. Δηλαδή οι διακοπές των Χριστουγέννων. Αλλά μετά το ξανασκέφτομαι και αλλάζω γνώμη.
Ξανασκέφτομαι πως το καλοκαίρι μου έχει λείψει περισσότερο. Πως θέλω να τελείωνει ό,τι έχει απομείνει από την σχολική χρονιά και να πάω για μπανάκια, να "λουφάρω" όλη μέρα ή να παίζω όλη μέρα και τα βράδια να βγαίνω. Δεν βιάζομαι. Και το Πάσχα δεν με πειράζει. Και λέγοντας Πάσχα εννοώ (και πάλι) τις διακοπές. Ξεκούραση χρειάζομαι. Και διασκέδαση φυσικά.
Αφού άνοιξα, λοιπόν, και εγώ ένα blog έτσι για να δείχνω στους άλλους τι σκέφτομαι, τι υποστηρίζω, ποια είναι η γνώμη μου, έτσι αρχίζω να μιλάω. Να πετάω σκέψεις, μάλλον. Πίσω στο θέμα όμως.
Το καλοκαίρι... Χμμμ. Πρέπει να βρω τον δικό μου ορισμό για την λέξη. Κάποια στιγμή. Ίσως.
Βαρέθηκα. Μια λέξη που λέει πολλές φορές εβδομαδιαίως κάθε έφηβος (σχεδόν). Γιατί όπως υποστηρίζω πάντα και παντού υπάρχουν εξαιρέσεις. Και επειδή δεν την είπα άσκοπα την λέξη, κλείνω εδώ αυτό το πρώτο, "παρθενικό" κείμενο του ιστολογίου μου για να βρω κάτι να απασχοληθώ.

(Πρέπει να βρω κάτι καλό να λέω στο τέλος κάθε κειμένου. Κάποια στιγμή. Ίσως.)