10/4/08

Περί ανέμων και υδάτων...

Ας εναποθέσω καμιά σκέψη τώρα που τελείωσα το διάβασμα...

Τώρα που απομένουν 1-2 μήνες για το καλοκαίρι αρχίζει να μου λείπει ο χειμώνας. Και ειδικά τα Χριστούγεννα. Δηλαδή οι διακοπές των Χριστουγέννων. Αλλά μετά το ξανασκέφτομαι και αλλάζω γνώμη.
Ξανασκέφτομαι πως το καλοκαίρι μου έχει λείψει περισσότερο. Πως θέλω να τελείωνει ό,τι έχει απομείνει από την σχολική χρονιά και να πάω για μπανάκια, να "λουφάρω" όλη μέρα ή να παίζω όλη μέρα και τα βράδια να βγαίνω. Δεν βιάζομαι. Και το Πάσχα δεν με πειράζει. Και λέγοντας Πάσχα εννοώ (και πάλι) τις διακοπές. Ξεκούραση χρειάζομαι. Και διασκέδαση φυσικά.
Αφού άνοιξα, λοιπόν, και εγώ ένα blog έτσι για να δείχνω στους άλλους τι σκέφτομαι, τι υποστηρίζω, ποια είναι η γνώμη μου, έτσι αρχίζω να μιλάω. Να πετάω σκέψεις, μάλλον. Πίσω στο θέμα όμως.
Το καλοκαίρι... Χμμμ. Πρέπει να βρω τον δικό μου ορισμό για την λέξη. Κάποια στιγμή. Ίσως.
Βαρέθηκα. Μια λέξη που λέει πολλές φορές εβδομαδιαίως κάθε έφηβος (σχεδόν). Γιατί όπως υποστηρίζω πάντα και παντού υπάρχουν εξαιρέσεις. Και επειδή δεν την είπα άσκοπα την λέξη, κλείνω εδώ αυτό το πρώτο, "παρθενικό" κείμενο του ιστολογίου μου για να βρω κάτι να απασχοληθώ.

(Πρέπει να βρω κάτι καλό να λέω στο τέλος κάθε κειμένου. Κάποια στιγμή. Ίσως.)

Δεν υπάρχουν σχόλια: