13/2/10

Έλλειψη ενοχής (Φραπέ έχει)


Περιεργαζόμενος την Άρρωστη Νοοτροπία που λίγο-πολύ όλους μας επηρεάζει, κάνω πάλι τις σκέψεις που έρχονται κάθε φορά που προσπαθώ να μην απελπιστώ. Με συλλογισμούς καταλήγω πάλι στο ερώτημα του οποίου η απάντηση δίνει το νόημα και τον απώτερο σκοπό όλων των πράξεών μας. Το βαθύτερο νόημα της καθημερινότητας, το νόημα της ζωής.

Απαντάω μόνος: Το νόημα της ζωής? Ο καθένας μπορεί να το προσδιορίζει μόνος του. Και δεν χρειάζεται να υπάρχει κάποιο νόημα, μπορεί κανείς απλά να ζει. Just live your life, που λένε... Πού θέλω να καταλήξω?

Δεν πρέπει να είναι έτσι. Δεν είναι έτσι. Δεν πρέπει να αγνοείς πως δεν ζεις μόνος και πως δεν πρόκειται μόνο για τη δική σου ζωή. Δεν πρόκειται μόνο για το δικό σου νόημα. Σ' αυτόν τον κόσμο τον τρελό, επηρεάζεις και επηρεάζεσαι. Και λόγω της αλληλεπίδρασης και της αλληλουχίας αυτής, δεν μπορείς να παίζεις ατομικά.

Βασικά, μπορείς, αλλά δεν είναι σωστό. Είναι κλινικά και εμπειρικά αποδεδειγμένο πως αν το κάνεις, ρίχνεις άλλη μια βαρβάτη σταγόνα σε ένα ποτήρι που είναι έτοιμο να ξεχειλίσει, ίσως και να πέσει ,να σπάσει. Φθείρεις το περιβάλλον σου, αδιαφορώντας για το μέλλον. Λες "θα ζήσω τη ζωή μου όπως θέλω, και κάποτε θα πεθάνω, έτσι είναι". Ναι, και μετά?

Μετά φαίνεται να μην σε νοιάζει τι γίνεται. Αγνοείς τις μακροπρόθεσμες συνέπειες των πράξεών σου.
ΕΣΥ έζησες, ΕΣΥ πέρασες καλά, ΕΣΕΝΑ ίσως σε αδίκησαν, ΕΣΥ τους εκδικήθηκες γι' αυτό, ΕΣΥ δούλεψες σα σκυλί, γι' αυτό ΕΣΕΝΑ σου χρωστάνε, και ΕΣΥ είσαι άνθρωπος, είσαι κάποιος, ΕΣΥ δεν είσαι κάποιος τυχαίος, ΕΣΥ είσαι σημαντικός και υπεράνω άλλων. Εσύ, εσένα, δικό σου. Το "εμείς, για εμάς, δικά μας" που πήγε?

Πού να πάει? Μήπως είχε έρθει και καθόλου? Μπορεί να πέρασε καμιά βόλτα και μετά το ξαναθάψαμε. Αλλά έτσι έχεις συνηθίσει να λειτουργείς. Βέβαια. Το παιδί σου και το σκυλί σου όπως τα μάθεις. Όταν σου έχουν καλλιεργήσει (ή αφήσανε να καλλιεργηθεί) η νοοτροπία της ταξικής ζούγκλας, καταλήγεις ένα ενήλικας, ηλίθιος ή ανώριμος (ή και τα δύο). Επιδιώκεις να επιβιώσεις και να γίνεις ανώτερος όλων,. Επιδιώκεις να αποκτήσεις όσα περισσότερα γίνεται. Greed is good, ε? Και για να το επιτύχεις πατάς ακόμα και επί πτωμάτων. Πάση θυσία. Διατείνεσαι ακόμα και πως διεκδικείς τα βασικά σου δικαιώματα. Πως υπερασπίζεσαι ό,τι σου ανήκει δικαιωματικά, πως δικαιούσαι ένα κομμάτι από κάθε πίτα.

Μαλακίες. Δεν πρέπει να ξέρεις καν την ουσία και το νόημα των δικαιωμάτων. Την ελευθερία εσύ την νοείς λανθασμένα. Για σένα ελευθερία είναι η γενικότερη ελευθεριότητα και κατοχή κάποιας ορισμένης εξουσίας. Αλλά δεν ξέρεις τι θα πει ελευθερία, και τι θα πει υποχρέωση, καθήκον. Αυτά τα έχεις θάψει στη σοφίτα σου και τα αφήνεις να σαπίζουν μαζί με άλλες αξίες.

Και δεν αφήνετε πια τις μπούρδες περί πατρίδας και εθνικού αισθήματος? Πρέπει να αποβάλλετε τον εθνικισμό από μέσα σας. ΟΧΙ, δεν θα γίνει καλύτερη η χώρα υπό τον έλεγχο του οργανωμένου φασισμού. ΟΧΙ, δεν "μας χρειάζεται μια δικτατορία εμάς". Μπορεί να μην έχω ζήσει τη φρίκη μιας χούντας, αλλά τουλάχιστον συνειδητοποιώ τι θα πει πραγματική στέρηση της εξωτερικής και καταπίεση της εσωτερικής μου ελευθερίας. Των ελευθεριών ΜΑΣ.

Στη δημοκρατία κύριοι και κυρίες, το καθήκον έρχεται πρώτα από τα δικαιώματα. Και καθήκον σημαίνει να κερδίζω την ελευθερία μου προστατεύοντας την ελευθερία του συνανθρώπου μου.

Αλλά, ναι. Ναι, δε στο μάθανε αυτό. Σου μάθανε πως η καθαρή συνείδηση είναι ρουφιανιά και ανούσιο πράγμα. Σου μάθανε πως η προκοπή έρχεται μόνο με πονηριά. Σου μάθανε πως ο σκοπός αγιάζει τα μέσα και το έκανες καραμέλα. Σου μάθανε να κλέβεις όσα μπορείς από το κράτος γιατί αυτό φταίει και αυτό σε κλέβει πρώτο. Αλήθεια, αυτό το κράτος από ποιους αποτελείται και ποιους εκπροσωπεί? Δημοκρατία δεν είχαμε και πέρυσι στο Ελλαδιστάν?

Κλέβουμε ο ένας πίσω από την πλάτη του άλλου και τελικά έχουμε κλέψει τα δικά μας λεφτά. ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΜΑΣΤΕ. Και μόνο λίγοι κοιτάνε από δίπλα και τρίβουν τα χέρια τους. Όχι, οι θεωρίες συνωμοσίας δεν είναι όλες μπούρδες.

Είναι κρίμα, όμως, αφού σε έχουν πείσει πως "έτσι είναι και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για να αλλάξει η κατάσταση". Ωραία, ας αράξουμε με φραπέ, τάβλι και μπάλα, και ποιος την χέζει την καταδικασμένη την χώρα... "Αφού οι πολιτικοί φταίνε" και εμείς "έχουμε μέσο και θα τη βγάλουμε".

Τους πολιτικούς ποιος τους εξέλεξε ρε? (Θα μου πεις η κατάσταση είναι πιο περίπλοκη απ' όσο φαίνεται, αλλά δε νομίζω ότι κάποιος που κολυμπάει στα σκατά δε θα χρησιμοποιήσει έστω και ένα "μπρατσάκι" για να επιπλέει καλύτερα.)
Πού είναι η ευθύνη, γαμώτο?
Πού είναι οι ενοχές και οι τύψεις?
Πού είναι η δικαιοσύνη?
Πού είναι το ευλογημένο το φιλότιμο?
Πώς αφήνετε να αρρωστήσει το μυαλό σας, πώς αφήνετε να σας καθοδηγούν? Νομίζετε πως δράτε αυτόβουλα. Όποιοι το νομίζουν πλανώνται πλάνην οικτράν.

Είναι ανωριμότητα και εγωισμός το να μη νιώθεις καμία ενοχή για μια απάτη ή ένα ψέμα. Θεωρώ ηλιθιότητα και πονηριά το να υποθηκεύεις το μέλλον όλων χωρίς να νιώθεις πως σε αφορά.

Για να κλείσω, αυτά τα έχουν ξαναπεί άλλοι (και εγώ επίσης), αλλά τα λέω ξανά και θα τα λέω. Μέχρι να έρθουν στα ίσια οι πειραγμένοι σας εγκέφαλοι. Μέχρι να τους βγάλετε από τη φορμόλη και να ξυπνήσετε στ' αλήθεια. Τελεία και παύλα.


Υ.Γ.
Φτάνει πια με την ηλιθιότητα και την επιπολαιότητα που βαράνε πολλούς! ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΛΟΓΗ ΣΟΥ ΤΟ ΝΑ ΕΙΣΑΙ "ΟΙΚΟΛΟΓΟΣ" ΡΕ! Μη με ρωτάς αν "είμαι κι εγώ οικολόγος" λες και είναι το επάγγελμα μου ή κάποια ανίατη ασθένεια! Οικολογική συνείδηση το λένε και καλά θα κάνεις να το αποκτήσεις κι εσύ σύντομα...

Υ.Γ. 2
Έχει γίνει της μόδας η μισανθρωπία τελευταία. Καλό ή κακό?

Υ.Γ. 3
Ευχαριστώ ένα φίλο που μου προώθησε το παρακάτω τραγούδι:

Δεν υπάρχουν σχόλια: