Ένα γράμμα που θα στείλω πολλές φορές ακόμα

Γιατί η ιστορία επαναλαμβάνεται.

Εγώ νοιάστηκα

κι εσύ δεν εκτίμησες

εγώ προβληματίστηκα

κι εσύ αργά το πρόσεξες

Άργησες να καταλάβεις

μα δέχτηκα να εξηγήσω

με παρεξήγησες

μα προσπάθησα να σε πείσω

Έδειξες να νοιάζεσαι

προβληματίστηκες κι εσύ

έδειξες να καταλαβαίνεις

ανακουφίστηκα που δε μ' απογοήτευσες

Έκανα εγώ ένα βήμα πίσω

και με είπες δειλό

επέμεινα πως έτσι θα είναι καλύτερα

και με είπες ξεροκέφαλο

Ξαφνικά φταίω

λες πως εσύ ξεκαθάρισες

ξαφνικά συνειδητοποιώ

πως τίποτα δε κατάλαβες

Ένιωσα λύπη

αφού το έχω ξαναζήσει

ένιωσα αδιαφορία

για να μη νιώσω χειρότερα

Αντίο λοιπόν

μην το κουράζουμε

να 'σαι καλά

μα δεν ταιριάζουμε

Οι περισσότεροι είστε τελικά παρόμοιοι συνδυασμοί χαρακτηριστικών, μείγματα χαρισμάτων κι ελαττωμάτων. Ωστόσο δεν αντέχετε σε φουρτούνες, κατασκευή που βγάζει προβλήματα όταν την ζορίσεις.

Καλόκαρδοι

ευγενικοί κι αγαθοί

αξιόπιστοι

έντιμοι κι εργατικοί

και /ή

Κοντόφθαλμοι

αχάριστοι κι ανώριμοι

αφελείς

στενόμυαλοι κι αλαζόνες

Στο τέλος αποδεικνύεται ότι μαζί σου θα μείνουν άνθρωποι που σου αξίζουν.

Άνθρωποι που σ' ακούνε και σε καταλαβαίνουν.

Άνθρωποι που ίσως διαπληκτιστούν μαζί σου αλλά θα σκεφτούν εσένα κι έρχονται πίσω. 

Άνθρωποι που δεν θα σε προδώσουν με όποιον τρόπο.

Άνθρωποι που δε θα σε κατηγορήσουν και θα εκτιμήσουν οτιδήποτε κάνεις γι' αυτούς.

Κανείς δεν είναι τέλειος. Οι πραγματικοί φίλοι, όμως, είναι τέλειοι για σένα:

"Soulmates are people who bring out the best in you. 

They are not perfect but are always perfect for you."

Τελικά, δε μου είπες: Φίλοι για πάντα ή φίλοι για πλάκα?

Πολλή συναισθηματική φιλοσοφία aka κλάψα έχει πέσει τελευταία και δε μ' αρέσω.