Κονιορτοποίηση του "LOL"

Όταν ο Αντώνης και ο Μιχάλης αναπτύσσουν διάλογο, πολλά μπορεί να συμβούν ή να... κονιορτοποιηθούν. Το σίγουρο όμως είναι ότι θα καταλήξουν σε κάποιο συμπέρασμα.

Α: Καλημέρα, καλησπέρα, καληνύχτα και του χρόνου!
Μ: Καλησπέρα. Προς τι οι άφθονοι χαιρετισμοί?
Α: Είναι παρενέργειες του φαινομένου που θα αναφέρουμε. Και για να εξηγούμαστε, σήμερα θα κονιορτοποιήσουμε τις ιδέες μας επάνω στη πιο δημοφιλή φράση των τελευταίων ετών. Το LOL εννοώ.
Μ: Το φαινόμενο LOL. Ένα φαινομενικά αστείο φαινόμενο. Κανείς όμως δεν συνειδητοποιεί την σοβαρότητα. Και για να το θέσω καλύτερα, θα κονιορτοποιήσουμε το θέμα έτσι ώστε να βγάλουμε το συμπέρασμά μας. Πρέπει να έχουμε κατά νου τι σημαίνει κονιορτοποίηση αγαπητέ.
Α: Σωστά! Την κονιορτοποίηση ο καθένας την αντιλαμβάνεται διαφορετικά αλλά η βάση είναι μια και αυτή. Το εξαντλητικό αναμάσημα - μηρύκασμα άμα θες- μιας ιδέας, κουβέντας, σκέψης έως ότου βρεθεί ένα ή και περισσότερα σημεία τα οποία θα καταλήγουν σε ένα κοινό σημείο. Σωστά Μ?...
Μ: Ναι νεαρέ Α, και ας επιστρέψουμε στο θέμα μας. Λοιπόν νομίζω ότι για αρχή καλό θα ήταν να παραθέσουμε κάποιους ορισμούς και ιστορικά στοιχεία για την φράση που βρίσκεται πλέον παντού. Συμφωνείς?
Α: Και επαυξάνω! Να πούμε κάτι που παραδόξως πολύς κόσμος δε το ξέρει. LOL = Laugh Out Loudly δηλαδή γελάω δυνατά. Γεννήθηκε μέσα από chatrooms, msn κλπ. επειδή ο μέσος χρήστης δεν ήθελε να γράφει πολύ οπότε αυτά τα αρχικά του ήρθαν κουτί. Όταν τα παιδιά του Conn-X ,τα οποία θα περιγράψουμε στην επόμενη κονιορτοποίηση κορυφής, και γενικότερα τα Ελληνόπουλα ανακάλυψαν τα προαναφερθέντα (chat κλπ) δεν παρέλειψαν να κάνουν αυτό που ξέρουν να κάνουν καλύτερα απ' όλους, δηλαδή να χρησιμοποιούν τακτικά μια "Αμερικ(λ)ανιά" που τα χαμηλώνει πιο πολύ στα μάτια μας. Πιστεύω όμως, ότι πρέπει να περιγράψουμε τώρα τις συνέπειες του φαινομένου αυτού στο ευρύ κοινό. Πάρε πάσα λοιπόν!
Μ: Να συμπληρώσω μόνο πως το LOL είχε τις σημασίες του Lots of love ή Lots of luck στην αλληλογραφία (όχι την ηλεκτρονική όμως) και ότι περισσότερες λεπτομέρειες για το LOL μπορούν να δουν οι αγγλομαθείς φίλοι στην σελίδα LOL - From Wikipedia. Να σημειώσω ότι πλέον παρατηρούμε κατάχρηση της εν λόγω συντομογραφίας προφορικώς και γραπτώς. Επίσης, κάτι πολύ σημαντικό, παρατηρούμε και σύγχυση της έννοιάς της. Από προσωπικές μου εμπειρίες καθώς και από τα συμπεράσματα μίας ανεπίσημης, πρόχειρης βολιδοσκόπησης της γνώμης λίγων φίλων, το LOL χρησιμοποιείται ακόμα και σαν επιφώνημα που δηλώνει απλά έκπληξη και όχι γέλιο, ή ακόμα σαν επιφώνημα που δηλώνει "πλακίτσα" και πάλι όχι γέλιο και μάλιστα δυνατό/έντονο όπως εννοείται από την έννοια του LOL (γελάω δυνατά).
Α: Να δώσουμε και μερικά παραδείγματα ως προς τις διάφορες χρήσεις του LOL που ανέφερες, του ηλεκτρονικού.
Γιατρός: Έχετε καρκίνο στο παχύ έντερο, LOL, πρέπει να χειρουργηθείτε.
-Θα με παντρευτείς? LOL!
-Ο «Τιτανικός» εξέπεμψε SOS LOL ε?
-Χάσαμε επαφή με τον πύργο ελέγχου LOL!
Όσο περίεργο και αν ακούγεται, αυτές είναι οι χρήσεις στον ελληνικό χώρο.
H κατάχρηση του LOL οδήγησε στη θεωρία ότι μπορούμε να την παρεμβάλλουμε σε κάθε πρόταση για να την κάνουμε πιο εύθυμη ή για να μειώσουμε τη σοβαρότητά της.
Μ: Ακριβώς. Και αυτό είναι κάτι πολύ κακό. Η διαστρέβλωση της έννοιας οποιασδήποτε συντομογραφίας ή φράσης (την οποία υφίσταται εδώ και η έννοια του LOL) μπορεί να προκαλέσει ακόμα και σοβαρές παρεξηγήσεις μεταξύ ατόμων. Ειδικά όταν η διαστρέβλωση δεν είναι καθολική. Ας μην επεκταθούμε όμως σε αυτό. Σημασία έχει ότι το LOL αλλιώς ξεκίνησε και αγνώριστο κατέληξε. Και φοβούμαι ότι αυτό ήδη ισχύει και για πολλές άλλες ηλεκτρονικής "καταγωγής" συντομογραφίες και φράσεις.
Α: Σ' αυτό το σημείο να πάρουμε και τις θέσεις μας. Συμφωνείς μαζί μου Μ ότι όποιος χρησιμοποιεί τη συντομογραφία LOL με τους τρόπους που περιγράψαμε πιο πάνω είναι κατσικοπόδαρος, γαβ-γαβ και αμπλαούμπλας?
Μ: Αν μου προσδιορίσεις την λέξη αμπλαούμπλας θα σου απαντήσω. (Και εδώ να σημειώσουμε κυρίες και κύριοι αναγνώσται ότι η "κονιορτοποίηση" δεν αποτελεί κάποια αντικειμενική εκ μέρους μας συζήτηση. Εκφράζουμε τις προσωπικές μας απόψεις στηριγμένοι σε στοιχεία και όχι ενδείξεις.) Συνεχίστε φίλε Α.
Α: Αμπλαούμπλας είναι αυτός που φλυαρεί και λέει βλακείες, ο χαζός.
Για να τελειώσω την κατάθεση απόψεων μου και να μη φλυαρώ περεταίρω να πω οτι το φαινόμενο LOL είναι ένδειξη της αλλοτροίωσης που υφίσταται ο κόσμος μας, η απειλή δηλαδή έρχεται εκ των έσω! Είναι ένα ενοχλητικό συνήθειο και πρέπει να κοπεί μαχαίρι. Να πως: Δημόσια σφαλιάρα σ' αυτόν που είπε LOL και έπειτα περιφορά του με ταμπελίτσα "Είμαι τεντυμπόις και έχω να βρω γκόμενα από τότε που η μπάλα ήταν τετράγωνη". Αυτά από 'μένα.
Μ: Εκ των έσω δε λες τίποτα... Αλλά αυτό είναι άλλο θέμα. Το πόρισμα λοιπόν της συζήτησης είναι ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε τι σημαίνει αυτό που λέμε. Κάτι που πρέπει να συνειδητοποιήσουν τα αδαή πλάσματα που χρησιμοποιούν το διαδίκτυο για να συνάψουν σχέσεις και να ανεβάσουν φωτογραφίες. Κυρίες και κύριοι. Το LOL είναι γέλιο σε λέξεις και δημιουργήθηκε για γραπτές συνομιλίες. Δεν βρίσκω κάποιο σοβαρό λόγο για να το χρησιμοποιείτε (πόσο μάλλον να το καταχράζεστε) και προφορικά. Έχουμε καταλήξει να γράφουμε και να λέμε LOL/ROFL/LMAO κτλ. με σοβαρό ύφος. Ούτε ίχνος γέλιου. Πού οδηγούμαστε κύριοι?
Α: Για άλλη μια φορά λοιπόν ερχόμαστε σε κονιορτοποιημένα συμπεράσματα! Τα γραπτά LOL παραμένουν, ενώ τα προφορικά LOL ρίπτονται στον Καιάδα! Έθιξες όμως άλλο ένα σοβαρό θέμα. Τη χρήση του διαδικτύου από τους νέους Έλληνες. Ή e-λληνες αν θες. Θα αναλωθούμε εκτενώς σ αυτό το θέμα με σπέσιαλ αφιέρωμα! LOL
Μ: Τα συμπεράσματα δεν είναι κονιορτοποιημένα. Αλλά προέρχονται από την λεκτική και πνευματική κονιορτοποίηση της έννοιας με σκοπό την ανάλυσή της. (Μια μικρή επεξήγηση για τους αναγνώστες.) Τα καρπούζια ξεχάσαμε όμως...
Α: Όχι ρε συ... είναι στο ψυγείο περιχυμένα με τον ζωμό τους. Την προηγούμενη φορά έδωσα μέσα από τη φιλόξενη σελίδα σου ένα μήνυμα για τα σουβλάκια, μήπως σήμερα έχεις εσύ κάποιο οποιοδήποτε μήνυμα να διαδώσεις?
Μ: Ένα έχω να πω. Ή μάλλον δύο. Πρώτον, ελευθερία στις απελπισμένες τσιπούρες των ιαπωνικών ιχθυοτροφείων. Ε, και δεύτερον, παρακαλώ να σταματήσει η βάναυση κατάχρηση της συντομογραφίας LOL.
Α: Μόλις διάβασα το πρώτο σκέφτηκα "Φονιάδες των ψαριών πελεκάνοι". Όσο για το δεύτερο, πιστεύω οτι δώσαμε ένα χτύπημα στους κάγκουρες που το χρησιμοποιούν! Τέλος.
Μ: Χτύπημα προς συμμόρφωση, μην φανταστείτε τίποτα άλλο... LOL...

Κονιορτοποίηση

Όταν ο Αντώνης και ο Μιχάλης αναπτύσσουν διάλογο, πολλά μπορεί να συμβούν ή να... κονιορτοποιηθούν. Το σίγουρο όμως είναι ότι θα καταλήξουν σε κάποιο συμπέρασμα.

Α: Καλησπέρα.
Μ: Καλησπέρα.
Α: Έχουμε κάτι χρόνια να τα πούμε, αλλά να που μας δίνεται η ευκαιρία! Τι μας έδωσε κίνητρο για αυτή τη συζήτηση?
Μ: Αν απαντήσω "τα πάντα όλα" μπορεί να φανώ υπερβολικός και ασαφής στην απάντησή μου. Κίνητρο για τις συζητήσεις μας θα είναι γεγονότα του πριν, του τώρα και ίσως και του μετά.
Α: Θα έπρεπε να μας απασχολούν "τα πάντα όλα"... Στις μέρες μας οι άνθρωποι ως επι το πλείστον νοιάζονται για τον εαυτό τους... μόνο. Πάρε παράδειγμα του έφηβους, σου μοιάζουν για παιδιά με ανεπτυγμένο αίσθημα ευθύνης, που σκέφτονται γενικά? Εμένα πάντως όχι...
Μ: Και να ήταν μόνο οι έφηβοι... Αλλά να μου πεις οι έφηβοι δεν είναι που θα έπρεπε να... "πρωτοπορούν"? Και το χειρότερο, πολλοί νομίζουν ότι έχουν το αίσθημα ευθύνης όπως νομίζουν ότι έχουν και πολλά άλλα...
Α: Ακριβώς. Η "μαγκιά" σήμερα είναι μια άλλη έννοια από αυτή που είχαμε συνηθίσει. Και όπως είπες δεν είναι μόνο οι έφηβοι, και οι ενήλικες έχουν κατρακυλήσει σε μια κατάσταση "ωχαδερφισμού". Τα αποτελέσματα? Τα βλέπουμε και τα νιώθουμε κάθε μέρα... Μια καλή εικόνα της "ελληνικής πραγματικότητας" (sic) δίνει το τραγούδι των FF.C. "Παραμύθι". Λέει πάρα πολλές αλήθειες.
Μ: Έχει ριζώσει η αντίληψη "Η Ελλάδα δεν αλλάζει" μέσα τους... Και φυσικά μην ξεχνάμε ότι δεν έχει μόνο η Ελλάδα τα χάλια της σε πολλά επίπεδα. Απλά η Ελλάδα μας απασχολεί άμεσα ενώ ο υπόλοιπος κόσμος έμμεσα. Τις λέει τις αλήθειες, αλλά ποιος τις ακούει? Ποιος τις ακούει όταν ψηφίζει ο καθένας για ένα όφελος που του προσφέρει ένα κόμμα? Και ο οποίος μετά, αν δεν γίνει κυβέρνηση το κόμμα που τον "βολεύει", θα φωνάζει και θα παραπονιέται για τα χάλια της Ελλάδας μέχρι να ικανοποιηθεί με τις επόμενες εκλογές... Και μπλέκονται πολλοί παράγοντες στην όλη ιστορία...
Α: Το λέω συχνά, ο Έλληνας δεν είναι Ευρωπαίος. Γενικά, στους τρόπους του, στον τρόπο σκέψης του. Δε φταίει πάντα αυτός όμως. Όλα αρχίζουν από την άχρηστη ελληνική παιδεία που έχει μείνει αιώνες πίσω σε ιδέες και υλικό και τελειώνουν στα 50 του με την νοοτροπία που ανέφερες...Έχει πολλά κόμπλεξ επίσης. Εκεί πιστεύω πως βρίσκεται το πρόβλημα της κοινωνίας μας, στο κάθε άτομο ξεχωριστά.
Μ: Ακριβώς. Τα κόμπλεξ είναι που βιώνουμε πιο συχνά και πιο πολύ. Εντάξει, μετά την παιδεία. Αλλά οι περισσότεροι τα κόμπλεξ τα ερμηνεύουν ως ιδιαιτερότητες του χαρακτήρα του ατόμου, και δεν καταλαβαίνουν ότι αποτελεί ένα πρόβλημα που πρέπει να λυθεί, και όχι απλά μια ιδιαιτερότητα. Είναι αυτό που είπαμε και παραπάνω, δεν έχουν αίσθημα ευθύνης. Ή καλύτερα, την απαραίτητη ωριμότητα. Όσο για την Ευρώπη, ή καλύτερα την Ε.Ε., δεν ανήκουμε σαν κράτος και σαν έθνος σε αυτήν. Όχι προς το παρόν.
Α: Συμφωνώ απολύτως. Κάτι άλλο που βιώνουμε είναι η έλλειψη ενός κινήτρου για να ζήσουμε, τα τελευταία χρόνια οι αυτοκτονίες σε όλο το κόσμο έχουν αυξηθεί δραματικά. Σήμερα οι άνθρωποι βιάζονται πολύ, βιάζονται να μεγαλώσουν, βιάζονται να γεράσουν. Τους βλέπεις να τρέχουν σα μυρμήγκια, δίχως χρόνο για να κάτσουν και να σκεφτούν ότι κάτι δε πάει καλά. Όσοι το κάνουν, νέοι ως επί το πλείστον, γίνονται δακτυλοδεικτούμενοι της κοινωνίας, και εισπράττουν από τους γηραιότερους ένα ξερό "να κοιτάς τη δουλεία σου/το σχολείο και άσε τα άλλα, δεν είναι για 'σένα". Νιώθουμε πολύ μικροί για να αλλάξουμε κάτι και αυτό δεν είναι εντάξει.
Μ: Φαύλος κύκλος καταντάει. Αν και πολλοί νέοι νιώθουν επαναστάτες και γίνονται αντιδραστικοί με όσους διαφωνούν μαζί τους. Με καλά ή άσχημα αποτελέσματα. Το πρόβλημα είναι ότι σε κάθε θέμα, πολιτικό, κοινωνικό, θρησκευτικό και ακόμα και σε προσωπικού επιπέδου θέματα λείπει η μετριοπάθεια και η ειλικρινής σοβαρότητα. Γι' αυτό λύνονται στραβά ή καθόλου. Κυριαρχούν ο καθωσπρεπισμός και οι υπερβολές.
Α: Well, αυτοί είναι οι κλασσικοί Έλληνες. Όχι ότι δεν υπάρχουν εξαιρέσεις... Και πάνω σ' αυτές θα 'πρεπε να στηρίξουμε τυχόν προσπάθειες για μια αλλαγή όλων αυτών που περιγράψαμε.
Μ: Πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις! (Είναι η μόνη γενίκευση που υποστηρίζω ακράδαντα. Γιατί μπορεί να ισχύει και για την ίδια την φράση. Να έχουμε εξαίρεση στην εξαίρεση.) Τώρα, είχαμε δεν είχαμε, πάλι για τα κοινωνικοπολιτικά προβλήματα μιλήσαμε. Εγώ περίμενα μια εισαγωγική, φιλική συζήτηση περί ανέμων και υδάτων αλλά υποθέτω πως θα έρθει και αυτό.
Α: Τώρα βλέπεις είναι η ηλικία που τα συνειδητοποιούμε όλα αυτά...
Μ: Και κάποια στιγμή θα προέκυπτε και σαν θέμα σε συζήτησή μας οπότε, no worries. Λέω στην επόμενη συζήτηση να ασχοληθούμε με την καλλιέργεια καρπουζιών.
Α: Και με την εμπορική εκμετάλλευση του χυμού του.
Μ: Τετράγωνα καρπούζια και τέτοιες ιστορίες.
Α: Και για να κλείσουμε θέλω να στείλω ένα ηχηρό μήνυμα σε όλους. ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΝΑ ΤΡΩΤΕ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΑ ΣΟΥΒΛΑΚΙΑ!!! Είναι αηδίες, νοείται σουβλάκι χωρίς κρέας? Σα να λέμε αμάξι χωρίς μηχανή ένα πράμα. Και, η καθαριότητα είναι μια πλάνη, σκατά στα μούτρα του Παπουτσάνη!
Μ: Και με αυτήν την κατακραυγή ενός απελπισμένου καταναλωτή έχουμε το σημερινό πόρισμα της συζήτησης. Δεν οδηγούμε όταν πίνουμε. Πίνουμε αφού οδηγήσουμε.

Ξέρετε τι είναι σεβασμός?

Σκέψεις της ημέρας...

- Ποιας ημέρας, δηλαδή, της μαύρης νύχτας...
- Ρε την γρίπη των χοίρων, πώς μεγάλωσε!
- Κάποιοι την βρίσκουν να μετράνε κρούσματα.
- Η υποχονδρία υποδεικνύει ηλιθιότητα ή είναι απλά ένα κόμπλεξ?
- Και τα κόμπλεξ, με τη σειρά τους υποδεικνύουν ηλιθιότητα?
- Now listening to: "Level 4 Meets Dj Deamon - Still Loving You (Sander Radio Edit)"
- Πάντα (σχεδόν) σε House ή Trance διαθέσεις...
- Οι τρομοκράτες δεν είναι πάντα αυτοί που οι δημοσιογράφοι ή οι πολιτικοί δείχνουν με το δάχτυλο.
- Τρομοκράτες είναι οι ίδιοι τις περισσότερες φορές...
- Και φέτος (κλασσικά πράγματα), φωτιές πάλι, εμπρηστές πάλι (ή ασυνείδητοι ηλίθιοι που πετάνε τσιγάρα ή σκουπίδια όπου να 'ναι) και τα συμφέροντα από πίσω σε πολλές περιπτώσεις.
- Πήγε κανείς να δει τι γίνεται (ή καλύτερα να πω χτίζεται) στις καμένες περιοχές από Ζαχάρω και Πελοπόννησο μεριά και Πεντέλη μεριά???
- Θα καταλήξω γραφικός άμα περιγράφω συνεχώς τα ίδια χάλια της Ελλάδας...
- Και δεν βρίσκω χρόνο και όρεξη να γράψω και κανά δοκίμιο...
- Καληνύχτα!

Ακόμα και ο θάνατος ενός καλλιτέχνη αμφιλεγόμενου χαρακτήρα ο οποίος είναι διάσημος για πολλούς λόγους, καλούς ή κακούς, τον οποίο εκμεταλλεύτηκαν (όπως συνήθως) τα ΜΜΕ πριν και αφού φύγει από τη ζωή, γίνεται λόγος συζήτησης, απίστευτου κουτσομπολιού και ατελείωτων φημολογιών. Ούτε ιερό, ούτε όσιο ρε 'σεις? Δεν κολλάτε πουθενά? Και μετά το παίζουμε καθωσπρέπει για να δείξουμε τη δήθεν σοβαρότητά μας... ΑΙΣΧΟΣ.
R.I.P. M.J.
(Και αυτό αρκεί...)