Μουσική, μουσική και μουσική

Μουσική
α. είδος τέχνης που συνίσταται σε κατάλληλο συνδυασμό ήχων, έτσι ώστε το σύνολο να έχει μελωδία, ρυθμό και αρμονία, καθώς και το σχετικό δημιούργημα
β. η μπάντα ή γενικά η ορχήστρα
γ. γραφική παράσταση των μουσικών ήχων με τη βοήθεια συμβόλων

Σύμφωνα με το λεξικό, μουσική ονομάζεται ένα είδος τέχνης, η ορχήστρα, η γραφική παράσταση μουσικών ήχων. Σύμφωνοι. Ουσιαστικά, όμως, η μουσική (όπως και άλλα είδη τέχνης) είναι κάτι πολύ παραπάνω. Κάτι ανέκφραστο.

Για τον καθένα είναι κάτι διαφορετικό φυσικά. Ο καθένας διαφορετικά βλέπει και αισθάνεται τη μουσική. Είναι λογικό. Ο καθένας ακούει τη μουσική που του αρέσει. Εξαρτάται από τη ψυχοσύνθεση του ατόμου. Η οποία είναι ευαίσθητη και μοναδική. Μοναδική!

Είναι τόσα πολλά που μπορεί κανείς να πει για τη μουσική. Να την αναλύει σε κείμενα ολόκληρα. Και να μην φτάνει αυτό. Επειδή η μουσική μπορεί να ακούγεται σαν κάτι συγκεκριμένο. Δεν είναι. Στην πραγματικότητα είναι κάτι τόσο αφηρημένο και απροσδιόριστο. Και γι' αυτό έχει την "μαγεία" που έχει. Γιατί η μουσική είναι παντού. Ακόμα και η σιωπή έχει την μουσική της...

Η μουσική αρέσει τόσο στον άνθρωπο όσο και σε κάθε ζωντανό οργανισμό. Έχετε ακούσει τι λένε για τα φυτά και τα λουλούδια. Και πολλά από αυτά είναι επιστημονικώς αποδεδειγμένα. Όσο για τα ζώα, θα έχετε ακούσει και πάλι πολλά. Γιατί η μουσική είναι κάτι που δεν βγαίνει μόνο από μέσα μας. Δεν το δημιουργούμε εμείς. Εμείς το ανακαλύπτουμε. Ο καθένας, ο κάθε στιχουργός, ο ποιητής, ο τραγουδιστής, ο κάθε ένας που γράφει, που "φτιάχνει" μουσική, δεν την δημιουργεί. Την ανακαλύπτει.

Ανακαλύπτει μια νέα μελωδία. Ένα νέο συνδυασμό στίχων και μελωδίας. Έναν ρυθμό. Λόγια. Ανακαλύπτει ένα τραγούδι με ένα ή περισσότερα νοήματα. Είναι ικανοποιημένος όπως ο εξερευνητής που ανακάλυψε μια νέα γη, όπως ο επιστήμονας που ανακάλυψε κάτι απίστευτο, πρωτόγνωρο και πρωτοπόρο. Κάτι χρήσιμο.

Εναλλακτικά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι δεν ανακαλύπτουμε αλλά εφευρίσκουμε κάθε τραγούδι. Βρίσκουμε έναν νέο τρόπο να συνδυάσουμε τους ήχους. Με έναν "χημικό τύπο", ένα σχέδιο που εμείς φτιάξαμε. Μοναδικό, κάτι που κανείς άλλος δεν έχει κάνει.

Όπως και να 'ναι, η μουσική είναι ξεχωριστή. Γιατί έχει τεράστια ποικιλία στα είδη της. Και αυτό την κάνει πολύ σημαντική. Την κάνει ανεκτίμητη. Γιατί κάθε τραγούδι, κάθε μελωδία, κάθε στίχος εκφράζει κάτι. Μπορεί να εκφράζει συναισθήματα, μπορεί να θέλει να περάσει κάποιο μήνυμα, μπορεί να είναι απλά ένα τραγούδι το οποίο απλά συνέθεσε κάποιος για πλάκα. Αλλά κάθε τραγούδι, έχει κάποιο νόημα. Θα έχει νόημα για τουλάχιστον έναν άνθρωπο. Δεν υπάρχει τραγούδι χωρίς νόημα. Ακόμα και αν το νόημα είναι... χαμηλού επιπέδου.

Ακούμε μουσική ανάλογη με τα συναισθήματά μας. Αυτό λέει πολλά, μόνο του. Ακούμε μουσική γιατί αισθανόμαστε κάτι αλλά ταυτόχρονα η μουσική μας προκαλεί συναισθήματα. Ίδια, παρόμοια ή διαφορετικά από αυτά που νιώθαμε εξ αρχής. Εδώ είναι που φτάνουμε στα όρια της "ανάλυσης" της μουσικής. Όλο το θέμα με τη σχέση συναισθημάτων-μουσικής, είναι πολύπλοκο. Και μάλλον αφηρημένο. Γιατί όπως είπαμε παραπάνω, είναι μοναδικό για τον καθένα.

Είναι λίγα τα πράγματα που μπορεί να πει κανείς αντικειμενικά για την μουσική. Άλλο το ότι μπορεί οι απόψεις να είναι σύμφωνες. Ο καθένας έχει στο μυαλό του άλλη εικόνα και προσδιορισμό της μουσικής. Φτάνει η ανάλυση. Είναι ανώφελη εδώ, γιατί όπως είπαμε χρειάζεται πολλά να γράψουμε και να προσεγγίσουμε το θέμα πιο επιστημονικά.

Τώρα που το σκέφτομαι, θα ήταν καλύτερα να γράψω ένα ποίημα για τη μουσική. Εκεί θα ήταν πιο εύκολο να συμπυκνώσω το νόημα. Άλλα και πάλι θα ήταν δύσκολο γενικότερα. Γιατί εκτός του ότι περιγράφω πώς βλέπω εγώ τη μουσική, δεν είναι εύκολο να γράψω ό,τι έχω στο μυαλό μου.

Χμμμ... Νομίζω πως δεν έχω κάτι άλλο να γράψω προς το παρόν. Τώρα τελευταία επιδίδομαι περισσότερο στα ποιήματα και στα δοκίμια δεν είμαι τόσο αναλυτικός όσο άλλες φορές. Οπότε μάλλον θα το αναλύσω περισσότερο το θέμα στο μυαλό μου και ίσως κάνω κάποια επανέκδοση αφού κάνω την "έρευνά" μου.

Μουσική να υπάρχει και όλα καλά... :)

Εις το επανιδείν!