Δεν Είμαστε Ελεύθεροι (?)

Μακάρι να μην χρειαζόταν να γράψω κάτι περισσότερο από αυτόν τον τίτλο. Να μπορούσα να σας δώσω να καταλάβετε τι ακριβώς εννοώ. Δυστυχώς, κάτι αδύνατον προς το παρόν. Συνεπώς, θα προσπαθήσω να εκφραστώ όσο το δυνατόν καλύτερα και ακριβέστερα σε περισσότερες γραμμές.

Δεν είμαστε ελεύθεροι, λοιπόν. Γιατί? Ο λόγος είναι ένας. Και οι παράγοντες πολλοί. Ναι, κάπως έτσι.

Ο λόγος είναι απλός αλλά δύσκολος να κατανοηθεί πλήρως. Καί είναι ο εξής: Η ελευθερία λίγων ομάδων ανθρώπων (σε σχέση με το σύνολο των ανθρώπων στη Γη) περιορίζει ή στερεί εντελώς την ελευθερία των υπόλοιπων (των πολλών). Ένας πρόχειρος, δικός μου ορισμός της αιτίας. Απλός αλλά όχι αρκετά σαφής.
(Πραγματικά, είναι δύσκολο να εκφραστώ όταν έχω τόσα πολλά να περιγράψω και είναι δύσκολο να συμπυκνώνω το νόημα και ταυτόχρονα να είμαι ακριβής και σαφής.)

Σε πολλά επίπεδα δεν είμαστε όσο ελεύθεροι νομίζουμε. Και σχεδόν σε όλα, δεν μπορούμε ούτε να το αποφύγουμε. Τουλάχιστον, χωρίς την συναίνεση και υποστήριξη άλλων ατόμων. Η "δέσμευση" αυτή, είναι κυρίως πνευματική, ψυχική, εγκεφαλική. Η σωματική, αποτελεί την εξαθλίωτική δέσμευση που κυρίως βλέπουμε στις χώρες του τρίτου κόσμου και που όλοι προλαβαίνουν να καταδικάσουν για να δείξουν ότι δεν τους αρέσει. Χωρίς να πράττουν. Γιατί μόνο την σωματική δέσμευση βλέπουν. Και αυτό θέλουν οι "λίγοι" που ανέφερα παραπάνω. Να μην καταλαβαίνει κανείς. Αυτό (σε συνδυασμό με άλλα απίστευτα τεχνάσματα που χρησιμοποιούν) λέγεται χειραγώγηση. Το αντίθετο της προσωπικής ελευθερίας και ανέγγιχτης σκέψης και βούλησης.

Εδώ τίθεται και ένα σημαντικό θέμα περί νοημοσύνης και μυαλού των ανθρώπων. Αναπόφευκτα. Και είναι αυτονόητο, γιατί η ηλιθιότητα είναι ένα πρόβλημα άμεσα συνδεδεμένο με όσα περιγράφω εδώ.

Πολλοί φαίνεται να μην έχουν συνειδητοποιήσει ότι φτιάχνουν μόνοι τους τον κόσμο στον οποίο θέλουν ζουν. Να προσαρμόζουν, να επιλέγουν και να απορρίπτουν στοιχεία από το κοινωνικό τους περιβάλλον για να ζουν όπως επιθυμούν. Άλλοι το κάνουν σε τομείς που δεν είναι ιδιαιτέρως "σοβαροί και υπολογίσιμοι". Άλλοι, όμως, γενικεύουν και καθιστούν απόλυτη μια τέτοια... μετατροπή.

Θέλετε απλά παραδείγματα? Ή καλύτερα να το πω δείγματα του επιπέδου του εγκεφάλου του ανθρώπου σήμερα.
Οι επιλογές του κάθε ατόμου στο τι παρακολουθεί στην τηλεόραση και εκτός αυτής.
Πού, πώς και κάθε πότε ενημερώνεται. Αν διασταυρώνει τις ειδήσεις αυτές. Αν κρίνει και σκέφτεται όσα ακούει ή βλέπει.
Με τι ασχολείται. Με τι ασχολείται, σε έναν τέτοιο κόσμο. Τον σημερινό.

Δηλαδή, πόσο πολιτισμένος είναι. Πόσο έξυπνος και μορφωμένος είναι. Πόσο "ψαγμένος" και ευσυνείδητος είναι. Με μία φράση: ποια είναι η παιδεία του ανθρώπου.

Και επειδή τα επίπεδα παιδείας (σε άλλες χώρες σκόπιμα, σε κάποιες όχι) πέφτουν, "οι λίγοι" πετυχαίνουν να προχωρήσουν με τα αφάνταστα σχέδιά τους. Εντούτοις, είναι τόσο πονηροί, που θα καταφέρουν να κάνουν ό,τι τους συμφέρει και σκοπεύουν να κάνουν στις "μάζες" (όπως τους θεωρούν) των ανθρώπων, με τη συγκατάθεση των τελευταίων. Δεν θα εξηγήσω το πώς εδώ, είναι άλλο μεγάλο θέμα.

Είναι τόσο καλά στημένη η απάτη. Όσο καλά κρυμμένη είναι και η αλήθεια... Και για να κάνεις μια "εξερεύνηση" για να βρεις την αλήθεια, θα πρέπει οπωσδήποτε να έχεις "οξεία" και κριτική σκέψη. Γιατί στη ζούγκλα θα βρεις τρύπες. Τις οποίες έχουν στήσει εσκεμμένα κάποιοι. Αυτές οι τρύπες λέγονται παραπληροφόρηση. Ψέματα, δηλαδή. Περίτεχνα ψέματα.

Στην Ελλάδα δεν είναι ακόμα τόσο σοβαρό. Είναι, μάλλον, αλλά ο κίνδυνος είναι διαφορετικός, προς το παρόν. Έχουμε άλλα θέματα εδώ, άλλα προβλήματα. Λόγω πολιτικών κυρίως. Τους οποίους ψήφισαν απελπισμένοι ή βολεμένοι ή ανόητοι ή φοβισμένοι ή άλλοι, χωρίς επιλογή, πολίτες. Και όλων αυτών ο καθοριστικός παράγοντας είναι... η παιδεία. Κάτι κατακερματισμένο, εξαθλιωμένο και υπολειτουργικό στην χώρα μας. Τελεία και πάυλα.

Πιστεύω ότι αν διορθωθεί το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας, θα αλλάξει η εποχή. Αλλά μιλάμε για σοβαρή, ριζική και σωστή διόρθωση. Ολική αναθεώρηση. Κάτι τέτοιο θα οδηγήσει στην ελευθερία. Αδύνατον? Δεν θέλω να το πιστεύω αυτό.

Εν κατακλείδι, ένα αγόρι σε μια περιβαλλοντική διαφήμιση είπε: "Ο χρόνος για συζήτηση τελείωσε. Είναι ώρα για πράξεις." Πόσο δίκιο έχει... Και όχι μόνο για το περιβάλλον...

Διαφωνείτε με το παραπάνω κείμενο? Εντάξει, είμαστε ελεύθεροι τότε. Αλλά δεν το νιώθω. Και σημασία έχει να νιώθεις ελεύθερος, όχι μόνο να είσαι. Τα συμπεράσματα δικά σας.

To be continued...

Έμπνευση?

Αααα, δεν βρίσκω τον οίστρο, δεν με πιάνει, να γράψω κάτι με φόρα και σε πλήρη ανάλυση. Έχω στο μυαλό μου και όλο λέω να γράψω για κάποια θέματα. Όπως για την μακρόχρονη αντιπαλότητα των φύλων. Γιατί συνεχίζεται, πώς μπορεί να αποφευχθεί και ποιες είναι οι αλήθειες.

Άλλα κάτι άλλο ρουφάει όλη μου την ενέργεια... Σχολείο! Και όταν έχω τελειώσει με τις υποχρεώσεις μου εκεί, θέλω απλά να κάνω κάτι να ξεχαστώ. Απλά να παίζω χωρίς να σκέφτομαι τι έχω να θυμάμαι και να ξέρω...

Πού είχα μείνει στα περί επικαιρότητας πριν την αλλαγή του χρόνου? Α, στο χάος με τον θάνατο του νεαρού. Ε, μετά κατάληψη μέχρι τα Χριστούγεννα, εμείς. Και δεν νομίζω πως καταφέρανε τίποτα. Συντονιστικό να σου πετύχει. Σκατά τα είχαν κάνει. Αλλά το πρόβλημα είναι ότι εγώ κι όσοι θα έκαναν τη σωστή κατάληψη, δεν θα σηκωθούμε να το "κλείσουμε". Για διάφορους λόγους. Εγώ προσωπικά πιστεύω ότι θα το έκανα αν την ένιωθα πραγματικά σαν τη σωστή και αποτελεσματική λύση...

Επόμενο θέμα. Νιώθω κάπως παράξενα με μερικά πράγματα που βλέπω. Μάλλον ένα βαθύτερο άγχος είναι. Ή ζήλεια, ίσως. Είδα, για παράδειγμα, ότι υπάρχουν νεώτεροι και πιο δημοφιλείς bloggers από εμένα. Γαμώτι. Να μου πεις, εκείνος που είδα, κάλυπτε και περισσότερα θέματα, πρέπει να κάνει και περισσότερη διαφήμιση, άρα λογικό είναι. Δε βαριέσαι.

Αυτό το κείμενο, αν δεν το έχετε καταλάβει ήδη, δείχνει ότι έχω ξεμείνει από όρεξη. Και έχει μέσα και διάφορες άλλες σκέψεις, έτσι για την πορεία. Αυτά προς το παρόν.

Ελπίζω να επιστρέψω σύντομα, δριμύτερος και με ένα θέμα αναλυμένο πλήρως και ευστόχως. Εις το επανιδείν!

Ευτυχισμένο το 2009...

Καλή χρονιά μας λοιπόν και ας ελπίσουμε να έχουν πάρει ένα μάθημα πολλοί.

Ελπίζουμε φέτος να υπάρξει αλλαγή. Να υπάρξουν πολλές αλλαγές. Προς το καλύτερο. Σε όλα.

Υγεία, ευτυχία και οικονομία λοιπόν... =]