Έμπνευση?

Αααα, δεν βρίσκω τον οίστρο, δεν με πιάνει, να γράψω κάτι με φόρα και σε πλήρη ανάλυση. Έχω στο μυαλό μου και όλο λέω να γράψω για κάποια θέματα. Όπως για την μακρόχρονη αντιπαλότητα των φύλων. Γιατί συνεχίζεται, πώς μπορεί να αποφευχθεί και ποιες είναι οι αλήθειες.

Άλλα κάτι άλλο ρουφάει όλη μου την ενέργεια... Σχολείο! Και όταν έχω τελειώσει με τις υποχρεώσεις μου εκεί, θέλω απλά να κάνω κάτι να ξεχαστώ. Απλά να παίζω χωρίς να σκέφτομαι τι έχω να θυμάμαι και να ξέρω...

Πού είχα μείνει στα περί επικαιρότητας πριν την αλλαγή του χρόνου? Α, στο χάος με τον θάνατο του νεαρού. Ε, μετά κατάληψη μέχρι τα Χριστούγεννα, εμείς. Και δεν νομίζω πως καταφέρανε τίποτα. Συντονιστικό να σου πετύχει. Σκατά τα είχαν κάνει. Αλλά το πρόβλημα είναι ότι εγώ κι όσοι θα έκαναν τη σωστή κατάληψη, δεν θα σηκωθούμε να το "κλείσουμε". Για διάφορους λόγους. Εγώ προσωπικά πιστεύω ότι θα το έκανα αν την ένιωθα πραγματικά σαν τη σωστή και αποτελεσματική λύση...

Επόμενο θέμα. Νιώθω κάπως παράξενα με μερικά πράγματα που βλέπω. Μάλλον ένα βαθύτερο άγχος είναι. Ή ζήλεια, ίσως. Είδα, για παράδειγμα, ότι υπάρχουν νεώτεροι και πιο δημοφιλείς bloggers από εμένα. Γαμώτι. Να μου πεις, εκείνος που είδα, κάλυπτε και περισσότερα θέματα, πρέπει να κάνει και περισσότερη διαφήμιση, άρα λογικό είναι. Δε βαριέσαι.

Αυτό το κείμενο, αν δεν το έχετε καταλάβει ήδη, δείχνει ότι έχω ξεμείνει από όρεξη. Και έχει μέσα και διάφορες άλλες σκέψεις, έτσι για την πορεία. Αυτά προς το παρόν.

Ελπίζω να επιστρέψω σύντομα, δριμύτερος και με ένα θέμα αναλυμένο πλήρως και ευστόχως. Εις το επανιδείν!