Θα σταματήσεις να χαμογελάς?

Η κατάσταση επιδεινώνεται. Άραγε θα 'χει ουράνιο τόξο μετά απ' αυτή τη μπόρα?

Η απελπισία ήρθε. Η παράνοια και ο εκνευρισμός ήδη τον πλησιάζουν και τον ενοχλούν. Η ειρωνεία που φύτρωσε του φαίνεται εξωπραγματική. Αναρωτιέται. Όταν πρόσφερε τόσα πολλά, γιατί το αντάλλαγμα να είναι τέτοια πίεση?

 

Δε ξέρω πόσο θα αντέξω. Δε ξέρω πόσα θα ανεχτώ. Δε ξέρω τι να κάνω.

Είναι το σημείο που λες "πλησιάζει το τέλος της ταινίας". Εδώ ο ήρωας περνάει την πιο έντονη και τραγική στιγμή. Έτσι κι εκείνος. Περνάει μερικές από τις πιο ψυχοφθόρες ώρες της ζωής του. Σκεπτόμενος, αγχωμένος, χαμένος.

Είναι αδιέξοδο? Τι ελπίδες έχω?

Λέει πολλά. Πάντα του άρεσε να εξηγείται πλήρως. Πάντα του άρεσε, όχι να αποδεικνύει στους άλλους ότι έχει δίκιο, αλλά να κάνει τους άλλους να του αποδείξουν πού έχει εκείνος το λάθος. Αλλά ποιος να το καταλάβει? Σχεδόν όλοι τον στιγματίζουν ως ισχυρογνώμων.

Ένα πράγμα σκέφτομαι συνέχεια: "γιατί".

Είναι στο χείλος του γκρεμού. Έτοιμος να πέσει και να τσακιστεί στην άβυσσο της ανωριμότητας, του εγωισμού και του θράσους. Εκεί που ζουν οι τυφλοί. Εκεί που ξεχνάνε εύκολα.

Γιατί? Είχες λόγο να με παρεξηγήσεις? Να μη με πιστέψεις?

Κουράστηκε να μπαίνει μόνος στη θέση του άλλου. Τον τύλιξε μια θλίψη όταν είδε ότι κατηγορείται για αυτά που παθαίνει. Τον πήρε αγκαλιά η μοναξιά και του έμπηξε τα νύχια στην ψυχή η αχαριστία. Ξέρει ότι έτσι είναι η ζωή και δεν τον νοιάζει αυτό. Το λόγο δε βρίσκει...

Γιατί να σου πω ψέμα? Γιατί να κρυφτώ? Γιατί να χαλάσω τη σχέση που θεωρώ ιδανική?

Και πονάει γιατί σκέφτεται ότι πέρασε κι από την άλλη πλευρά η στεναχώρια. Αλλά δε μπορεί να κάνει τίποτα. Δεν πρέπει. Εδώ θα μιλήσει ο χρόνος. Και όταν του μιλήσει, θα εξηγηθούν πολλά. Τότε θα πρέπει να πάρει την πιο δύσκολη απόφαση. Εκεί θα 'χει σκαρφαλώσει στη κορυφή του πόνου.

"Κανείς δεν είναι τέλειος". Μπορούμε πάντα να προσπαθούμε όμως...

Θα σταματήσεις να νοιάζεσαι?

Επέμεινες πως ήσουν ο κατηγορούμενος. Δεν ήσουν. Μόλις έγινες.

Έχει την καλή πρόθεση. Εξ' αρχής την είχε. Και εξηγούσε και νοιαζόταν. Περίμενε μια κατανόηση από απέναντι που θα έδειχνε, ή καλύτερα, θα αποδείκνυε ότι τον εγωισμό τον βάζει κάτω.Το μόνο που του έχει αποδείξει είναι η αγάπη. Τίποτα παραπάνω.

 

Δεν έκρυψα, εξήγησα. Δε μίλησα ούτε θα μιλήσω πίσω από την πλάτη σου ποτέ.

Ωστόσο, η εμπιστοσύνη ήταν επιλεκτική, όπως και η μνήμη. Το επιβεβαιώνει γιατί το βλέπει άλλη μια φορά. Μα ξέρει να αγαπάει και ακόμα στύβει το μυαλό του. Θέλει να επιμείνει γιατί πιστεύει σ' αυτές τις ψυχές.

Φταίω επειδή δε φταίω, δηλαδή.

Ευτυχώς που έχει και καταφύγιο και μπορεί να εκτονωθεί. Αλλιώς δε θέλει ούτε να φαντάζεται πώς θα κατέληγε. Ευτυχώς που ξέρει πώς να βρει κατανόηση. Όχι την απλή συμπόνοια. Όχι μόνο φιλική, υποκειμενική υποστήριξη. Να βρει το δίκαιο.

Τρέμω γιατί φοβάμαι και δε θέλω να πιστέψω πως συμβαίνει.

Σκέφτεται παράλογα πολύ συχνά. Όταν είναι μόνος. Η τρέλα του έρωτα είναι ο μόνος συνομιλητής του εκεί. Και δυστυχώς είναι ένας διάλογος που έχει μεγάλη επήρεια στις σκέψεις σου. Ολοκληρωτική, σχεδόν.

Εγώ την τρέλα έπαψα να την ακούω. Εσύ γιατί ακούς εκείνη κι όχι εμένα?

"Δεν ξέρω". Το επαναλαμβάνει πολλές φορές. Γιατί έπεσαν τα διλήμματα στα πόδια του, στα χέρια του και τον ακινητοποίησαν. Εκνευρίζεται που ίσως πρέπει να δεχτεί πως η αγάπη τελικά πονάει. Ή έστω, όπως ο ίδιος είχε πει, δε πονάει "όσο καλά κρατεί".

Να τα δώσω όλα τελικά?

Έχει άγχος για τη συνέχεια. Δε περίμενε τίποτα απ' όλα αυτά. Θα έπρεπε. Αν δεν ήταν καλοπροαίρετος, αν δεν ήταν αισιόδοξος. Αφελής δεν ήταν, σίγουρα. Πάντα κάνει παρέα με τη συνείδηση. Κι εκείνης την επήρεια την δέχεται πρόθυμα...

Κάπως χάνομαι. Μα χάνομαι για μένα, για μια ιδέα, ή για εσένα?

Θα σταματήσεις να ελπίζεις?

Πες το ενημέρωση, να δεις τ' αλλιώτικα τα πράγματα που σκέφτεται ο άνθρωπος δίπλα σου.

Αν ενδιαφέρεται ρωτάει, δε νιώθει αδιάκριτος. Όταν νιώθει άσχημα το λέει, δεν πλέκει ένα μυστήριο γύρω του. Αν δε τα κάνεις εσύ, ίσως τα κάνει άλλος στη θέση σου. Επειδή δε το δείχνει, δε σημαίνει ότι δε το νιώθει ή δε το σκέφτεται.

 

Και να ξέρει ότι δεν έχω τίποτα να κρύψω. Σιχαίνομαι τις ψεύτικες σχέσεις.

Είναι η ζωή που θέλει να του αποδείξει ότι δε θα τον αφήσει να χαρεί ποτέ ολότελα. Είναι τραγικό και δε θέλει να το πιστέψει. Πάνω που είδε τις ελπίδες να γίνονται πραγματικότητα, τον πλήγωσαν οι λεπτομέρειες.

Όταν αγαπάς, παίρνεις τα όρη τα βουνά, λεωφορεία και τρένα. Εγώ τα πήρα, εσύ?

Πουτάνα ζωή. Τίποτα δεν θέλεις να είναι τέλειο. Κι εκείνος προσπαθεί συνέχεια να φτάσει όσο πιο κοντά γίνεται. Θέλει να φύγει, να ψάξει πού σκέφτονται έτσι. Πού βλέπουν καθαρά, πού θα συμπονέσουν την έγνοια σου?

Προσπερνώ μία, προσπερνώ δύο, προσπερνώ τρεις, περιμένω να δω πότε θα τρακάρουμε.

Έχει φίλους κι αδερφούς και καμία άλλη ανάγκη. Ψέματα. Ποιος δεν έχει ανάγκη να αγαπηθεί? Ποιος δεν έχει όνειρο έναν έρωτα? Αυτή την ορμή πώς να την καταπολεμήσει...

Όταν παραλίγο να κουραστώ, το ξέχασα και είπα "δε πειράζει". Τώρα που συνειδητοποίησα ότι θα κουραστώ πάλι, τρόμαξα.

Δε λέει λόγια ελαφρά και ξέρει από υπερβολές. Ξέρει να τις εντοπίζει και τις απεχθάνεται. Υπόσχεται και δε ξεχνάει. Εντοπίζει επίσης την ευγνωμοσύνη. Κι αν δεν την δείξεις, απογοητεύεται. Γιατί τα κάνει για εσένα.

Είναι που φοβάμαι μη μετανιώσω ό,τι είπα, ό,τι έκανα κι ό,τι ένιωσα. Δε θέλω να πάει η προσπάθειά μου χαμένη.

Σκέφτεται πως δε θα το βάλει κάτω κι ας του μαυρίζουν την ψυχή. Η ζωή και η αγάπη που τον καταρρακώνουν. Οι άνθρωποι. Και ας απογοητεύεται από έναν άνθρωπο που μαζί του θέλει να αποδείξει ότι υπάρχει εξαίρεση στον κανόνα.

Σ' αγαπώ μα τι να κάνω, μια σε βρίσκω, μια σε χάνω...

Εγώ έτσι τραγουδάω, λέω, λέω πως αγαπάω

Πες μου σε ποιο μου όνειρο

πες μου σε ποια μου σκέψη

πες μου ποια φαντασία μου

σ' είχε πιο πριν γυρέψει

και πρώτα σε παρέβλεπα

και πρώτα δε σε είχα

πρώτα χαρά δεν έβλεπα

δε μ' άρεσε κι απείχα...

Όνειρο που πλησίασα

και σιγουριά, πες, βρήκα

που σε κοιτώ κατάματα

μες στη καρδιά σου μπήκα

Γι' αυτό εγώ θα σε φιλώ

φιλώ, μα και φυλάω

δε ξέρω πόσο σ 'αγαπώ

εγώ έτσι τραγουδάω...

Τσαααακ Νόρουις λογοπαίγνια

Θα γράψω μια λίστα με λογοπαίγνια παύλα Chuck Norris facts, δικής μου έμπνευσης. Όποιος, αφού τα διαβάσει όλα, δεν έχει πονοκέφαλο, νικάει.

Όταν ο Τσακ Νόρις λέει "καλησπέρα", ο Καλ είναι όντως πέρα.

Όταν ο Τσακ Νόρις λέει "δεσποσύνη", όλοι κοιτάνε να δουν πώς είναι.

Όταν ο Τσακ Νόρις λέει "ταπεινοσύνη", ο Σιν όντως τα πίνει.

Όταν ο Τσακ Νόρις λέει "ακροδεξιός", κάνει άκρη ο πρώτος στα δεξιά του.

Όταν ο Τσακ Νόρις λέει "εθελοτυφλία", του φέρνουν αμέσως μια αόμματη.
Όταν ο Τσακ Νόρις λέει "μεγαλεπήβολος", ο μεγάλος του λέει κατά πού πέφτει ο Βόλος.
Όταν ο Τσακ Νόρις λέει "διαστέλλω", του φέρνουν τον Δία.
Όταν ο Τσακ Νόρις λέει "ιδιοσυγκρασία", είσαι φτυστός η Γκρασία.

Όταν ο Τσακ Νόρις λέει "ημισφαίριο", κανείς δε διαφωνεί πως είναι μία σφαίρα.

Όταν ο Τσακ Νόρις ρωτάει "ισολογισμός", ψάχνει να βρει τον λογισμό.

Όταν ο Τσακ Νόρις λέει "φευγαλέο", το λιοντάρι φεύγει έντρομο.

Όταν ο Τσακ Νόρις λέει "πρωτοφανής", πρώτος στη σειρά μπαίνει ο Φάνης.

Απολογισμός

Μια βουλή από προδότες και ανίκανους, κόμματα που διαγράφουν όσους έχουν λίγη αξιοπρέπεια τελικά, ένα λεηλατημένο και διαλυμένο κέντρο (και όχι μόνο στην Αθήνα απ' ό,τι διάβασα), περίπου 60 τραυματίες, πολύ ξύλο και μίσος και οργή, μια διαδήλωση που απεδείχθη αναποτελεσματική και τελείωσε άδοξα (και όχι τυχαία) και τέλος, η υποδούλωση των Ελλήνων πολιτών στους δανειστές τους και τους πολιτικούς τους.

Πάλι προβοκάτσια. Οι μπάτσοι ξεκινούν τις προκλήσεις, από το πουθενά εμφανίζονται οι μπαχαλάκηδες και ξεφεύγουν τα πράγματα.

Πάλι λέμε "ναι" στο ξεπούλημά μας. Πάλι "επαναστατούμε" για λίγες ώρες και μετά πάλι μούγκα. Πάλι αύριο θα είμαστε όλοι φρόνιμοι. Πάλι σκατά νοοτροπία.

Έλληνες, είστε άξιοι της μοίρας σας.

Όσα πολλά νιώθω, τόσες λίγες λέξεις να τα εκφράσω

Διαφέρεις πολύ.

Το χαμόγελό σου

φέρνει το δικό μου

Η αγκαλιά σου

μοιάζει για όνειρό μου

Τα μάτια σου

χρώμα στο μουντό φως μου

Η καρδιά σου

σπάνιο διαμάντι και χρυσός μου

Η καρδιά, που έχω και με συντηρεί, λιώνει αλλά δε πειράζει. 

Είναι που σε βλέπω ευτυχισμένη.

Όταν μένω να θαυμάζω το φεγγάρι, με αποσπάει η σκέψη σου. 

Είναι που είσαι όμορφη και του μοιάζεις.

Η ρομαντική μουσική πλέον με παραπέμπει σε σένα. 

Είναι που με θυμάμαι να χαζεύω τα μάτια σου.

Όταν σκέφτομαι πώς είσαι, ανησυχώ αν κρατάς μέσα σου ακόμα και λίγη θλίψη. 

Είναι που θέλω να εκφράζεις πάντα ό,τι νιώθεις.

Μείνε έτσι.