Συναγερμός καπνού Σ.Σ. (Σχετικός Σχολιασμός)

Μια συζήτηση που προέκυψε τυχαία όταν πετάχτηκα να πω την γνώμη μου σε ένα status στο facebook, με ένα νεαρό που δε γνωρίζω προσωπικά, εν ονόματι Κώστας.



[...]

Μ: Αν εφαρμοζόταν πλήρως ο παλιός νόμος (στους δημόσιους χώρους να υπάρχει κατάλληλος εξαερισμός, διαχωριστικά για χώρους καπνιζόντων και μη) ΧΩΡΙΣ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ, πιστεύω θα ήταν το πιο δίκαιο μέτρο και για τις δύο πλευρές.
Αφού οι Ελληνάρες καταστηματάρχες αρνήθηκαν να το εφαρμόσουν, πάρτε την ολική απαγόρευση τώρα, χωρίς να λέω ότι είναι δίκαιη και όντας μη καπνιστής.

Κ: Κάπου αναφέρεις (Βλέπε: Συναγερμός καπνού) ότι εμείς είμαστε το κράτος. Το κράτος είναι το πιο ψυχρό απ' όλα τα ψυχρά τέρατα: ψεύδεται ψυχρά και να το ψέμα που βγαίνει απ' το στόμα του: "Εγώ, το κράτος, είμαι ο λαός" (Νίτσε). Επίσης για μένα ο ρουφιάνος είναι χειρότερος από τον εγκληματία. (http://www.youtube.com/watch?v=oJF6hnm1_zA)

Μ: Εξήγησε μου λίγο: τι είναι το κράτος λοιπόν? Και ποιος επιλέγει ποιοι μας κυβερνούν? Εμείς δεν επιλέγουμε? Νομίζω πως δεν πρέπει να συγχέουμε την προπαγάνδα και τα πολιτικά ψεύδη με την έννοια της δημοκρατίας (που εδώ αποτελεί τη βάση του κράτους μας, ή καλύτερα, θα έπρεπε να την αποτελεί). Και ξαναρωτώ, ποιος κυβερνά? Το είδα το βίντεο και δε λέω ότι πρέπει να φτάσουμε σε τέτοιο επίπεδο, να είμαστε πραγματικά ρουφιάνοι. Όμως, δεν πρέπει εξαρχής να μπαίνει η ταμπέλα "ρουφιάνος" σε όποιον επιθυμεί να τηρείται ο νόμος. Πόσο μάλλον σε μία κοινωνία που οι αρχές αδυνατούν να επιβάλλουν την τάξη σε κάθε περίπτωση. Και όπως έγραψα και στην ανάρτηση, τίθεται θέμα σεβασμού σε εμάς τους ίδιους. Αν συνεχίσουμε να κάνουμε ό,τι γουστάρουμε και να αντιστεκόμαστε στο νόμο, απλά θα μένουμε στον πάτο. Δεν πρόκειται να γίνει καμία πρόοδος.

Κ: Δεν βάζω τη ταμπέλα του ρουφιάνου σε όποιον επιθυμεί να τηρείται ο νόμος. Στην ερώτηση του ποιος κυβερνά έχεις απαντήσει πιο πριν ρωτώντας ποιος επιλέγει αυτούς που μας κυβερνάνε. Επομένως δεν κυβερνάει ο λαός. Άρα δεν έχουμε δημοκρατία. Εκτός αν θεωρείς δημοκρατικό πολίτευμα ένα πολίτευμα στο οποίο οι πολίτες του είναι πολίτες μια φορά στα 4 χρόνια.

Μ: Αυτός που σε καρφώνει (ΑΝ θεωρείται ρουφιανιά και όχι καταγγελία) τι άδικο έχει σε αυτό που κάνει? Από τη στιγμή που ζεις σε μια κοινωνία με συγκεκριμένους κανόνες και νόμους γιατί να κλείνεις το στόμα σου όταν ο άλλος τους καταπατά? Στην περίπτωσή μας, ο καπνιστής που αρνείται (αν όχι να σεβαστεί τον συμπολίτη) να τηρήσει το νόμο, δεν συμπεριφέρεται φασιστικά επιβάλλοντας την συνήθειά του στους άλλους? Ο μη καπνιστής γιατί να το βουλώσει και να το υποστεί αυτό? Και μετά από αυτό, θέτω κι άλλο ερώτημα: ποιος τελικά είναι ο φασίστας εδώ? Το πολίτευμά μας το ξέρω ότι δεν είναι δημοκρατικό. Είναι κάτι πιο χαλασμένο και πιο ολιγαρχικό. Τώρα, αν σηκώνανε ένα κόμμα που να δουλεύει τίμια, θα κυβερνούσαν εκείνοι και τα 4 χρόνια. Και με τη λέξη σηκώνω εννοώ ακόμα και τη δημιουργία νέου κόμματος. Και με τη φράση νέο κόμμα δεν εννοώ δήθεν ριζοσπαστικά και ανίκανα κόμματα του τύπου Οικολόγοι πράσινοι.

Κ: Εγώ το κάρφωμα το θεωρώ ρουφιανιά. Δεν το καταδικάζω πλήρως γιατί μπορεί να υπάρξουν φορές που να είναι αναγκαίο να το κάνεις, και αυτή η άσχημη πράξη να επιφέρει κάτι καλό Αλλά νομίζω ότι αυτές οι φορές είναι ελάχιστες και ότι τις περισσότερες φορές δεν χρειάζεται κάποιος να γίνει μπάτσος και δικαστής για το κοινό καλό. Επίσης οι κανόνες και οι νόμοι τους οποίους πρέπει να σεβαστεί η κοινωνία δεν είναι θεσπισμένοι από την ίδια τη βάση της κοινωνίας αλλά από κάποια ολιγαρχία και στη περίπτωση του καπνίσματος δεν συμφωνεί ούτε η πλειοψηφία για να το δούμε και δημοκρατικά. Το ότι είναι φασισμός να εισπνέεις τον καπνό του άλλου είναι, αλλά για μένα είναι χειρότερος φασισμός αυτός που έρχεται γιατί οι μη "καπνίζοντες" είναι μειοψηφία. Δεν λέω να συνεχίσει να γίνεται αυτό που γινόταν γιατί ούτε εγώ είμαι καπνιστής απλά αν είναι να διαλέξω, δεν θα διαλέξω το μέτρο της καθολικής απαγόρευσης. Το τελευταίο που είπες για το νέο κόμμα δεν το κατάλαβα αν θες εξήγησε το μου.

Μ: Όντως οι κανόνες δεν είναι θεσπισμένοι από την ίδια τη βάση της κοινωνίας, αλλά για να γίνει κάτι τέτοιο πραγματικότητα πρέπει να γίνουν ριζικές αλλαγές, κάτι πολύ μακρινό προς το παρόν. Η δημοκρατία έχει "ξεφτίσει" πλέον σαν πολίτευμα. Πριν... δύο και τρεις χιλιάδες χρόνια ίσως έκανε καταπληκτική δουλειά, αλλά σε πληθυσμούς εκατομμυρίων, στις σύγχρονες κοινωνίες της γραφειοκρατίας όπου δεν γίνεται να εφαρμοστεί κατά γράμμα και δίχως τεράστιες παράπλευρες απώλειες, είναι απλά δυσλειτουργική. Το ότι οι μη καπνίζοντες είναι μειοψηφία πού το ξέρεις? Και μη μου μιλήσεις για σφυγμομετρήσεις και τα λοιπά, γιατί αυτά βασίζονται σε δείγματα και όχι στο σύνολο. Εκτός αυτού, γιατί διακρίνεις τον φασισμό σε αυτόν που επιβάλλεται από την μειοψηφία και σε αυτόν που επιβάλλεται από την πλειοψηφία? Θεωρώ πως και τα δύο είδη το ίδιο επικίνδυνα είναι.
Και εγώ θα διαφωνούσα εντόνως με την καθολική απαγόρευση στην περίπτωση που οι Έλληνες θα εφάρμοζαν την συμβιβαστική λύση των διαχωρισμών των δημόσιων χώρων και την τοποθέτηση εξαερισμών και μετά θα ερχόταν το κράτος να πει "απαγορεύεται παντού". Τότε θα φώναζα και εγώ πως πρόκειται για μέγα λάθος. Αλλά εδώ φταίμε και εμείς. Για το κόμμα εννοώ πως αν πραγματικά θέλουν να αλλάξει κάτι οι Έλληνες πολίτες, πρέπει να πάρουν την πολιτική στα χέρια τους. Επειδή όταν συζητάω για θέματα του τύπου "πού οδηγούμαστε ως χώρα" και "τι πρέπει να γίνει για να φτιάξουμε" πάντα καταλήγω να ρωτάω: γιατί δεν ψηφίζουμε άλλους? Μου απαντούν: δεν υπάρχουν άλλα ικανά κόμματα να κρατήσουν το κράτος όρθιο. Ε λοιπόν, βλέπω τόσο κόσμο να παραπονιέται και να φωνάζει για αλλαγή. Γιατί δεν ιδρύονται νέα κόμματα, κυρίες και κύριοι, από όσους διαμαρτύρονται? Ξέρω ότι δεν είναι τόσο απλό, αλλά πιστεύω ότι είναι μια τόσο απλή ιδέα με δύσκολη εφαρμογή που θα κάνει θαύματα αν πετύχει.

Κ: Για μένα χρειάζονται ριζικές αλλαγές γιατί η ίδια η βάση του καπιταλιστικού συστήματος στηρίζεται στη ανισότητα και τον ανταγωνισμό, επομένως με μικροαλλαγές απλά θα καλυτερέψουμε την εικόνα κάτι σάπιου και όχι την ουσία του. Δεν λέω να μη προσπαθούμε και για αυτές αλλά θα πρέπει να υπάρχει η βλέψη για το ριζικό. Δημοκρατία πραγματική δεν υπήρχε ούτε στη αρχαία Αθήνα. Το θέμα είναι να πάρουμε την ιδέα από τη αθηναϊκή δημοκρατία και να στήσουμε μια σωστή και άμεση. Η εξουσία της πλειοψηφίας είναι ένα πρόβλημα της δημοκρατίας (υγιούς) αλλά τη προτιμώ από τη εξουσία μια μειοψηφίας και γι' αυτό διακρίνω διαφορά μεταξύ της επιβολής των λίγων στους πολλούς και των πολλών στους λίγους. Έχω τη εντύπωση ότι η πλειοψηφία σε καφετέριες, κέντρα διασκέδασης, κλπ. είναι καπνίζοντες... Συμφωνώ με το να πάρουν οι πολίτες τη πολιτική στα χέρια τους γιατί αυτή η πραγματική έννοια του πολίτη, ενώ η έννοια του πολιτικού δεν θα πρέπει να υπάρχει καν! Για μένα για να μπορέσει κάποιος να φτάσει ψηλά στη πολιτική (όπως π.χ. με τη δημιουργία νέου κόμματος απλών ανθρώπων και τίμιων) είναι ψιλοανέφικτο γιατί πρέπει ή να είσαι διεφθαρμένος ή θα σε διαφθείρει το ίδιο το σύστημα. Και όπως σου είπα επειδή δεν βλέπω μέλλον με μικροαλλαγές, δηλαδή με αλλαγή ανθρώπων στις ίδιες θέσεις, στο ίδιο σύστημα χωρίς αλλαγή δομών δεν θεωρώ λύση τη δημιουργία νέου κόμματος γιατί πάλι θα περιμένουμε από κάποιους άλλους το δικό μας καλό.

Μ: Συμφωνώ, δεν είπα κάτι το αντίθετο. Θεωρώ δύσκολη αλλά όχι αδύνατη αυτήν ριζική αλλαγή και κάνω ό,τι μπορώ ως άτομο καθημερινά για να συμβάλλω.

Δεν ξέρω αν υπήρχε πραγματική δημοκρατία τότε, ξέρω όμως ότι ήταν εφικτή λόγω του πολύ μικρότερου πληθυσμού αλλά και της πολύ πιο διαφορετικής (αν όχι υγιούς) νοοτροπίας των πολιτών τότε. Και ήταν συνειδητοποιημένοι πολίτες.

Συμφωνώ μαζί σου, και εγώ προτιμώ την εξουσία της πλειοψηφίας σε αυτές τι συνθήκες, αλλά ο φασισμός παραμένει φασισμός. Όντως στους περισσότερους "χώρους αναψυχής" είναι η πλειοψηφία. Αλλά ποιος λέει ότι αποτελούν την πλειοψηφία εκεί επειδή πολλοί μη καπνίζοντες δεν πηγαίνουν λόγω του καπνού? Ή ακόμα ότι πολλοί καπνίζοντες και μη δεν πηγαίνουν γενικότερα σε τέτοια μέρη. Ούτε εγώ θεωρώ πως κάνουν κάτι όποιες μικροαλλαγές. Σε ένα στάδιο που φτάνουμε στο αμήν της υπόθεσης, δεν το θεωρώ ανέφικτο να συγκεντρωθούν άτομα που θα ιδρύσουν κόμμα χωρίς διαφθορά και με διαφάνεια. Πιστεύω πως είναι η πιο ανώδυνη λύση για την μεταμόρφωση του πολιτικού συστήματος της χώρας. Θα χρειαστούν χρήματα, θα χρειαστούν πάσης φύσεως θυσίες, θα χρειαστεί να περάσει αρκετός χρόνος. Ποια πιστεύεις εσύ πως θα ήταν η κατάλληλη λύση?

Κ: Ένας τρόπος είναι να χρησιμοποιήσεις το ήδη χωρισμένο κράτος σε δήμους και χωριά ώστε να δημιουργηθούν κοινότητες οι οποίες θα αποφασίζουν οι ίδιες για τα θέματα  τα πρόβλημα τα τους και θα συνεργάζονται με τις υπόλοιπες ομοσπονδιακά έτσι ώστε να πετύχεις την λήψη αποφάσεων από τα κάτω και όχι γραφειοκρατικά. Δεν μπορώ να ξέρω τι προβλήματα θα εμφανιστούν μετά, αλλά αυτό θα είναι πρόβλημα των ανθρώπων αυτών των κοινωνιών και θα τα λύσουν αυτοί οι ίδιοι. Άλλωστε όσο περισσότεροι τόσες περισσότερες ιδέες. ;) Μπορεί να υπάρχει και κάτι καλύτερο. Δεν ξέρω πως ακριβώς θα είναι και ούτε κανείς ξέρει. Το θέμα είναι με ποιες αρχές θέλεις να χτίσεις μια καινούρια κοινωνία.
Μ: Ωραία, είναι πολύ καλή σαν ιδέα και πολύ λειτουργικό σαν σύστημα. Πώς θα φτάσουμε εκεί όμως? Αυτό ρωτάω.
Κ: Θα μπορούσαμε να ξεκινήσουμε να φτιάχνουμε δομές που να λειτουργούν παράλληλα με το κράτος όπως γενικές συνελεύσεις γειτονιάς και σε χώρους εργασίας έτσι ώστε μετά από μια επανάσταση να καταστραφούν οι παλιές και να λειτουργήσουν οι νέες δομές που θα υπάρχουν από πριν. 
Μ: Το πώς θα είναι αυτή η επανάσταση με προβληματίζει και είμαι περίεργος να το δω, γιατί θα αποτελέσει το πιο κρίσιμο σημείο.

Κ: Ε μη περιμένεις να είναι μη βίαιη...

Μ: Ακριβώς γι' αυτό λέω πως μέσω του πολιτικού δρόμου/τρόπου ίσως είναι πιο ανώδυνο.

Κ: Θα μπορούσε... Αλλά ιστορικά το κράτος δεν έχει βοηθήσει ποτέ (σε επίπεδο αλλαγής που μιλάμε) την εργατική τάξη και τα δικαιώματα που έχουμε στην εποχή μας είναι αποτέλεσμα αγώνων και δεν έχουν χαριστεί. Παρ' όλα αυτά μπορεί η κατάσταση να είναι εντελώς διαφορετική από αυτή στο παρελθόν και να μην την έχω κατανοήσει σωστά άρα μπορεί να κάνω και λάθος. 
Μ: Αν όμως αναλάμβαναν την διαχείριση και το συντονισμό του κράτους υπεύθυνοι πολίτες, τότε το κράτος θα έπαιρνε μια τελείως διαφορετική εικόνα για την κοινωνία. Ποτέ δεν ξέρουμε αρκετά... Οπότε διαβάζουμε ό,τι πέσει στα χέρια μας!
Κ: Μπορεί. Εγώ πάντως πιστεύω ότι υπάρχει πρόβλημα και από την ίδια τη συσσώρευση της εξουσίας σε κάποιον ή κάποια ομάδα. Γι' αυτό προτείνω το μοίρασμα της σε όλους το ίδιο. (αρκετά θεωρητικά :P)

Μ: Κάποια πράγματα δυστυχώς μόνο στη θεωρία μπορούν να εφαρμοστούν...
 [...]

Messing With Ibiza Anthems (Recorded Live) Vol. 1

Το αποψινό live set, απλό, στρωτό και όμορφο. ΔΙΚΟ ΣΑΣ!

Messing With Ibiza Anthems Vol. 1

Compiled, mixed and recorded live by MpoMp

Duration: 29 minutes 8 seconds
Bitrate: 256 kbps


Tracklist (order in the mix):

01. Example - Watch The Sun Come Up
02. Yolanda B Cool & DCup - We No Speak Americano
03. Gramophonedzie - Why Don't You
04. Sidney Samson feat. Wizard Sleeve - Riverside (Lets Go!)
05. Guru Josh - Project Infinity 08
06. Riva Starr feat. Noze - I Was Drunk (DJ Sneak's Drunken Main Mix)
07. Roll Deep - Good Times (Soulmakers Remix)
08. Katy Perry feat. Snoop Dogg - California Gurls (Manhattan Clique Radio Edit)
09. Kylie Minogue - All The Lovers (WAWA & MMB Anthem Remix Edit)
10. PJ feat. Velvet Stereo - Love
11. deadmau5 & Kaskade - I Remember
12. Utah Saints - Something Good
13. David Guetta feat. Kelly Rowland - When Love Takes Over
14. David Guetta feat. Chris Willis, Fergie & LMFAO - Gettin' Over You
15. Steve Angello & Laidback Luke feat. Robin S - Show Me Love
16. Calvin Harris - I'm Not Alone
17. Paul van Dyk - For An Angel 2009 (PvD Remix 09)
18. Sash! feat. Stunt - Raindrops (Encore Une Fois)

Πάρε να 'χεις κόσμε:
Rapidshare: Μη διαθέσιμο. Αν θέλετε να κατεβάσετε από Rapidshare, στείλτε μου ένα mail να το ανεβάσω.

Zippyshare: Μη διαθέσιμο. Αν θέλετε να κατεβάσετε από Zippyshare, στείλτε μου ένα mail να το ανεβάσω.

House Of Dance Sessions

Πληροφοριακά:

Απόψε είχα όρεξη, συνέδεσα τον μείκτη μου στον Η/Υ, και ηχογράφησα ένα live set, χωρίς προετοιμασία. Σκέφτηκα πως θα είναι ωραίο να το ανεβάσω κάπου, ώστε να ακούσω τη γνώμη, φίλων και μη, για το compilation το οποίο "μίξαρα" και ηχογράφησα.(Αυτό το set θα ανεβεί σύντομα.)

Αρχικά ξεκίνησα να δημιουργήσω καινούριο blog όπου θα ανέβαζα αποκλειστικά τις ηχογραφήσεις που κάνω συχνά. Στην πορεία βαρέθηκα. Το blogspot δεν είχε κάποιο template που να με ικανοποιεί και το wordpress δεν το έχω δουλέψει πολύ, δεν βρήκα και template οπότε το άφησα προτού αγανακτήσω.

Κατέληξα στην πιο απλή λύση: θα αφιερώσω μια γωνιά στο παρόν blog όπου θα παραθέτω τα links για τα sets που κάνω. Η γωνιά αυτή είναι κάπου στα δεξιά, κάτω από το αρχείον. Προς το παρόν θα ανεβάζω σε Rapidshare και Zippyshare. Αν δεν έχετε λογαριασμό premium στο Rapidshare, κατεβάστε από το Zippyshare. Όποτε ανεβάζω κάποιο νέο (ή παλιό) set, θα ακολουθείται από ενημερωτική ανάρτηση.

Η αρχή έγινε με ένα λιτό mixed compilation με ελληνικά το οποίο είχε ζητήσει ένας εξάδελφος από Αυστραλία. Πληροφορίες εντός του αρχείου που θα κατεβάσετε. Οι σύνδεσμοι:
Rapidshare: Διαθέσιμο μόνο κατόπιν παραγγελίας στο e-mail μου.
Zippyshare: Διαθέσιμο μόνο κατόπιν παραγγελίας στο e-mail μου.


Καλησπέρα, καλώς ήρθατε, καλή ακρόαση και τα αφεψήματα πάντα ανά χείρας.


Edit: Το κουτάκι με τους συνδέσμους αφαιρέθηκε, αφού μου κατέβασαν όλα τα αρχεία από το rapidshare. Αν θέλετε κάποιο mix, μπορώ να το ανεβάσω κατόπιν παραγγελίας, όπως προαναφέρθηκε.

Συναγερμός καπνού

Ναι, λες και θα μπορούσε ποτέ το ελληνικό κράτος, ή καλύτερα οι Έλληνες γενικώς, να "περάσουν" έναν τέτοιο νόμο χωρίς να γίνει το σύνηθες "τζέρτζελο" και ο εμφύλιος μεταξύ καπνιστών και μη καπνιστών.

Και ενώ μαίνονται οι ατελείωτες αντιπαραθέσεις επί του θέματος, θα ακούσεις ό,τι μπορείς να φανταστείς περί καπνίσματος, περί του πόσο βλάπτει, περί αντιπαθητικών αντικαπνιστών (αντί του όρου μη καπνιστές), περί εγωιστών και ασυνείδητων καπνιστών, περί φασισμού εκ μέρους του κράτους, περί κατάρρευσης του νόμου σύντομα ("ΤΟ ΠΟΛΥ ΔΥΟ ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΤΟ ΒΛΕΠΩ ΝΑ ΚΡΑΤΑΕΙ ΕΓΩ"), περί ηθικών αξιών και πολλών ακόμα, φτάνοντας τελικά σε αδιέξοδο σχεδόν πάντα.

Ναι, βλάπτει, δεν είναι παγκόσμιο σκοτεινό κυβερνητικό ψέμα

Ας ξεκινήσουμε από το βασικό: το κάπνισμα πράγματι βλάπτει τον οργανισμό του ανθρώπου. Έχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι συμβάλλει στην εμφάνιση πλήθους ασθενειών και καρκίνων. Ρίξτε μια ματιά εδώ κι εδώ για τις βλαβερές συνέπειες. Επίσης ενδιαφέρον είναι και το πόρισμα πρόσφατων ερευνών που αποκαλύπτουν πως το κάπνισμα τσιγάρου στην πραγματικότητα επιδεινώνει τα αισθήματα κατάθλιψης σε μερικούς έφηβους.

Όφελος του καπνίσματος? Η διέγερση που προσφέρει. Ή απλά μπορεί σε κάποιον να αρέσει το "ρούφα-φύσα" καπνό.

Επίσης, κάπου έχω διαβάσει ότι αν κάποιος καπνίζει το πολύ δύο τσιγάρα το μήνα, χωρίς όμως να κάνει και παθητικό κάπνισμα, ο οργανισμός του ωφελείται αφού κατά κάποιο τρόπο οι πνεύμονες λειτουργούν καλύτερα με μια μικρή δόση καπνού μια στο τόσο. Δεν βρίσκω το αντίστοιχο άρθρο τώρα, οπότε ας μας μείνει το "παν μέτρον άριστον" που η ιστορία μάς διδάσκει.

Μαμά, μου στερούν τα δικαιώματα μου!

Και πάμε παρακάτω. Έχω μία απορία, δεν μου τη λύνει κανείς ως τώρα. Εμένα μου αρέσει να στρίβω σελίδες βιβλίων μέσα στις οποίες βάζω αποξηραμένες βρομούσες, κόκκινο πιπέρι, κομματάκια πλαστελίνης και πλαστικών λουλουδιών. Μετά γουστάρω απίστευτα να πηγαίνω σε καφετέριες, να αράζω και να ανάβω το αριστούργημα μου, απολαμβάνοντας ύστερα το ευχάριστο αμάλγαμα αρωμάτων και φυσώντας τον καπνό τριγύρω, καθώς πίνω τον καφέ ή το ρόφημά μου. Δεν μπορώ αλλιώς.
Έχω μάθει από φίλους ότι πολύ συχνά άτομα που κάθονται στα δίπλα τραπέζια δεν αρέσκονται στο να μοιράζονται τον καπνό μου, γιατί τον καπνό δεν τον ελέγχουμε και πάει όπου θέλει τριγύρω. Οπότε επειδή μάλλον δεν καπνίζουν και δεν ξέρουν τι εστί απόλαυση, με κράζουν και γίνονται αντιπαθητικοί!  ΟΠΟΥ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΘΑ ΚΑΠΝΙΖΩ ΡΕ!
Η απορία μου λοιπόν είναι: θα μου στερήσετε το δικαίωμα να καπνίζω το στριφτό μου ενώ πίνω τον καφέ επειδή δεν αρέσει σε εσάς? Δε με νοιάζει αν ο άλλος δίπλα δεν καπνίζει, σε ανοιχτό χώρο είμαι!

Το πρώτο γράμμα στη λέξη "Ελλάδα" προέρχεται από το "Εγώ"

Σε αυτό το "δε με νοιάζει" έγκειται το πρόβλημα των Ελλήνων. Στη νοοτροπία που εφαρμόζουν παντού και πάντοτε. Πρώτα μπαίνει το "εγώ" και μετά, αν δεν υφίσταται σύγκρουση με το προσωπικό συμφέρον, θα μπει το "εμείς". Το "εσείς", πάντως, είναι πολύ μακριά ακόμα.

Οι καπνιστές λένε ότι αν δεν τους επιτρέπεται να καπνίζουν, τους στερείται το δικαίωμα να καπνίζουν όπου θέλουν γιατί έχουμε δημοκρατία. Οι μη καπνιστές λένε ότι αν κάνουν παθητικό κάπνισμα, τους στερείται το δικαίωμα να μην καπνίζουν και να διατηρούν την υγεία τους σε καλή κατάσταση γιατί έχουμε δημοκρατία.

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΡΕ, ΟΤΑΝ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟΥΛΗ ΣΟΥ?

(Βέβαια, η σύγχρονη δημοκρατία ως έννοια και πολίτευμα έχει πολλά ψεγάδια, οπότε ας μεταφερθούμε στην έννοια της ελευθερίας.)

Η δημοκρατία υπαγορεύει πως είσαι ελεύθερος να κάνεις ό,τι θες εντός των κοινώς αποδεκτών ορίων. Μπορείς να ασκείς το δικαίωμα του να είσαι ελεύθερος μόνο αν δεν προσβάλλεις την ελευθερία των άλλων. Υπάρχουν νοητά όρια δηλαδή.

Κι εδώ γίνεται το μπαμ. Το τρίτο όνομα του σύγχρονου έθνους αλλιώς γνωστού ως Greece και Hellas είναι Exaggeration. Υπερβολή. Ο γνωστός άγνωστος "μέσος Έλλην" δεν δέχεται να του τεθούν όρια. Μόνος του θα βάλει τα όρια όπου γουστάρει.

"Διαφωνώ με το νόμο? Δεν τον τηρώ."

Δεν τάσσομαι υπέρ καμίας από τις παρατάξεις καπνιστές-αντικαπνιστές. Το πρόβλημα δεν είναι το τσιγάρο και τα δικαιώματα μας. Είναι ο σεβασμός στον άλλο.
Θυμάμαι, από τα αναρίθμητα μαθήματα ιστορίας που δέχτηκα κατά τη διάρκεια των μακρών σχολικών χρόνων, μου έχει καρφωθεί στο κεφάλι ένα πράγμα που έκαναν οι αρχαίοι Έλληνες στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις:
Ακόμα και αν είχαν παράπονο με τους κυβερνώντες (τους οποίους εκείνοι ψήφιζαν), και ακόμα και αν θεσπίζονταν νόμοι που τους δυσαρεστούσαν απίστευτα, δεν μεταμορφώνονταν άμεσα σε αναρχικούς "ριζοσπάστες" (αρχιδοσπάστες θα τους έλεγα εγώ) που "πάνε κόντρα στο κατεστημένο" και "προβάλλουν αντίσταση στο φασιστικό κίνημα των παρακρατικών". Υπάκουαν σε κάθε ένα νόμο. Αλλά πάθαιναν και μάθαιναν. Όποιοι είχαν εκλεχθεί δεν θα ξαναέβρισκαν θέση εκεί πάνω, και ο λαός θα ψήφιζε πολιτικούς που θα άλλαζαν ό,τι τους δυσαρεστούσε στην παρούσα κυβέρνηση. Θα λάμβαναν ουσιαστική δράση για το συμφέρον της πόλης τους.
Το λέω συνεχώς, οι μισές μου αναρτήσεις εδώ αυτό προσπαθούν να περάσουν: ΕΛΛΗΝΑ - ΔΕΝ - ΣΕΒΕΣΑΙ - ΤΟΝ - ΕΑΥΤΟ - ΣΟΥ. Και συνεπώς δεν σέβεσαι και τον συμπολίτη ή το κράτος. Και κάτι σημαντικό, που πάντα ξεχνάμε: το κράτος είμαστε εμείς. Δεν καταλαβαίνω το νόημα της φράσης "το κράτος φταίει/αυτοί τα κάνουν/εμείς τι φταίμε". Δηλαδή, μας κυβερνούν άλλοι λαοί ή εξωγήινοι?
Η νοοτροπία του "αντιστέκομαι στο κράτος, δεν υπακούω σε ηλίθιους νόμους" πρέπει να διακοπεί. Μια τέτοια νοοτροπία μας οδηγεί στην αυτοκαταστροφή, είναι μια επίθεση εκ των έσω σε εμάς τους ίδιους, ένας φαύλος κύκλος με τεράστια περίμετρο μα τόσο ευδιάκριτη.

Δωσίλογοι, αλήτες, σπιούνοι!

Ακούω πολλούς να λένε πως "το κράτος έβγαλε και τηλεφωνική γραμμή για να μας κάνει ρουφιάνους. να καρφώνουμε τους καπνιστές". Παραπονιέσαι που ο άλλος γίνεται ρουφιάνος? Εσύ δεν είσαι που τον αναγκάζεις να σε καρφώσει? Ποιος είναι χειρότερος? Αυτός που καταπατεί τον νόμο κατά βούληση ή εκείνος που χαίρεται να σε παραδίδει στις αρχές?

Πάτε καλά ρε? Από πότε είναι ρουφιάνος κάποιος που επιθυμεί να τηρείται ο νόμος? Ναι, εντάξει, ξέρω ότι κάποιοι είναι χαιρέκακοι και θέλουν να σου κλείσουν το μαγαζί και να πληρώσεις πρόστιμα και τα λοιπά, αλλά εσύ δεν είσαι πρώτος μαλάκας που παραβαίνεις το νόμο?

Εγώ, το τσιγάρο και ο νόμος

Έχοντας υπόψη ότι η παρούσα διάταξη της Βουλής και της κυβέρνησης δεν πρόκειται να θέσπιζε δίκαιο και σωστό νόμο για την απαγόρευση του καπνίσματος, όπου θα προβλεπόταν ακριβώς πού και πότε επιτρέπεται το κάπνισμα, όπου οι κερδοσκόποι καταστηματάρχες θα υποχρεώνονται να βάλουν εξαερισμούς ή/και διαχωριστικά στα καταστήματά τους για να υπάρχουν χώροι καπνίσματος και μη, πρέπει να αναθεωρήσουμε κάποια πιστεύω και απόψεις μας.
Τηρήστε το νόμο. Σεβαστείτε για να σας σεβαστούν. Γιατί να "αντισταθείς" στο κράτος? Αν κάποτε έρθει η ώρα να εξετάσουμε τα λάθη κυβερνώντων και κυβερνημένων ας είναι οι πολίτες που θα είναι αψεγάδιαστοι. Καθαρός ουρανός αστραπές δε φοβάται.
Σύμφωνα με το υπουργείο υγείας "το κάπνισμα απαγορεύεται σε όλους τους κλειστούς δημόσιους χώρους. Ως εσωτερικοί χώροι νοούνται τα αίθρια των καταστημάτων και οι χώροι με αποσπώμενη ή συρόμενη οροφή και οι εξωτερικοί χώροι των καταστημάτων που έχουν οριοθετηθεί περιμετρικά με τζαμαρία ή μουσαμά ή νάιλον. Προκειμένου να επιτρέπεται το κάπνισμα σε εξωτερικό χώρο καταστήματος, ο χώρος αυτός θα πρέπει να είναι ανοιχτός (χωρίς τζάμια, μουσαμά, νάιλον διαχωριστικά) από δύο τουλάχιστον πλευρές." Εξαίρεση, λέει, αποτελούν οι χώροι άνω των 300 τ.μ. και τα καζίνο, όπου ο νόμος θα ισχύσει από τον Ιούνιο του 2011.

"ΗΡΘΕ ΤΟ ΤΕΛΟΣ"?

Καταλαβαίνω τι ευχαρίστηση αποτελεί το τσιγάρο για όσους καπνίζουν. Ένα πριν, ένα μετά, ένα με τον καφέ... Καταλαβαίνω όμως και τον μη καπνιστή. Ο καπνός σε πολλά άτομα μπορεί να προκαλέσει ακόμα και έντονο βήχα ή ζαλάδα, ακόμα και σε ισχνές ποσότητες.

Προς καπνιστές: Δείτε το και με άλλο μάτι. Δοκιμάστε να διασκεδάσετε και να χαλαρώσετε χωρίς την ανάγκη για τσιγάρο. Και όταν νιώσετε την ανάγκη, κάντε ένα διάλειμμα έξω από τον χώρο που βρίσκεστε, σεβόμενοι τους υπόλοιπους ανθρώπους που διασκεδάζουν εκεί.

Προς μη καπνιστές: Μην γίνεστε αντιπαθητικοί αντικαπνιστές. Αν η συζήτηση δεν αποφέρει καρπούς, τότε υπάρχει και η γραμμή καταγγελιών. Αλλά ας σταματήσουν οι αντικαπνιστικές εκστρατείες και η επίθεση κατά του τσιγάρου. Δεν βρίσκω λόγο να υπάρχουν. Το κάπνισμα (όπως και το αλκοόλ και εκατοντάδες ακόμα πράγματα απολαυστικά και μη, που μας βλάπτουν) είναι επιλογή του κάθε ατόμου. Δεν σας αρέσει? Μην κάνετε παρέα μαζί τους και μην τους καλέσετε στο πάρτυ γενεθλίων σας.

Αυτά προς το παρόν...

If smoking is not allowed in heaven, I shall not go.

Mark Twain

Εγώ εναντίον μου

Μα είναι σαν δράκος, δράκος μεγάλος

δαίμονας άλλος, εσώτερο χάος

συγχύζει κεφάλι, χαρίζει μια ζάλη

το νιώθεις και πάλι, μια άποψη άλλη.

Αυτό το τέρας, της κάθε ημέρας

μ' ορμή μίας σφαίρας, ο σπάνιος αιθέρας

είναι ο εαυτός σου, μες στο μυαλό σου

συνομιλητής σου, και επικριτής σου.

Ανασφάλεια ή σιγουριά, δυστυχία ή χαρά

άγχος ή ηρεμία, θάρρος ή απραξία

πάντα επηρεάζει, ποτέ δε μετριάζει

συναισθήματα πειράζει, λογική δε λογαριάζει.

 Συχνά δεν σ' αρέσει, σ' άσχημη θέση

σ' έχει εκθέσει, κάποια κακή σκέψη

και λες 'εγώ φταίω', ρωτάω γιατί κλαίω

πια τίποτα νέο, αναστενάζω κι εκπνέω.

Πότε κακό πότε καλό, μα παραμένει πάντα τρελό

πάντα αλλοπρόσαλλο, σε κάνει έξαλλο

τα 'χεις μ' εσένα, ξέρεις πως φταις

δεν είναι ψέμα, ό,τι κι αν λες.

 Πάλεψε να ελέγξεις, τα ηνία ν' αρπάξεις

τώρα να φωνάξεις, μπορείς να τ' αλλάξεις

να ξέρεις τι θέλεις, να μην υπερβάλλεις

ο νους να ωριμάσει, ο δράκος να πάψει.

"Το να νικήσει κανείς τα πάθη του εαυτού του είναι η πρώτη και καλύτερη νίκη."