18/10/11

Χειμωνιάτικες καταστάσεις

Σκέψεις της ημέρας...

- Διάβασα τυχαία σε σχόλια ενός video κάτι που δεν έχω ξαναδιαβάσει.
- "Το πρώτο το φιλί είναι το δεύτερο."
- Πόσο ισχύει.
- Επιτέλους κρύο. Ανάψαν τα τζάκια, κατέβηκαν τα χειμωνιάτικα από τις ντουλάπες.
- Ελπίδες για χιονοπτώσεις φέτος. Έχω.
- Ανακάλυψα, χτες μόλις, ότι από μια τυχαία φιλοσοφική συζήτηση περί σχέσεων και νοοτροπίας στις σχέσεις μπορείς να καταλήξεις να λύσεις ένα πρόβλημα.
- Να ανακαλύψει κάποιος από τους (καλύτερα να είναι μόνο 2 και να είναι Φίλοι) συνομιλητές το πρόβλημά που έχει.
- Να παραδεχτεί κάποια πράγματα και να δει καθαρά. Να αρχίσει να λύνει το πρόβλημα.
- Πόσο αλλάζει ο άνθρωπος όταν σε έχει ανάγκη...
- Από εκεί που σε έβλεπε με μισό μάτι, ξαφνικά πάμε στο "όλα μέλι-γάλα".
- Τι κι αν έγινε χαμός. Τι κι αν διαπληκτιστήκαμε.
- Τώρα που με χρειάζεσαι, δεν είμαι πλέον ο μαλάκας της υπόθεσης για σένα.
- Μάλλον, είμαι, αλλά από άλλη άποψη.
- Βασικά, δεν είμαι. Νομίζεις ότι θα γίνω.
- Ενίοτε επιβεβαιώνω ξανά πως η ζωή θα βρίσκει τρόπο συνεχώς να σου λέει "δεν έχεις δει τίποτα ακόμα".
- Δε πρέπει με τίποτα να ξεχνάμε πως είναι επικίνδυνο να βγάζεις εύκολα συμπεράσματα.
- Γιατί τα φαινόμενα απατούν. Και η απάτη αποδεικνύεται απρόσμενη.
- Φυσικά. Όταν μπεις στη θέση του άλλου, μόνο τότε σε πιάνει η συμπόνια.
- Άμα μπεις.


Πώς τυφλώνει ο έρωτας... Πώς αλλάζουν οι καιροί... Και οι ιστορίες με την παράνοια έρχονται κι επαναλαμβάνονται...

14/10/11

Εικονική μοναξιά

Η γνώριμη, συνηθισμένη μελαγχολία. Διαλέγει πότε να έρθει. Σου ρίχνει τη διάθεση σαν αεροπλάνο που πέφτει χωρίς προφανές αίτιο. Κι αν δεν έχεις ένα φίλο να μιλήσεις, θα περάσεις δύσκολη νύχτα. Μπόρα είναι θα περάσει, ευτυχώς. Ευτυχώς, γιατί δε μ' αρέσει να νιώθω μοναξιά ενώ δεν είμαι μόνος.

Άλλωστε, οι εποχές αλλάζουν κυκλικά κι αέναα. Μετά το καλοκαίρι έρχεται το φθινόπωρο. Και μετά τον χειμώνα, η άνοιξη. Στα συναισθήματα γιατί να είναι αλλιώτικα?