28/10/09

Ζήτω το έθνος...

Σκέψεις της ημέρας...

- 28η Οκτωβρίου...
- Χρόνια πολλά στο ένδοξο έθνος... Χρόνια πολλά στην κατάντια...
- Το μήνυμα της ημέρας: "Ο νόμος είναι σαν τον ιστό της αράχνης. Οι μικρές μύγες πιάνονται, ενώ οι μεγάλες σχίζουν το δίχτυ και φεύγουν."
- Διαβάστε εκεί και για το περιστατικό στο Α.Τ. της Αγίας Παρασκευής.
- Εγώ δεν έχω πάντως την διάθεση να γιορτάζω για το έθνος μου όταν είναι σε τέτοια κατάσταση.
- Ίσως μόνο να γιορτάζω για το τότε. Για τις στιγμές που ήταν πράγματι ένδοξο το έθνος.
- Τότε που ήμαστε τίμιοι πρωταγωνιστές.
- Όχι τώρα, που είμαστε άδοξοι μπάσταρδοι.
- Έλληνες.
- Ασχοληθείτε με το ποδόσφαιρο, το τι έκανε ο κάθε "σταρ" την περασμένη εβδομάδα και τι θα φορέσει η Πετρούλα στο επόμενο δελτίο καιρού.
- Now listening to: "Fiona Culley - Something To Die For"
- O Γιούρι Γκέλερ και οι υπόλοιποι (υποψήφιοι διάδοχοι) απατεώνες και καραγκιόζηδες, για άλλη μια φορά απέδειξαν την ανύπαρκτη νοημοσύνη των Ελλήνων που παρακολουθούν τηλεόραση. Πάνω από 40% των τηλεθεατών παρακολούθησαν την πρώτη εκπομπή "για τον διάδοχό του".
- Έχουμε καταντήσει να δεχόμαστε να μας σερβίρουν απατεωνιά και ψέμα για θέαμα.
- Αλλά...
- Δώσε θέαμα στο λαό και παρ' του την ψυχή...
- Πρόβατα.
- Είναι αρκετά εκνευριστικό να σε ρωτάνε αν είσαι οικολόγος. Δηλαδή αν ανακυκλώνεις, αν εξοικονομείς και τα λοιπά.
- Ρωτάμε για τα αυτονόητα πλέον?
- Είναι επιλογή του καθενός αν θα νοιαστεί για τον πλανήτη ή όχι?
- Είναι προσωπική επιλογή ποιο θα είναι το μέλλον της ανθρωπότητας?
- Και κάτι τελευταίο.
- Σκεφτείτε λίγο, γιατί ζητάνε οικονομική υποστήριξη από τον απλό πολίτη οι (δήθεν) φιλανθρωπικές οργανώσεις?
- Εμάς δεν μας περισσεύουν λεφτά. Σε άλλους περισσεύουν.
- Εγώ θα ντρεπόμουν να πληρώσω 20 εκατομμύρια για να πάρω έναν άνθρωπο που κλωτσάει σωστά την μπάλα. Όταν πεινάνε αλλού και όταν το κράτος όπου ζω είναι υπό διάλυση.
- Εγώ θα ντρεπόμουν να ρίχνω την ευθύνη στον απλό κόσμο, που κοιτάει πώς να τα βγάλει πέρα με την κρίση.
- Δεν ευθύνομαι εγώ που το παιδάκι στον τρίτο κόσμο πεινάει. Που το παιδάκι στη γάζα επίσης πεινάει. Που και τα δύο παιδάκια κινδυνεύουν.
- Η ευθύνη η δική μου έρχεται τελευταία. Είμαι ο τελευταίος που μπορώ να βοηθήσω. Οικονομικά, λέμε τώρα.
- Ντροπή σας.


Η νέα υπερπαραγωγή του ΣΚΑΪ λέγεται "Ασυνήθιστα ζώα, ακραίες συμπεριφορές.". Την πρώτη φορά που το είδα, το μυαλό μου πήγε πρώτα στους Έλληνες και μετά στο ζωικό βασίλειο...

Δεν υπάρχουν σχόλια: