Τι εστί αγάπη?

Κάθισα και σκέφτηκα και κατέληξα σε μία συγκέντρωση σκέψεων σε μορφή ποιήματος όπου δηλώνω τι θεωρώ αγάπη. Ιδού:

Αγάπη εστί άπειρα και άπειρο.
Είναι έρωτας και ηδονές.
Είναι στοργή και προστασία.
Είναι φιλία και ευτυχία.

Ο καθένας την χαρακτηρίζει.

Την βλέπει αλλιώτικα.

Την εκφράζει διαφορετικά.

Την νιώθει μοναδικά.

Η αγάπη έχει ζήλια.

Η αγάπη έχει σεβασμό.

Έχει συγκινήσεις.

Έχει πληθώρα συναισθημάτων.

Η αγάπη παίρνει χρώματα.

Και διάφορα ονόματα.

Στη ψυχή και στις καρδιές.

Λένε "Σ' αγαπώ" χίλιες φορές.

Η αγάπη έχει περιπέτεια.

Η αγάπη έχει παιχνίδια.

Ξεχωριστή ατμόσφαιρα.

Κι εξωτικές εμπειρίες.

Η αγάπη ταράζει.

Αλλά και γαληνεύει.

Η αγάπη ικανοποιεί.

Αλλά και τρελαίνει.

Από την αγάπη δεν λείπει ο θυμός.

Δεν λείπουν οι κρίσεις.

Δεν λείπουν οι αντιθέσεις.

Ούτε οι τσακωμοί.

Η αγάπη είναι πολύπλοκη και περίπλοκη, πολυμορφική και ποικιλόμορφη.

Είναι πολύτιμη και ευαίσθητη.

Η αγάπη δεν πονάει.

Εκτός αν καταστραφεί ή αλλοιωθεί.

Δεν πονάει η αγάπη.

Κακώς το λένε, δεν ισχύει.

Αφού όσο καλά κρατεί.

Κανένας πόνος δεν σε αγγίζει.

Η αγάπη είναι και ευάλωτη.

Και μπορεί να είναι και σκληρή.

Η αγάπη έχει θυσίες.

Η αγάπη έχει αρχή αλλά ποτέ τέλος.

Η αγάπη πλάθει αναμνήσεις.

Ανεξίτηλες και συναρπαστικές.

Η αγάπη φέρει αλληλεγγύη.

Είναι γιατρειά αλλά ίσως και να μολύνει.

Αγάπη είναι να νιώθεις παράξενα και όμορφα.

Αγάπη είναι να νοιάζεσαι.

Η αγάπη σβήνει τον εγωισμό.

Αλλά τονώνει τον εαυτό.

Όλα αυτά και παραπάνω είναι η πραγματική αγάπη.

Ίσως να είναι συναίσθημα, ίσως κατάσταση, ίσως ψευδαίσθηση.

Σίγουρα όμως αγάπη υπάρχει παντού γιατί μαζί της όλα συσχετίζονται.

Και τελικά πιστεύω πως είναι πάνω απ' όλα.

Η αγάπη αλλάζει σχεδόν οτιδήποτε και οποιονδήποτε.

Η αγάπη δεν έχει διακρίσεις, σχεδόν ποτέ.

Μα την αγάπη την μπερδεύουν πολλές φορές.

Με ψεύτικες και ανόητες σκέψεις γεμάτες αλαζονεία και εγωκεντρισμό.

Κι είναι καλύτερα να νιώθεις, να κατέχεις αληθινή αγάπη, παρά να προσπαθείς να την ορίσεις...