2/9/10

Εγώ εναντίον μου

Μα είναι σαν δράκος, δράκος μεγάλος
δαίμονας άλλος, εσώτερο χάος
συγχύζει κεφάλι, χαρίζει μια ζάλη
το νιώθεις και πάλι, μια άποψη άλλη.

Αυτό το τέρας, της κάθε ημέρας
μ' ορμή μίας σφαίρας, ο σπάνιος αιθέρας
είναι ο εαυτός σου, μες στο μυαλό σου
συνομιλητής σου, και επικριτής σου.

Ανασφάλεια ή σιγουριά, δυστυχία ή χαρά
άγχος ή ηρεμία, θάρρος ή απραξία
πάντα επηρεάζει, ποτέ δε μετριάζει
συναισθήματα πειράζει, λογική δε λογαριάζει.

 Συχνά δεν σ' αρέσει, σ' άσχημη θέση
σ' έχει εκθέσει, κάποια κακή σκέψη
και λες 'εγώ φταίω', ρωτάω γιατί κλαίω
πια τίποτα νέο, αναστενάζω κι εκπνέω.

Πότε κακό πότε καλό, μα παραμένει πάντα τρελό
πάντα αλλοπρόσαλλο, σε κάνει έξαλλο
τα 'χεις μ' εσένα, ξέρεις πως φταις
δεν είναι ψέμα, ό,τι κι αν λες.

 Πάλεψε να ελέγξεις, τα ηνία ν' αρπάξεις
τώρα να φωνάξεις, μπορείς να τ' αλλάξεις
να ξέρεις τι θέλεις, να μην υπερβάλλεις
ο νους να ωριμάσει, ο δράκος να πάψει.


"Το να νικήσει κανείς τα πάθη του εαυτού του είναι η πρώτη και καλύτερη νίκη."

Δεν υπάρχουν σχόλια: